This is a digital copy of a book that was preserved for generations on library shelves before it was carefully scanned by Google as part of a project to make the world's books discoverable online.
It has survived long enough for the copyright to expire and the book to enter the public domain. A public domain book is one that was never subject to copyright or whose legal copyright term has expired. Whether a book is in the public domain may vary country to country. Public domain books are our gateways to the past, representing a wealth of history, culture and knowledge that's often difficult to discover.
Marks, notations and other marginalia present in the original volume will appear in this file - a reminder of this book's long journey from the publisher to a library and finally to you.
Usage guidelines Google is proud to partner with libraries to digitize public domain materials and make them widely accessible. Public domain books belong to the
public and we are merely their custodians. Nevertheless, this work is expensive, so in order to keep providing this resource, we have taken steps to prevent abuse by commercial parties, including placing technical restrictions on automated querying.
We also ask that you:
+ Make non-commercial use of the files We designed Google Book Search for use by individual personal, non-commercial purposes.
and we request that you use these files for
+ Refrain from automated querying Do not send automated queries of any sort to Google's system: If you are conducting research on machine translation, optical character recognition or other areas where access to a large amount of text is helpful, please contact us. We encourage the use of public domain materials for these purposes and may be able to help.
+ Maintain attribution The Google “watermark” you see on each file is essential for informing people about this project and helping them find additional materials through Google Book Search. Please do not remove it.
+ Keep it legal Whatever your use, remember that you are responsible for ensuring that what you are doing is legal. Do not assume that just because we believe a book is in the public domain for users in the United States, that the work is also in the public domain for users in other countries. Whether a book is still in copyright varies from country to country, and we can't offer guidance on whether any specific use of any specific book is allowed. Please do not assume that a book's appearance in Google Book Search means it can be used in any manner anywhere in the world. Copyright infringement liability can be quite severe.
About Google Book Search
Google's mission is to organize the world's information and to make it universally accessible and useful. Google Book Search helps readers discover the world's books while helping authors and publishers reach new audiences. You can search through the full text of this book on the web a[nttp: //books . google. con/]
Über dieses Buch
Dies ist ein digitales Exemplar eines Buches, das seit Generationen in den Regalen der Bibliotheken aufbewahrt wurde, bevor es von Google im Rahmen eines Projekts, mit dem die Bücher dieser Welt online verfügbar gemacht werden sollen, sorgfältig gescannt wurde.
Das Buch hat das Urheberrecht überdauert und kann nun óffentlich zugänglich gemacht werden. Ein óffentlich zugängliches Buch ist ein Buch, das niemals Urheberrechten unterlag oder bei dem die Schutzfrist des Urheberrechts abgelaufen ist. Ob ein Buch óffentlich zugänglich ist, kann von Land zu Land unterschiedlich sein. Öffentlich zugängliche Bücher sind unser Tor zur Vergangenheit und stellen cin geschichtliches, kulturelles und wissenschaftliches Vermógen dar, das háufig nur schwierig zu entdecken ist.
Gebrauchsspuren, Anmerkungen und andere Randbemerkungen, die im Originalband enthalten sind, finden sich auch in dieser Datei — eine Erin- nerung an die lange Reise, die das Buch vom Verleger zu ciner Bibliothek und weiter zu Ihnen hinter sich gebracht hat.
Nutzungsrichtlinien
Google ist stolz, mit Bibliotheken in partnerschaftlicher Zusammenarbeit óffentlich zugängliches Material zu digitalisieren und einer breiten Masse zugänglich zu machen. Öffentlich zugängliche Bücher gehören der Öffentlichkeit, und wir sind nur ihre Hüter. Nichtsdestotrotz ist diese Arbeit kostspielig. Um diese Ressource weiterhin zur Verfügung stellen zu können, haben wir Schritte unternommen, um den Missbrauch durch kommerzielle Parteien zu verhindern. Dazu gehóren technische Einschränkungen für automatisierte Abfragen.
Wir bitten Sie um Einhaltung folgender Richtlinien:
+ Nutzung der Dateien zu nichtkommerziellen Zwecken Wir haben Google Buchsuche für Endanwender konzipiert und móchten, dass Sie diese Dateien nur für persónliche, nichtkommerzielle Zwecke verwenden.
+ Keine automatisierten Abfragen Senden Sie keine automatisierten Abfragen irgend welcher Art an das Google-System. Wenn Sie Recherchen über maschinelle Übersetzung, optische Zeichenerkennung oder andere Bereiche durchführen, in denen der Zugang zu Text in groBen Mengen nützlich ist, wenden Sie sich bitte an uns. Wir fórdern die Nutzung des óffentlich zugánglichen Materials für diese Zwecke und kónnen Ihnen unter Umständen helfen.
+ Beibehaltung von Google-Markenelementen Das "Wasserzeichen" von Google, das Sie in jeder Datei finden, ist wichtig zur Information über dieses Projekt und hilft den Anwendern weiteres Material über Google Buchsuche zu finden. Bitte entfernen Sie das Wasserzeichen nicht.
+ Bewegen Sie sich innerhalb der Legalität Unabhängig von Ihrem Verwendungszweck müssen Sie sich Ihrer Verantwortung bewusst sein, sicherzustellen, dass Ihre Nutzung legal ist. Gehen Sie nicht davon aus, dass ein Buch, das nach unserem Dafürhalten für Nutzer in den USA öffentlich zugänglich ist, auch für Nutzer in anderen Ländern öffentlich zugänglich ist. Ob ein Buch noch dem Urheberrecht unterliegt, ist von Land zu Land verschieden. Wir kónnen keine Beratung leisten, ob eine bestimmte Nutzung eines bestimmten Buches gesetzlich zulässig ist. Gehen Sie nicht davon aus, dass das Erscheinen eines Buchs in Google Buchsuche bedeutet, dass es in jeder Form und überall auf der Welt verwendet werden kann. Eine Urheberrechtsverletzung kann schwerwiegende Folgen haben.
Über Google Buchsuche
Das Ziel von Google besteht darin, die weltweiten Informationen zu organisieren und allgemein nutzbar und zugänglich zu machen. Google Buchsuche hilft Lesern dabei, die Bücher dieser Welt zu entdecken, und unterstützt Autoren und Verleger dabei, neue Zielgruppen zu erreichen. Den gesamten Buchtext können Sie im Internet unter[ht t p : / /books . google. conjdurchsuchen.
BR 1060
‚069
ÜRIENS CHRISTIANUS.
Periodico semestrale Romano
per gli studi dell’ Oriente Cristiano
Pubblicato dal
Collegio Pio del Campo Santo Teutonico
sotto la direzione del
Dr. ANTONIO BAUMSTARK
— öl
Anno Secondo
min - Ji
Depositari per l'Italia | per 1’ Estero
ERMANNO LOESCHER & C.° OTTO HARRASSOWITZ
(BRETSCHNKIDER E REGENBERO)
ROMA | LIPSIA ROMA TIPOGRAFIA POLIGLOTTA
DELLA S. C. DE PROPAGANDA FIDE
1902.
ORIENS CHRISTIANUS.
Rómische Halbjahrhefte
für die Kunde des christlichen Orients
Herausgegeben
vom
Priestercollegium des deutschen Campo Santo
unter der Schriftleitung
von
Dr. ANTON BAUMSTARK
—— kr —
Zweiter Jahrgang A
Hommissionsverleger für Italien ERMANNO LOESCHER & C.°
(BRETSCHNEIDER UND REGENBERG)
ROM
far das Ausland
OTTO HARRASSOWITZ LEIPZIG
ROM TIPOGRAFIA POLIGLOTTA
DELLA 8. C. DE PROPAGANDA FIDE
1902.
INHALT
. ERSTE ABTEILUNG: TEXTE UND UEBERSETZUNGEN
Braun Briefe des Katholikos Timotheos I. . . Seite Kmosko Analecta Syriaca e codicibus Musei Britan- nici excerpta I + » Nau Le texte grec des récits du moine Anastase sur les saints pères du Sinaï . » Baumstark Eine syrische ^ Liturgia | s. Athanasii » Kugener Allocution prononcée par Sévére aprés son élévation sur le trône patriarcal d'AÁntioche . „ Braun Zwei Synoden des Katholikos Timotheos I. , Baumstark Abü-l-Barakäts ^ griechisches „ Verzeich- nis der 70 Jünger . Heer Ein neues Fragment der Didaskalie des Martyrer- bischofs Petros von Alexandreia . . . . . ,
Baumstark Zwei syrische Papiascitate . . . . ,
ZWEITE ABTEILUNG:
AUFSATZE
Palmieri La conversione ufficiale degl'Iberi al cri- stianesimo . . . . . . ...:. « . . Sette Baumstark Die Evangelienexegese der syrischen Mo- nophysiten.. . . PP | » Stegensek Ueber angebliche Georgsbilder auf ü igypti schen Textilien im Museum des Campo Santo , Ugolini Due frammenti di un antichissimo salterio ne- storiano . 00» Goldziher Neutestamentliche Elemente i in der Tradit- ionslitteratur des Islam " » Schermann Eine neue Handschrift 2 zur * Apostolischen Kirchenordnung : Ugolini Il Ms. Vat. Sir. b e la: recensione del v. T
di Giacomo d' Edessa . .
130 161. 358 170 179 ‘390 398
— 409
Strzygowski Autiochenische Kunst ( Die Pfeiler _
von Acre) . ^ n
DRITTE ABTEILUNG.
A. — Mitteilungen: 1. Zur Vorgeschichte der arabi- schen “ Theologie des Aristoteles, (Baumstark). 2. Kanones des Hippolytos oder Kanones des Ju- lius? (Baumstark). 3. Una lettera di Nicolö arcivescovo latino di Atene e due Vescovi scono- sciuti di Carmino (Mercati) . . . . . n
421
187
1. De ^ Corpore Liturgiarum Syriacarum , eden- do (Baumstark). 2. Eine übersehene Hand- schrift der Historia Lausiaca (Heer). 3. Ein sy- risches Citat des ^ Comma Johanneum, (Bau m- stark). 4. Die Zeit der Einführung des Weih- nachtsfestes in Konstantinopel. . . . . Seite 494 B. — Besprechungen: Van den Ven Saint Jéróme et la Vie du moine Malchus le Captif (Kugener). Wright-Cook A Catalogue of the syriac manu- scripts preserved in the library of the University of Combridge, Dalton Catalogue of early chri- stian antiquities and objects from the christian east in the British Museum (Baumstark). Touraieff Ricerche nel campo delle fonti agiologi- che della Storia d' Etiopia (Guidi). Marr Testi e ricerche di filologia armeno-giorgiana (Guidi). 201 Vaschalde Three letters of Philorenus bishop of Mabbógh (Baumstark). Diettrich /86'- dádhs Stellung in der Auslegungsgeschichte des Alten Testaments (Baumstark). Jacoby Ein bisher unbeachteter apokrypher Bericht über die Taufe Jesu (Baumstark). Wright- Toura- Yeffa- Kokowzoff Breve schizzo della storia della letteratura siriaca (Guidi). Miednikoff La Pa- lestina dalla conquista araba fino alle crociate, secondo le fonti arabe. I. (Guidi). Sickenber- ger Die Lukaskatene des Niketas von Herakleia (Schermann). Rietsch Die Nachevangeli- ‘ schen Geschicke der Bethanischen Geschwister und die Lazarusreliquien von Andlau (Baum- stark). Horn /chnographiae Locorum et Mo- numentorum Veterum Terrae Sanctae ed. Go- lubovich (Baumstark) . . . . 220g 447 C. — Litteraturberitht . . . . . . . . . . , 228. 477
AL sm
ERSTE ABTEILUNG : TEXTE UND UEBERSETZUNGEN.
— 9 ———
Briefe des Katholikos Timotheos |.
Veröffentlicht von
Prof. Oskar Braun
Zwei von den Briefen des Katholikos Timotheos, die in der Handschrift Museo Borgiano K VI 3 S. 409 ff. und 688 f. stehen, Brief 43 und 10, sind an einen Rabban Péfión gerichtet. Wie sich jedoch aus diesen und anderen Briefen ergibt, handelt es sich um verschiedene Adressaten.
Der Adressat von Brief 49 war nach verschiedenen Bemer- kungen in den Briefen 14, 16, 17 die alle an Sergius gerichtet sind, da er Lehrer im Kloster 4 unseres Vaters Már(]) Abraham , war, ein Lieblingsschüler dieses Abraham und anscheinend dessen unmittel- barer Nachfolger und Vorgünger des Sergius in der Schulvorstand- schaft. Er wurde viel angefeindet, scheint aber auch dem Timo- theos nicht besonders geneigt gewesen zu sein, da er ihn nach dem - Tode des Meisters in verschiedenen Briefen aufforderte, seine im Kloster aufbewahrten Kleider und Bücher abholen zu lassen. Brief 14 erwähnt ihn bereits als gestorben. Brief 16 fordert den Sergius auf, sich des Timotheos Briefe an Pé9ién von Elias bar Ferrüchzád geben zu lassen. — Er ist wohl kaum jener (95444? (S. 244 (4,445) von dem der Fihrist S. 24 sagt, er sei unter den christlichen Schrift- stellern * der genaueste Uebersetzer und der beste in Darstellung und Ausdruck ,.
Der Brief selbst lüsst uns einen belehrenden Blick auf die in- tensive Uebersetzungstätigkeit werfen, die damals die nestoriani- sche Kirche auf geistlichem wie weltlichem Gebiete auch mit Be- nützung jakobitischen Materials auszuüben begann. Stehen wir ja am Beginn der zweiten Blütezeit der syrischen Uebersetzungskunst.
ORIENS CHRISTIANUS. II. 1
2 Braun .
Aus dem Briefe ersehen wir, dass das Studium des Aristoteles und das Uebersetzen seiner Werke bereits eine betrüchtliche Zeit vor Mz mün seinen Anfang genommen. Schon die Disputation am Hofe des Mahdi bewegt sich ganz auf aristotelischen Bahnen. Wahr- scheinlich ist darum auch Mahdi der ^ Kónig , auf dessen Befehl Timotheos im Verein mit Abù Nùh die Topik aus dem Syrischen übersetzte. Dass bei dieser Arbeit sehr sorgfältig vorgegangen wurde und dass auch der griechische Text zu Rate gezogen wurde, erfahren wir aus Brief 48, dem zu Folge der Patriarch der Mel- chiten und andere Griechen Beistand leisteten. Doch müssen deren griechische Kenntnisse sehr mittelmüssig gewesen sein, da vor dem .Wort cæl55kadol (avintple) Alle ratlos standen und erst ein
Nachsuchen bei Athanasios von Balad die Bedeutung Jh54 ergab. Aber welche Uebersetzung wurde wohl zu Grunde gelegt? An Georg den Araberbischof dürfen wir bei seiner Abhängigkeit von Atha- nasios kaum denken; von Sergius von Réé'aináà wissen wir nicht, ob er die Topik übersetzt; der ganze Zusammenhang, besonders die Gegenüberstellung des jakobitischen Mär(j) Mattai, lässt auf eine nestorianische Uebersetzung schliessen; so móchte man an Probus denken, wenn von diesem eine solche Arbeit bekannt wire. Diese von den beiden Freunden gelieferte Uebersetzung der Topik war aber, wie Timotheos selbst gesteht, nicht einmal die erste gefertigte arabische Uebersetzung; vielmehr war ihr bereits eine andere di- rekt aus dem Griechischen geflossene vorangegangen, deren Ver- fasser leider nicht genannt wird. Vielleicht ist sie jene “ alte Ueber- setzung ,, von der der Zihrist S. 249 spricht. Als älteste Uebersetz- ung nennt dieser sonst die von Jahjà ben 'Adi (starb 974) nach dem syrischen Texte des Isháq ben Honain gefertigte. Auffallend ist aber, dass Timotheos damals von der Existenz griechischer Kommentatoren nur unsichere Kunde gehabt zu haben scheint, falls ich den etwas unklaren Auftrag bezüglich der Bibliothek von Mär(j) Mattai richtig verstehe. Aber wie dem sei, schon bald dar- auf ersucht er in Brief 19 den Rabban Sergius in der Bibliothek des Mär(j) Zainà unter Anderem zu suchen “ die Kommentare des Olympiodoros in die Bücher der Rhetorik, oder (die) des Stephanos (von Alexandrien) oder des Sergius (von Rés'ainà?) oder des Ale- xandros (von Aphrodisias) ,.
Verschieden davon und einer späteren Zeit angehôrig ist der Rabban Pe9iön, an den Brief 10 gerichtet ist. Er lebte jedenfalls in 'Elam, zur Zeit, da Sergius dort Metropolit war, und ist wohl
Briefe des Katholikos Timotheos I. 3
— ee — ————
- E — —_ — ÀJ —— — ———— E
jener R. P. über den Timotheos in Brief 9 um Nachricht und Ueber- mittelung der Briefe ersucht. Denn der an ihn gerichtete Brief steht im engsten Zusammenhange mit dem an die Elamiten gerichteten Brief 13. Beide behandeln einen Gegenstand, der besonders in jener vorwiegend von Persern bewohnten Gegend Schwierigkeit machte, die Schwagerehe !.
Doch ist der Brief wohl unvollständig. Denn einmal wird die Anführung verschiedener Rechtsquellen angekündigt, ohne dass sich jedoch solche finden. Dann geht die Ansprache S. 416 in den Plural über (Elamiten) und ist der Zusammenhang dieses letzten Stückes überhaupt nur ein sehr gezwungener. Da nun im Brief 13 an die Elamiten ein früheres Schreiben desselben Inhalts erwühnt wird, kónnen wir vielleicht annehmen, dass durch Ausfallen einiger Blätter in Folge der Unachtsamkeit des Kopisten aus.beiden Briefen einer geworden ist.
Der Zusammengehórigkeit halber lasse ich gleich den Brief an die Elamiten folgen; gebe jedoch, da er weniger Interesse bietet, nur die Uebersetzung desselben.
' Das muslimische Recht verbietet nur die gleichzeitige Ehe mit 2 Seh wes- tern.
4 Braun
I. (oA e CAPE
Leo luxe Ad viso wi loll mil 688 Is Aa. carted Labo anale JL Lia dodo, based pri ous : Sai HAL o, Led af 3 313 voi. d, 3 As nisl Lu 5 AD po voraumdsy Lai Lalo > uo. wos asl 1333 e'hoX usos lalla 3205 Noa WSaD poo Nida v3 co . lu 5059 Li vo As MA go ‚„wAxlo lab Lara® OFA po Ds. S (po mal (o walls A licia ASA wal oom Aul si, 220 "ea Delo eec d id Aa di 0025 : Lu, Le Luc Lx 10 Xsots 1: 809 wel Soup x34 I Aulso Aa Lala 0001 Lans . vari oom Saw? Malo Wael sc eo alo. Sem ‚ooso Wl Jes Fadda oi. Asola EAU dA oc! Ai Aw Mabañodons dla dfazDi Moo lo330 A Mala : A ae Mamold;s cia 1x37 1
ot
ud e
ome Ct
20
Briefe des Katholikos Timotheos I. 5
Desselben an Rabban Pébiin (Brief 43).
Dem Gott liebenden Rabban Mär Pé06ión, Priester und Lehrer: der Sünder Timotheos grüsst euch und verlangt nach eurem Anblick. Das Buch der Topik des Philosophen Aristoteles verlangte durch uns der königliche Befehl, dass wir es aus dem Syrischen in das Arabische übersetzen soll- ten, was auch mit Gottes Hilfe durch Vermittlung des grossen Abd Nüh ! geschah, von uns zum Teil aus dem Sy- rischen, von ihm aber vollständig (und zwar) aus dem Sy- rischen und Arabischen ?. Das Werk ist bereits zum Ab- schluss gekommen und vollendet. Obwohl es aber Leute gab, die dieses aus dem Griechischen in das Arabische verdoll- metschten, — wir schrieben dir das früher und teilten dir mit, wie es kam, — so hat er (der König) sich nicht ein- mal gewürdigt, jene anderen Arbeiten anzusehen. Sie sind nämlich barbarisch nicht nur im Ausdruck, sondern auch in der Auffassung, sowohl wegen der natürlichen Schwierigkeit der óxoüécei; — du kennst ja die Art des Philosophen in jenen logischen (Dingen), wie und wieviel Dunkel er aus- giesst über die Schónheit der Gedanken und Ideen, — als auch wegen der Ungelehrtheit derer, die sich an Solches machten; du weisst ja, wie vieler Kimpfe und Mühen eine solche Sache bedarf. Besonders aber bewies jene un- sere Mühen vor Allem, nachdem er sie mitunter des Ver- gleiches mit einander gewürdigt (?). Es frage nunmehr
! Vgl. S. 139. Einen Abd Nuh ben al-Salt erwähnt der Fthrist S. 244 unter denen, die aus «den Sprachen in das Arabische übersetzt ». 1 Man erwartet >20» « griechisch ».
6 Braun
Mo 40.118030 Naama lidax «dl da ai lor ga Anso . assoni ia quisa 01093 Horde X Josep lew XGA Oo WOM! wll iso hoa Ma: DA» . o3 wc SA di pod ve? Mida . 1301 el33 . 13359. “A kowaäiss ql dy i worl vari wa Qv 151 ua Go Al: xm to. Haas Gnade bac Mh ocid ol : bibi Lar oc ol : laxdal, La I2 3d ISO of wa Aus 1x : 121033 coil ol 150033 avolo avo? sat : 41 eo Alo . Uol 30033 el ula “io Ita A31 ..00cu 1300 da e? Nläx . Lilo vo ga Slo. oom: A; XA 689 loo À v? iS. vA» oci dul A sol. Xin So LS. ass xit "153%. Lu ol» 1355 e [50.4 2309 Id : lu10320a
Plus hl!
? ladro È
C
Briefe des Katholikos Timotheos I. 7
— — —— —
deine Weisheit mit Verstándnis und forsche: Giebt es für dieses Buch der Topik, oder für die Widerlegung der So- phisten, oder für das der Rhetoren oder das der Poéten einen Kommentar (tafsir) oler Scholien gleich wie im Sy- rischen oder nicht. Wenn ja, so forsche nach, von wem, für wen und wo (sie sind). Die Nachfragen darüber sollen geschehen bei dem Kloster des Mär(j) Mattai '. Doch sollen sie durchaus (gleichsam) nebenbei geschehen; sonst wird es, sobald die Sache aufkommt, verheimlicht uud nicht mit- geteilt *. Es sagte zu mir Job, jener Chalkedonenser ?, dass er ein Weniges von Scholien der Topik sah; das Uebrige (seien) Abhandlungen von ihm (Aristoteles selbst?) *. Deine Keuschheit forsche eifrig nach den Scholien oder dem Kom- mentar dieser Bücher. — Schicke uns den zweiten Band des Athanas ?, dass wir ihn (ab)schreiben. Denn den ers-
' Mär(j) Mattai, griechischer Mönch v. Amid war mit seinen Schülern vor Julian (Diokletian?) nach dem Berge Elpheph (G'ebel maqlüb) bei Mosul ausge- wandert u. hatte dort das nach ihm genannte Kloster gegründet (Mart. BehnAm bei Bedjan II 400). Nach anderen Nachrichten soll jedoch schon Aphraates dort Abt gewesen sein. Trotz der Versuche des Bar Saumà von Nisibis (+ 460) und des Jénasas v. Hdájag (+ 610), die Monophysiten daraus zu vertreiben, blieb es immer eine Hochburg derselben. Vgl. bes. Assemani Bibl. Or. II diss. de monoph., 88, 9. Badger The Nestorians etc. | 95 ff.
* Die Stelle ist durch Abdruck des Textes der anderen Seite schwer leser- lich. Mit leichter Aenderung kónnte man auch übersetzen: « vielmehr soll es, sobald. . ... verheimlicht und nicht mitgeteilt werden ».
* Wohl derselbe, der Fihrist S. 244. Job der Edessener genannt wird. Gleich darauf heisst es dort wahrscheinlich von dem Nämlichen: «Job u. Sam- ‘An kommentierten die Tafel des Ptolemáus dem Muhammad ben Chälid ben Jahjà ben Barmak nebst anderen alten Schriften». Von diesem Job d. Edessener sagt Ibn Abi Usaibi'a (Wenrich S. 32) «Er war ein tüchtiger, sprachkun- diger Uebersetzer, jedoch des Syrischen kundiger als des Arabischen ».
* D. Text ist offenbar verdorben, meine Wiedergabe nur eine Verlegenheits- übersetzung.
* Athanasios von Balas, studiert im Kioster Qénneëré unter Severus Sé3dyt, geht nach dem Kloster Bé0 Malké im Tür ‘Ajdin, dann Priester. in Nisibis; i. J. 684 Patriarch der Jakobiten; gest. 687 oder 688. Uebersetzt i. J. 645 die Isagoge des Porphyrios, ausserdem die Isagoge eines unbekannten Griechen. In Nisibis übersetzt er i. J. 689 die ausgewälten Briefe des Severus Antiochenus. Ebenso die Homilien des Gregor v. Nazianz wenigstens teilweise u. die der Hom. ets
8 Braun
MAG! In Algal xm t gNada Xl. avo l33z = Silla Medel Mad d dae ISAS dor 1mxod ol ados À 1334800 . H Al àA, Joa . IAA 1329 ed»? 0 Xda Slo &4 Lac. ver Sods ee Sata lai xo 1253 vos zd Jai. muri Sag vio dal: Win La po cimz3 . Bolaloln vero Aul Mila dio vl v? Lydon. Mi |o SS oum Ita 1x5 An lobe Moo v? am. lac po 13010 . aso, X3 Laici po wl 3A? . Lôxai .o33913 Al baraks Lua ics Mn. lier „ars verno Al? loas lil L53s 13801 oca» Mash Loo QUE v? lobes . amo MS laid lo ........ ato 0 bio wl : Moplio Lx3lo Xoo Moo el Lame ax No. wp kaw ql os elo. Lara al, ab 0, 51 ‚der 1530 Lo (Ax ASAD GM. 13:9 lod Lojaz cd a oo : vba Lilo po ‘wads bo oct Mo BAD ila lot dio Jon sen .. 005 A22 axe
+ >» Vielleicht «49 oder 544 !
e
1
5
C
l
=
Briefe des Katholikos Timotheos I. 9
ae ee
ten besitzen wir. Ich glaube, dass es die Ucbersetzung des Pauli ist. Denn der Kopf (xep&Aatov) des Buches ist überschrieben : « Erster Band des heiligen, Gott bekleideten xregorios Theologos, den aus dem Griechischen in das Syri- sche übersetzte &BBac Mar(j) Paula auf der Insel Cypern » !. Die Korrektur ist nach dem Texte des Athanas. Soweit dieses. Suche auch nach den Abhandlungen über die na- türlichen Ursprünge (?) der Körpar, die verfasst sind von Einem aus dem déyua IlAatwvıxöv, welche beginnen ::« Ueber den natürlichen Ursprung der Kórper sagen Manche ». Die Ansicht aller früheren Philosophen (steht) in der ersten Abhandlung. Und er stellt auf..... und die platonischen Ideen. In der zweiten Abhandlung beginnt er zu reden über dAn, eio; und otéonots nach dem déyua "Apto ctoteAuxóv ungefähr 5 Abschnitte lang ohne jeloch die Abhandlung zu vollenden. Suche nach, ob diese Abhandlungen sich fin- den, sowohl b>züglich des Restes der zweiten Abhandlung, als auch bezüglich der folgenden. Forsche auch nach der Schrift eines Philosophen, Namens Nemesios « Ueber die Konstitution des. Menschen », die beginnt: « Der Mensch
tz g@ta angehängte Moxxha Loxcäo )x:oa von zweifelhafter Echtheit (Wright Cat. S. 425). An eigenen Arbeiten sind bekannt eine Encyklika gegen d. Cominunio in sacris mit Muhammedanern und einige sedré. Soweit Wright S. 154ff.; Duval S. 258, 312, 320, 378. Aus Brief 48 ersehen wir, dass er auch die Apodiktika und Topik übersetzte. Aus unserer Stelle, sowie aus Brief 22 ergiebt sich, dass seine Arbeit an Gr. v. Nazianz eine Revision der Uebersetzung des Paul v. Cypern war. Diese zerfiel, wie öfters bemerkt wird, in 2 ‚Kölle oder Jhxss9 und umfasste nur die (31 + 18) Homilien. (Vgl. Wright Cat. S. 428 ff., 434 ff). Ueber eine Neuübersetzung der Gedichte s. Brief 24. Auch eine Uebersetzung des Dionysios Areopagita (s. u.) wurde ihm zugeschrieben. Er ist wol auch jener Athànas er-ráhib, von dem Cod. Par. ar. anc. fonds 882 A die Uebersetzung der Sophistika u. Citate aus der Uebersetzung der Topik u. Ana- Jytika priora enthält. Sachau im Genethliakon zum Buttinannstag 1899 S. 61.
! Paul, ein syrischer Abt, floh vor der Invasion der persischen Heere Kos- rav Il nach Cypern u. ilbersetzte dort um d. J. 624 griechische Hymnen auf die Martyrer von Negràn, den Oktoéchos des Severus von Antiochien und die «zwei Bánde » Gregors.
10 Braum
xs L.70A10 1:333 onsoh ha OA Dam: làm AI 5A ar al, 10 Fn po li; po Län. Lia Ww LAY lav p man) ass Lod Dolar po 3000 lc »coA do . Bl xs M. enolaxs v? 130Àx00 do Badaud d zoo smo pan . LL5N
. 40003 vol 0 gar bale .15a$3 ol. Bsnlo
IT. . 4 AS. 5 Nal ra 33 c3 Ld Doha, . ido lxx AI qai 409 el oco, oa IX Zo bl au 0. dle galr in
Msn No: asl pN5N3 13935 Moo iti 133» a Luz: 530 qi Lan .133» rd omvino lora
Do ( 43092 LXám3 AA go ccnl. gMafas A348
MA ol AULA 13543 el : Ail etx» Maladie Aaol diano: M led : oco Aid ooo cia LXás
ow e
sro lGLi4o.wcoAL saoul laxo Law 1050204 5
An 410 ab AA po Aeoam . ATL gon ALI 19013 Muay Moo SI 1334 Nal avn Gul USN? lato Br ara po Iso Na . adyols NAD Jaso da wilo . As Au Aw & ‘Balai veil : e loom
As A Axo e? MOALS : Abo Slo loc pan dI»
23420!
qr
[nd -- vw
Briefe des Katholikos Timotheos I. un ist sehr schün aus der geistig erkennbaren Seele und dem Leib konstituiert ». Er schliesst sie ab in einem Umfang von ungefähr 5 Abschnitten und verspricht an ihrem Ende, sich über die Seele zu machen. Dies zweite (Werk) ist aber nicht (vorhanden) '. Sei so gut, zu suchen und uns abzu- schreiben von Dionysios die Uebersetzung des Athanas oder des Phokas *. Friede sei mit dir und allen Brüdern.
II. Desselben an Rahban Pébtin (Brief 10).
Dem Rabban Pé0ión, Priester und Lehrer: Timotheos, der Geringe, grüsst dich im Herrn.
Ich weiss weder von Häuptern unseres Glaubens, die über die Ehe mit zwei Schwestern mit einander gestritten hitten, noch von einer Zeit, in der sie (gelebt) und gestritten hätten, obwohl deine Keuschheit darüber wie über Bekanntes
» schreibt. Wenn du Petrus und Paulus Hiupter unseres
Bekenntnisses nennst, sie die eher Diener als Häupter un- seres Glaubens sind — «denn Haupt und Vollender unseres
' Nemesios v. Emesa: Ilsgt sûsews av0pozov. Migne P. G. XL 504. Beginn:
Tov àvüpozov ix duyrg vo:pxg xai sumparos agiata xatigxiuzola:. ... . moÀÀoig xai ayadois avògagiv tO0of:v. Kap. 2 handelt, wie der Schluss v. Kap. 1 ankündigt Rept Puy.
* Die Schriften des Areopagiten zu erhalten, lag T. damals sehr am Herzen. Nachdem Pebiön durch den Tod gehindert wurde, in Màr(j) Mattai darnach zu suchen, mahnt T. in Bf. 16 den Sergius, die Uebersetzung des Athanas oder Phokas abzuschreiben. Zu demselben Zweck mahnt er ihn Bf. 13 nach Màr(j) Mattai zu gehen und fordert ihn Bf. 37 auf, ihm eine dieser Uebersetzungen heimlich zum Kopieren zu schicken. Spáter hóren wir nichts mehr. Es scheinen also damals noch diese Schriften so ziemlich im ausschliesslichen Besitz der Jakobiten gewesen zu sein. Bezüglich der Uebersetzungen scheint T. im Irrtum gewesen zu sein. Wenigstens ist von Phokas bar Sergius, der anscheinend im 8 Jahrh. lebte, nur bekannt, dass er eine Einleitung u. Scholien zu der Ueber- setzung des Sergius von Réÿainà (+ 536) schrieb. Von einer Uebersetzung des Athanasios v. Balàè ist sonst nichts bekannt.
12 Braun
MO eds Vo xa Aalhtlo Ho Aus v? al. co NL. ide 1334 za Quiz Nilo e» a3As .12c no Arno) dio vi Hoi . Sal co Malad Leurs SND vAcol : lodi MA po. Luis. Au lau RAA go WI v3 vAwl. vada Ao 13344 LiSamo e. Mops livodto N ewe: Ari law! vd od SA Axio v? foa oalado po Soi ‘al TA. sr aro GA Jl: «3043 LXás Ai 135 : awd d dol NIN 33 X3 voi Wael bode > Q0 0030] oh Aes cis Q3AS EAL? bo wi nal ex WwiwHls aawal zoro il) ila da Ad
pN3A3 1283 vois No wii ear wid Isas
LXÁs Lul.sonl Law lix? was No: del Jiu sso Libools3 vacuacona® où lati Manas azz eis za cis Xao von zuila où : All iol asl vd pNSAL : MAIL low pass RE) ul go w5Al Los où Lean uao lol oct: lack aul voa Ho
rid ara „son M Glo. AA AGO MO Lho AHI? .
€ ol wa? Lao A 13% Mab wxil ini Koons INAS wo 4L.» Wl. pons pb! Assisi aA XM: Al las 0503053. Cuando Gabi 33 1333 . 49 Slo 533 rari : Shoo NOAA à ux
Leon X_ oo Zum: Ja A 343 Halo e
ats Alvo . Mawas cis 33 ci Uy 33 : 80509083
! Wohl hei No, wonach ich übersetzt, oder vielleicht Ju cihlo
»
e
dd C
23
Briefe des Katholikos Timotheos I. 13
Glaubens ist Jesus Christus allein und (,wenn du) auf einen kleinen, zwischen ihnen vorgefallenen Streit hinweisest, so stritten sie erstens nicht über die Ehe mit zwei Schwestern ! sondern über die Reinheit der Verkündigung des Evangel- iums, worin nichts von der Beobachtung des Gesetzes ent- halten sein sollte, die Paulus genau, vor Allen und jederzeit lehrte und verkündigte, was Petrus entgegenkommend und nicht genau weder vor Allen noch jederzeit that. Zweitens wissen wir auch nicht, dass sie stritten. Sondern Paulus machte Vorwürfe und Petrus nahm sie bereitwilligst an. Streit ist aber dann, wenn zwei feindliche Häupter einander entgegentreten. Wenn aber der Eine sich stark zeigt, der Andere nachgiebt, so heisst das nicht Kampf. Wenn du aber statt Petrus und Paulus den Klemens und die Apostel seiner Zeit Häupter unseres Bekenntnisses nennst, so haben auch jene Früheren unter Anderem auch bestimmt, dass man nicht zwei Schwestern nehmen darf, wie wir hernach mit ihren eigenen Worten beweisen werden, (und) es kann durch- aus Niemand zeigen, dass Leute die Annahme der dama- ligen Bestimmungen verweigert hätten, weder bezüglich der Ehe mit zwei Sehwestern noch bezüglich der übrigen erlassenen Kanones. |
Wenn du aber Häupter unseres Bekenntnisses die Syno- dalversammlung von Neocaesarea nennst, die vor der erha- benen (Synode) der 318 (Väter) stattfand, die ebenso die Ehe von zwei Brüdern mit einen Weib und von zwei Schwester mit einem Mann aufhob und verbot *, so hören wir auch da nicht, dass Leute wegen dieser oder anderer dort festgesetzter Bestimmungen gestritten hätten.
Wenn du aber den grossen Basilius und den h. Diodor Häupter unseres Bekenntnisses nennst — denn wir kennen
! Vgl. Act. 15, 20. 29 (ano xopv:tac) im Zusammenhalt mit Gal. 2, 11 f. * Vgl. Syn. Neocaes. Kan. 2. In erweiterter Form wird d. Kanon aufgeführt werden in Bf. 13 S. 421 d. HS.
14 Braun
eMNdBAL S*hoAn si 23 1533 où : Lenio Ier : So i Books x dz po 111 oo 3223 06 : aul 33Arl Lif50lt32 „Dazu 300300 MEGA e v? e»A3 IN oc Soia Lasoo di qui az ins $035030,3 irons linda ota Lolo : 353} - we? oc da : au Lois fo po 050909 Au a Jesi io Lux 1314 050909 di Las 059 divo Ale) «6423. dazi) di Aj3 Local Ds 49050303. 030902) Babs SAS) «ct AMI e ol .13a la SA 530 lo Bales 33 Ao v3 » po JA Ll. 3423 woe d war „3 M: go 343 SALDI wy sodas loc Lo eno Dl 3423 vd ol «al MSN arl 333 151. 030303 Jui: c (9 Lo . HaDhmo Inc: dazai Los (ASL I0CIADO mix Law iasal al Lilo : xil dol loci 1àxz3 W030303 da 1301 4595 avso . locı mis siso ir da po DAS où. piso Liz bó: : oodasal loo als Law lon au N 33 344, 01.7313 Lei Lod; Nei loe voro A.l lose 2 LxAado luis où Hai SINNI No va Maars va. oddio » : ocdawoi lon als lon Àj À aa vd al . loda Ae ci AI 155 oc! 0302059 (9 AL? oc! atoo MAA où. Läwlso bI oi Lans : Homo Ji LI M» Sal Yo) Lis) el? 8030383 di il) del wns Ao 15h1 lon xcv 33 loe SAS 1301 » 1534 1459 Jana Livo Isaoa oct po Habs : afl
nat 9t
(dii
-——
Briefe des Katholikos Timotheos I. 15
deine Meinung nicht genau — so ist auch hier zu wissen, dass der grosse Basilius darüber dem heiligen kraftvollen Diodor schrieb !, indem er gleichermassen eiferte sowohl für den apostolischen Väterkanon, der verbietet, zwei Schwes- tern zu heiraten, welcher zuerst von den Aposteln durch Klemens gegeben *, hernach durch die Synodalversammlung von Neocaesarea, wie ich glaube in Anwesenheit Gregor, des Wunderthiters, bestätigt wurde, wie auch für Diodor, den Krafthelden selbst, da er für ihn eine Apologie verfasste und gegen den ihm Nachstellenden den scharfen Pfeil der Anklage schleuderte, wie deine grosse Weisheit aus jenem Driefe des Basilius an Diodor erfahren kann. Dieser hatte darüber dem grossen Dasilius nichts geschrieben oder, wenn er es gethan, so ist sein Schreiben nicht (mehr) vorhanden. Aber zugegeben, dass er es that, was sollte er ihm schreiben ? Etwa dass man zwei Schwestern heiraten solle, oder das Gegenteil? Wenn jemand Ersteres behauptet, wie hätte er sich (dann) nicht erhoben gegen den Kanon der Apostel und der Synode ? Wer aber sollte von Diodor jenem ouvnyopos und Anwalt alles Apostolischen glauben, dass er die Kano- nes der Apostel aufhob und verschmähte ? Oder hätte er sich ohne Kenntnis der Kanones gegen sie erhoben, (obwohl) seinem Willen nach ein Kämpfer für die väterlichen Gesetze und Bestimmungen ? Das ist absurd und nicht angängig bei jenem Gottesmann. Wenn er sich unwissend dagegen erhob — wem fiel mehr als jenem grossen Diodor das Loos der Weisheit und Wissenschaft zu unter den Ersten und Letz- ten? Denn wer von ihm behauptet, dass er darüber strei- tend an Dasilius schrieb, indem er die Ehe mit zwei
! Basilius Bf. 160 (an Diodor) bei Migne P. G. XXXII 621 ff. Die Beziehun- gen zwischen B. u. D. stammen aus d. J. 372, da Letzterer auf der Flucht bei Meletios v. Ant. in Armenien weilte. (Bardenhe wer Patr. 299).
* [n Brief 13 werden S. 421 Kan. 13 u. 18 «der Apostel durch Klemens » aufgeführt werden. Sie finden sich wieder in der Kanonessammlung des "Aßd- iso’ von Saubà (Mai: Serr. vett. n. coll. X, 10).
16 Braun
A305 23. v? Bodogaal . ast dora boëw}30 ATL Lnoowñ ql fo oco ccul. IS wc» lix AaAwo e? Kar: Adel PUSH I aul ala So Ki Ix 9x3 Bol vs II? 412 : ad eie? son) iso lol Janis al : W0503093 JA 130 vai Maar vul nal 450503055 loa 34 wR 151 Ns an 5 Aolo XI Ae Au v? bl. ASA v391 35:5 39>: Dadi 130 JA 3043/3 0019 Qul Lu Sla + Lili A Ao . Yoo Na vor Noa di JA . Aon 0503072 Sont Babes e? wide £$03030,3 à5A3 loc o! : ÀJ 3A aul. Aus Alina Lol loo Si vio Morewl> (1o . loo Samo ci,» hex choi» odi: Mad 125 ado) où 05031 e? 41.195042 le5o*5i dA of mal N : Loocho Alan bo, Asa, podi Ja) lox oc do alzmai 40192333 : Noor laico Los vor Il Js: Sua : loe varo Aul vorasöery Too o 1320391 «ii, 33 13e70 adi Ax 1: SAI po 4505023053 MILLA, 151 boa 33 leo . Hawaso ede wigs lpdon Ascus [oct AHSA X53 S500 Wd As lor AO al $44 DO ac. OWL 0013 Lis 2oÓ. ho Late £l Aro mao. 0011 LAS po das lois No oda Ja boGek90 dus v? vic ‚ALL Nass 55053503022 Los? go ee v? eo» AU . po Al A. f. 0) . 1x6. Yo Wh ates Flos. Vahl 1335 oct
c? edo. ql AE gua 0079 dal de sul Uo el
en
— ce
25
10
Briefe des Katholikos Timotheos I. 17
Schwestern zuliess, der macht zwar den Basilius, jenen leuchtenden Stern der Kirche, zum ouvnyopos der Apostel und ihrer Bestimmungen, den Diodor aber zu ihrem. Be- kämpfer und Widersacher, wenn der Eine dieses ihnen ent- sprechend verbietet, der Andere aber befiehlt. Wenn das aber von Diodor nicht nur zu sagen, sondern auch nur zu denken absurd ist, so hat er das nicht an Basilius geschrieben. Ich aber konstatiere bestimmt, dass auch wenn etwa darüber Diodor zuvor irgendwie geschrieben hätte — zugegeben, dass geschah, was nicht geschah, und hernach auf die Dar- stellung des Basilius gestossen wäre, er es gänzlich geän- dert hätte. Wie hätte er das nicht thun sollen, da er doch an ihn seine Schriften zum Zeugnis und zur Korrektur zu schicken pflegte !.
Und wenn Theodor, jene grosse Leuchte der Kirche, jenes Meer und jener Abgrund von Weisheit, es weder als beschämend noch lästig empfand, sich von jenem seligen, aller Seligkeit würdigen Nestorius in irgend einer schädigen- den Sache zurechtweisen und korrigieren zu lassen *, obwohl (dieser) Schüler und Empfinger seiner Ideen war, um wie viel weniger konnte es Diodor lästig empfinden, sich von Basilius in solchen Dingen zurechtweisen und korrigieren zu lassen. Zudem ist auch ein grosser Unterschied zwischen den Ideen und 6ewotar wissenschaftlicher Arbeiten und zwi- schen den irgendwie festgesetzten Kanones und Konstitu- tionen. Erstere sind Sache der Gelehrtengemeinde und jeder stimmt (2m Maasse seines Verständnisses entsprechend zu; Letztere stehen absolut und unerschütterlich fest. Die Sa- chen nun, worin der grosse Diodor zurechtgewiesen wurde, liegen im Gebiete der kirchlichen Kanones und Konstitu- tionen, die man in keiner Weise erschüttern darf; dieje-
' Anspielung auf Basilius Brief 135 an Diodor (Theodor?), Priester v. An-
tiochien. Migne P. G. XXXII, 571. * Leider konnte ich darüber nirgends Nüheres finden.
ORIENS CHRISTIANUS. II. 2
18 Braun
lLmzo$3 Jf» 13 où Bodog uxdh] qoom Tx; xsl M3 bawAsoo 191 Us vers . Iaaio Aad .lao$s pal Iwao d Ala ho ql JAN ol 25/03 wc Nl.Lönlo XS) 003 e vizi i, 3323 v? vio. HMI dia dn Asd An A 3433 Jonni eXasoo! Li 413 42) Ax» da aa al : Ul oi ol JA» we ol: L3 od 0503053 0073 Ql «di 51003 SAID. Aeoam. A MeL . 050353 we : Me $133 luxs Manti AGS ol Ah e? Na Noe X3 (39 : due pso l33 vero Al Jas3 oc! 80509303 1 HANS dA dol. wis Lala ad 137% id co X13 i A 113465 . aa 8030333 añais voi dp G9, 7 As) lox hacio . zul qua No, Aluwol cx azX Aud A. MA 13cm ‚voran 639xÀ cir anus alo . 053 Mear> land oof Al» £s 1250 lam Los i 224x393 dal anda ber ui? Lind Now olo 151 Raulad N Als oc :0533 ls Bl ol L5aAxI loon 130 d Al v? i As . Az! moA»o dalai SII oc! Wdobiogdi . 13e da mao das au ado lax 15 Ans MA ol . los Avazo Aa Ju uso 11400 133 » oci © lioboz : 15303) Moiwoig ci 153 oci ot ZIO 33. à. VA Los v? evolax „AU: Ano . 135099 Âoïoi Moo loo, 8203 c00 valso do whol? Moiaro azar hax dio lidi coc via v? wl oda. 0090 MavalS Ass lew Inia «o liso> = ‚onadbo 03 wi Ms Luz Jia oct lobe à,
e
10
20
Briefe des Katholikos Timotheos I. . 19
nigen jedoch, worin der grosse Theodor getadelt wurde, liegen auf dem Gebiete der Exegese, auf dem schriftliche Ueberlieferung und Darstellung, wie wir sehen können, von den früheren Vätern Niemand verboten und versagt ist. Obwohl sie selbst irgendwie Sinn und Ideen überlieferten, so sind doch die späteren (Schriften) darüber viel genauer verfasst !. |
Das sage ich, nicht als ob ich, was ferne sei, annihme, dass jener grosse Diodor sei es auf dem Gebiete der Wissen- schaft oder des kirchlichen Lebens anstiess. Ich sagte ja oben: zugegeben, dass geschah, was nicht geschah. Dafür dass ein solcher Vorwurf auf den in Allem grossen und aus- gezeichneten Dio:lor weder fiel noch fällt, wollen wir zuerst als Zeugen gerade den Basilius aufrufen. Er sagt nämlich in dem Briefe an ihn: « Ich glaube, dass jemand fingierter Weise dein npöswrov angenommen und sich so seinen Hörern glaubwürdig machen wollte » *.
Damit verteidigt der heilige, grosse Dasilius deutlich jenen Krafthelden Diodor. Wenn aber (das so ist), so werden wir auch dem Basilius nicht etwa vorwerfen, dass er der Schmeichelei oder Parteilichkeit für Diodor unterworfen war, er der weder dem Julian noch dem Valens irgendwie zu Ge- fallen war. Ferner ist uns darüber ein in Allem glaubwür- diger Zeuge der an Wissenschaft und Tugend grosse und vielseitige Theodor. Dieser erwähnt im dritten Buche seiner, « Vollkommenheit der Sitten » betitelten Schrift ? ungefähr gegen Ende, indem er diejenigen anführt, welche die Gläubi- gen über die Vollkommenheit der Sitten belehrten und die Mezallianer wegen ihrer schlechten Lehre und: abscheulichen
! Wohl besser mit Korrectur von c» hhl in ce * So haben doch die Spáteren viel genauer darüber geschrieben.
* Aoxét yxp pot rtg TÜV teyvixdiv TO gov Fpocwrov üxoOU, , OFTwWS EauTov abuorte OTOV morsa: TOG 2Xx30WLÉVOLG. Migne P.G. XXXII 621.
* Unter demselben Titel im Katalog des ‘Ajdi80' v. S. Kap. 19 erwähnt.
20 Braun
cms eo ki, A3 hoal : ci Aa 090. BavalSs A» Lindl) 0619 cuiax poo SAN, où 135103 ba An Mio pb! > Ale LAO Lois «do vo? ea? Léml bo&4Yo lois zu : wil a, Ax ass za Ji. lo Moo: iSo val WI v3 .œ ao po Sal al wd 4L. ear? vi? vcio, A naval hoa : Naver LAS 414 Asl las SAS v? ‚sch "cL pro Aslassul w3 40010 Mao po cuo? e509 Xho : ci cu to son UA MAI 133» Java ala : yn Slo ur A pol : cius. dii waxdso Aad wi A33 od po wa Ul. ho aiuti Boss A«w 913 ÀA ash. Lamas IRA Nod) lo) v Jo : „nl awl eran e ocÁ SA, ii Baal 023 po do re bi è pu ol 9 wal. ox? Moaalselo lx v? dw : ro338co lames Loos? JioA X. Nasi Lilo po wärl e? vX39 38; xil 73 amd Alda a. Aa) cand da? «c MIDO: d Djs 529 A lo. asl 099 N dus? Leal: ASSONNI doi AI axs3 $ © Aso. 283 23, v? NAD 543: $373 120010509 Ay Ha 533 quiet ona di Ac bol» Jo valo Jii aoi aps «sla Lao So ool . hoo, loc No) Ql casos ver MALL vd ....... "ro void MER O61 : Ets 5853 lug po «OO A 1 Wohl zu lesen: > bs be? 1
Vielleicht Al zu ergänzen *
Qt
Briefe des Katholikos Timotheos I. 2l
Sitten schlugen, jene hellen Sterne, Flavian! und Diodor Denn so ziemlich das ganze dritte Buch schreibt er aus ihrer Lehre heraus wie aus dessen Anfang und dem Beginn des vierten Buches hervorgeht, die voll sind von Worten vieler Verteidigung für Diodor, die wir für jetzt anzuführen fur überflüssig halten, da wir sie spiter zugleich mit den Ka- nones und Konstitutionen der Väter, die die Ehe mit zwei Schwestern verbieten und hindern, anführen werden. Wenn du aber nicht den Basilius und Diodor sondern die Späteren Häupter unseres Glaubens nennst, indem die Stelle: « Ein Weib sollst du nicht zu ihrer Schwester hinzu nehmen, sie bedrüngen und ihre Scham über ihr aufdecken, bei ihren Lebzeiten (Lev. 18 $ 18) » von den Einen so, von den Andern anders erklárt wird, so ist auch hier zu wissen, dass die Lehrer nicht gegen einander stritten. Sondern Johannes von Béô Rabban * erklärt den Sinn des Satzes nach der gesetzlichen Gewohnheit. Er sagt: « Denen, wel- che unter dem Gesetze standen, war es erlaubt, zwei Schwes- tern zu heiraten, nicht aber denen, welche im Evangelium leben, die dem Gesetze und seinem Wandel tot sind, aber fur Christus und das Himmelreich leben ». Andere Lehrer aber erklárten den Satz entsprechend der Korrektheit des Bundes in Christo, indem sie die Ehe mit zwei Schwestern gänzlich abrogierten. Auch darf uns jene Schlussbemerkung « bei ihren Lebzeiten » nicht irre führen, als ob es da nicht recht wäre, wohl aber nach ihrem Tode. Erstens weil es sich allgemein überall, wo von dem Aufdecken der Scham die Rede ist, um Ehe handelt. Wenn also jemand die Braut
' Gemeint ist Flavian v. Antiochien. Vgl. Theodoret Hist. eccl. Ill 22: « Flavian u. Diodor brachen wie Felsen d. anstürmenden Fluten ».
* Johannes war Lehrer in Nisibis unter den Katholikoi Joseph I u. Eze- chiel. Da er eine mémrà auf den Tod Kbsrav I verfasste, war er i. J. 579 noch am Leben. Zalreiche Schriften führt 'Agdi$0 v. S. im Katalog cap. 56 an. Auf der Bibl. d. Propaganda findet sich (K. VI, 1 S. 47) von ihm ein Glaubensbe- kenntnis; Chabot erwähnt (Journ, as, IX, 3, 102) ein Kommuniongebet.
MAI. dda No vor Maca ver. ado us Loos eo po Aro tal : dl NA axi, e? LS mb costo . lan di Xel.1zo»3» luuAa où [cag pols ahnAilo enon No anArlo wal gia | [333 V3 TON. Loos) crore IMS Kir $423 vol : : làm wo) dio Az diodi Doch 41. svol xa
«Al aid : noA. quo Axes Wael Lis Gimazio. Myer JA Lasko. Ads Ha JA Jods . hans Blas
DS A3 . ie ho! dis case Nilo. à Vul
mi N : 480, Halo lado Llizsis vallo © v3 10 domo Llolyol ovo . ol ivi 25x WIN vai, a3 Loro . voa. No ani 415 md dràao0 . Asolo ilo NY x13 ornare paso. dahl ro i 20^» Mapes. 410991 U do AUS man 10990 do. Al :dizzazo qual No: Lil Lao Am ‘39 od! à, fo NS AA o3) Na vd vd. oa po di Kol Maw v? ie po. Aa po up po al: VUA 3e» A» las alo ALA, e? use). Yan 3o dani ‚ln Siw wa lasts alo ALIDA em0: 1A 13440 : Am33p1 pid» „5As3 voi esl d Ido a Ais. XA, son 15avo . dardo Ni loaders où
:eraÀs cà), eu M3 eel DAS 5153 803: o isola el
245933 3) vxo 151 YN. wad go? oct I. 3 133010
Qi -2 895 dui vrowl Yu (venni: eiae „il
do) val a9 MANI son N Sio: A oua =
st Qt
dada!
Idi
e
C
Briefe des Katholikos Timotheos I. 23
seines Bruders nehmen will, dieses Weib aber ihrem Bräu-
tigam [gehört], wie gesagt ist, so will, wer seines Bruders Braut heiraten will, sein Weib heiraten, was abscheulich und ungesetzlich ist. Dass eines Mannes Braut sein Weib ist, erfahren wir zuerst aus dem alten Gesetze des Moses, welcher sagt: « Es waren Beide nackt, Adam und sein Weib und sie schimten sich nicht (Gen. 2, 25) ». Weib Adams nennt er diejenige, die er nach langer Zeit ehelich erkannte. Ferner sagt er im fünften Buche : « Wenn ist ein Madchen, eine Jungfrau, die Braut eines Mannes und es findet sie ein anderer Mann auf dem Felde ' und schläft mit ihr, so steinigt sie mit Steinen, das Mädchen weil es nicht geschrieen, den Mann, wei] er das Weib seines Genossen beschimpft (Deut. 22, 23 f.) ». Ferner aus den Worten des Engels Gabriel an Joseph: « Fürchte nicht, Maria, dein
. Weib zu nehmen » und der Evangelist gibt Zeugniss: « Er
nahm sein Weib und erkannte sie nicht (Matth. 1, 20, 24, 25)». Siehe, (so sagt er), obwohl er sie überhaupt nicht erkannte. Somit ist die Braut eines Mannes sein Weib, ob er sich mit ihr kórperlich vereinigte oder nicht. Denn dem Willen nach, welchem (auch) der Lohn im Guten wie im Bósen gegeben wird, hat er sich mit ihr bereits vereinigt. Dass er sich aber mit seiner Braut nicht kör- perlich vereinigte, (daran) wurde er vielleicht nicht durch seinen Willen, sondern durch den Tod gehindert und abge- halten. Dass vielmehr dem Willen, nicht dem Werke der Lohn gegeben wird und dass Gott mehr auf ihn, nicht auf das Werk selbst sieht, beweisen uns jene Witwe, die durch zwei Heller gerechtfertigt wurde (Marc. 12 8 42 ff.), der Räuber, der am Kreuze das Reich erbte (Luc. 23 & 39 ff.), der unreine Blick auf ein Weib, wie der Herr sagt: « Wer auf ein Weib sieht, um sie zu begehren, hat mit ihr
! Lies: «in der Stadt»,
26 Braun
Maso : 43,20 ........ IORI wp 33 vw? „abo :lào xil live? oc v2 son . au l12A33 Kuss : 350310 ILSAL v? bar : modo baked ds do où Iaraso laden po 151 : oifro 056 Ariza ol X gd ol Ales o1 À qi ola : lo qual Livplo : loom lays »eMo Inosäno wi po Lil hola ol 050p1 ol ‚adlys sou Sancol viso L335 X € v? «oro: XX mal Hades. : 1190 99 > LÁ RAT: Oro we. Bälle Und à po acer : sauce! NoiAxso dagal aa. 01240 ‚ou HoauosAlo LLASAL e Mamy dazal alo: mal, .55o AINA Ladh act. 0334 ol ‚odaw pxïl diavool No Manoel „Apolz Lai) xs Hola : 99) Ali A, e? do Saw 40824013 «oic? el sl doge di 01: Aulo As AM ano. 13300 Moo Larono zul «539 eo Ao Ape «aa Al di Il : NII ane ol Malad (93334 banc «c Hodlus Lao amas . Iuumoax, . lo9o lama AM) ,o39toSl. loci Wo . 101 1x), ol MARIO X vibo lods 417 miXiaabo 1o30 i. Lams 102) RAR vd phot mh . Maus Ao X na, Xa» Xo -Orbdadoabuo Lalla LOU Sax. Lal au5910 du 4 . tia oc! Whoo ado Ai oct 13/00 Hodkoy lyst mer? io Al pix Ass! eo di davo: LMSaa 20019 voArl oco .lehla Maas
Lsssoone |
2
ewm
ur
o-_ ©
e
um —- -
Ld B.
2
2
bd
Briefe des Katholikos Timotheos I. .27
es angeregt und befestigt hat, besonders wenn es glänzt in Herrlichkeit..... und Wunderbarkeit und gekrónt ist mit der Kraft der hl. Schriften. Wenn ferner jemand bildet und zimmert, der . Eine eine Statue und ein Bild, der Andere eine Thür und einen Stuhl, (und) sie entweder gar nicht oder schlecht bilden und zimmern, soll sich daraus ein allge- meines Gesetz ergeben, dass die Bildhauer und Zimmerleute gar nicht oder schlecht meisseln oder bilden sollen, oder sollen wir vielmehr den Einen als Trigen und ganz Un- brauchbaren, den Anderen als untüchtigen und schlechten Handwerkern verzeihen und nachsehen (?), wáhrend es für die Uebrigen recht und gut ist, dass sie mit Sorgfalt und Kunstfertigkeit teils Bilder und Statuen, teils Thüren und Stühle zimmern und bilden, indem man die Kunst mehr mit Beziehung auf Vorbild und Archetypus als auf schlechte Kunst- leistungen betrachten und üben soll? Ebenso sollen auch wir mehr auf das Urbild des Evangeliums als auf irgend welche Leute sehen und damit Gedanken, Wort und Werk in Ein- klang bringen. Denn wer ist Paulus oder Apollo? Eure Knechte sind sie um Christi willen (1 Cor. 3 $ 4). Stehet also in der Freiheit Christi eures Befreiers, o Brüder, und spannet euch nicht an das Joch der Knechtschaft der Lei- densehaften und der Sterblichkeit. Eure Freiheit sei nicht Ursache von Fleisch und Blut. Denn Fleisch und Blut kün- nen das Reich Gottes nicht erben und Verwesung erbt nicht Unverweslichkeit (1 Cor. 15 $ 50). Zugleich bitten wir euch, dem Heiligen Gottes, eurem Metropoliten, Ohr und Gehör zu neigen. Denn ausgezeichnet ist er in seinem Wandel und ein Lehrer in seiner Lehre und mehr als 40 Jahre dient er am Werk der Lehre in der Kirche Gottes, gewürdigt, nach dem Engel des Lichtes, unserem Vater Abraham dem Gros- sen den Lehrstuhl inne zu haben und zu versehen !.
! Gemeint ist hier jedenfalls die Gesammtwirksamkeit des Sergius, da er nicht lange regierte. Vgl. Bd, I dieser Zeitschrift S. 150 Anm. 1.
28 Braun
. 155 mel 031 1501053 lado où 543 : xo Mu Aw Na oc Moo : Mero omas Juris No lox) last : loc! FAX Les Lan ur oM . leu L220 l3 ql az o504 laco . loa loc X eo» o3c Y . eio 0901 Joss DA»: exo hA? Zoo escas Mio lira où Lux? ldboAo X Mlo..Xo Wl Moos Noa X LoM3 v? eoo . bcn oxds A sols di : X933 x33 Boladi Slo isa so Al AA Url Qo3045 loro . diaz oc 15033 Où : 45030 mal Lwoi odio : Lhlo lloc nb) Milla dan cio. da AL wie da My 100013 529 el gli? «o AL eio Rahul
.loes on Ja miao ud, Jao. Masai
sia 3441 lalla oAbos eom) zosuo là A: sl No L3. LEI Laos) MAIO! How ‚sau 009 15 | set abe wei. ze
? (9225
gr
[m
0
Briefe des Katholikos Timotheos I. 29
Nicht werde er in euren Augen verachtet und gering- geschátzt, dass er nicht versteht, den Menschen zu gefallen. Denn wenn er noch den Menschen gefiele, so wäre er kein Diener Christi. So sehet auf ihn wie auf Christus und je demütiger er ist, desto mehr Ehrfurcht habt vor ihm. Erinnert euch der unaussprechlichen Demut Christi, der den &pywv dieser Welt stürzte und absetzte. Das Reich Gottes besteht aber nicht im Worte sondern in der Kraft (1 Cor. 4 S 20). Vielleicht müssen wir sonst auch den Paulus verachten, weil er von sich selbst bezeugte, dass er in der Rede unbeholfen ist (2 Cor. 11 8 6). Seht, euer Hirt hat doppelte Zunge, jene attisch athenische und jene geis- tig feurige, die auf die Apostel im Obergemach herabkam. Leset nur im Briefe (in den Briefen?) des Martyrers Igna- 5 tios und lernet von ihm, wie man sich gegen die Bischöfe
verhalten soll. Was immer der Metropolit in der Kirche
befiehlt, soll geschehen und niemand soll sich dagegen strei-
tend erheben im Worte des allmáchtigen Gottes, der euch
bewahre unter der Fürsorge des göttlichen Erbarmens bis * in Ewigkeit. Brüder betet für uns.
e
[ e
m C
30 Braun
III. Desselben an die Elamiten (Brief 13).
Timotheos, der Eevog und Beisasse, durch Gottes Barmherzigkeit Knecht und Diener des Patriarchalstuhles der Hauptstadt: dem heili- gen Volke, der erlósten Gemeinde, Priestern und Gláubigen zumal, die der nodıreia von'Elam angehören: Friede des Herrn, des Allherrn.
Es giebt nichts Schöneres und Lieblicheres als eine Gott lie- bende Seele, nichts Prichtigeres und Herrlicheres als einen freien Geist. Denn er ist Gottes Tempel und das Allerheiligste seiner Schekina. Desshalb sagt auch der himmlische Apostel Paulus: “ Wisset ihr nicht, dass ihr Tempel Gottes seid und der Geist Got- tes in euch wohnt und wer den Tempel Gottes verdirbt, den ver- dirbt Gott (1 Cor. 3 8 17) ,. Ja schon früher sind wir in der Schrift vom hl. Geist und unserem Herren, Christus, unterwiesen worden, der dort sagt: “ Ich werde wohnen unter ihnen, spricht Gott und werde wandeln unter ihnen und werde ihnen Gott sein und sie werden mir Volk sein (Lev. 26 8 12; 2 Cor. 6 $ 16) ,. Höre ferner: ^ Worauf soll ich schauen und (worin) wohnen, wenn nicht in Ruhe und Geistesdemut, die ausgeht von meinem Wort (?) , !. Wenn Seele und (xeist frei sind, so ist sie wie gesagt Gottes Tempel und das Allerheiligste seiner Schekina. Gott aber ist über Allem lieblich, schón, prüchtig und herrlich. Somit ergibt sich mit Recht, was ge- sagt wurde, dass nichts darin eine Gott liebende Seele und einen freien Geist übertrifft. Weil nun euch, ihr Elamiten, und Ein- wohner von Bé(0) Lapat der Herr eine Gott liebende Seele und einen freien Sinn geschenkt und es nichts Schóneres giebt als die- ses, desshalb soll nicht mit Unrecht von euch gesagt werden, dass es nichts Vorzüglicheres giebt als das in euch ausgeprügte Bild und Gleichnis Gottes. Denn da ihr den Brief, den wir an eure Grósse über die góttlichen Gesetze und wegen der Synodalkanones schrie- ben, erhieltet, habt ibr das sofort mit Gott liebender Seele und guter Gesinnung angenommen, wie uns jener mit dem Geist ge-
eo (fun) jeans Jena JL : melo Soul ol con? + wu hbo ol — 412 Die Stelle ist jedenfalls verdorben.
Briefe des Katholikos Timotheos I. 3l
salbte und über euch schirmende Cherub‘, der Heilige Gottes, unser Bruder, Mär(j) Sargis, euer Bischof (und) Metropolit schrieb. Und wie Iso" bar Nain und Kaleb bar Jephunne die Worte des Prophe- ten Moses, so nahm eure Grossherrlichkeit die vüterlichen Kanones und die Konstitutionen auf. Viel bekennen wir für euch Gott, der euch antreibt zu wollen und zu thun, was schón ist vor ihm und wir bitten ihn, dass er euch vor sich stelle als Vollkommene in jedem guten Werk, seinen Willen zu thun und würdig zu sein seines Reiches, um das ihr leidet, das er euch in seinem geliebten Sohn, unserm Herrn, Jesus Christus verheissen, welcher Gott ist über Allem. Weilihr jedoch verlangt, nicht unwissend, sondern wissend jene geistlichen Heilmittel zu besitzen und (zu wissen), wer von den geistlichen Aerzten sie ordinierte, wann oder wo sie gegeben und gewürzt wurden, welche Synodalversammlung sie zustimmend annahm, so geben wir euch dafür den Beweis oder ein beweisendes Dokument sowohl vonseiten der apostolischen, priesterlichen und göttlichen Macht als auch vonseiten des königlichen Scepters, Sta- bes, Purpurs und Krone. — Aus den Kanones der Apostel, die durch Klemens, den Gehilfen Pauli, aufgestellt wurden. In Kanon 13 sagen die Apostel durch Klemens: “ Dass jemand zwei Schwestern nehme oder die Bruders- oder die Schwesterstochter ist nicht er- laubt , *. Derselben Kanon 18: “Wer zwei Schwestern nimmt, oder die Schwesterstochter seines Weibes, kann nicht Erbe des Christen- tums sein , *. Der Synode von Neocaesarea, die vor dem Nicaenum war, Ka- non 2: “ Wenn ein Weib zwei Brüdern angehórt, werde sie bis zum Tode ausgestossen. Ebenso werde geurteilt über den, welcher zwei Schwestern nimmt , *. Aus den kóniglichen Gesetzen, die ergingen und die die heiligen Vátersynoden annahmen. Gesetz 14: “ Es be-
! Vgl. Ez. 28 8 14.
* uno N JM has ol ul hos ol ; (cel h5h weal „> 29342 Enger ist der Kanon bei 'Azdi3ó v. S. Coll. canon. (Mai: Serr. vett. nova coll. X, 10, 177) gefasst, wo er jedoch d. Nummer 18 trägt: « Wer zwei Schwestern nimmt..... kann nicht Kleriker werden». Ebenso can. gr. 19 (18).
* (Vielleicht zu lesen: nAAsla d h323 ol asi hà. cuh5ha od Ihasshosas Jhoï locas uname ll maar aa. > ha .]lhoel Loos sal LoAxh exl SAI loo ib Ihasl 0 oul hah ox> fail Ss slo dass 54 losa lan thooan
32 Braun — Briefe des Katholikos Timotheos I.
fehlen die Gesetze, dass niemand das Weib seines Bruders zum Weibe nehme. Und ein Mann, dessen Weib gestorben, nehme deren Schwester nicht zum Weibe, d. h. zwei Schwestern , '. Und später: “ Ferner verbieten die Gesetze, dass jemand zum Weibe nehme seine Bruders- oder Schwestertochter, die Schwester seines Vaters oder seiner Mutter, das Weib oder die raXXaxn seines Vaters. Wenn jemand eine solche verbotene Handlung zu thun wagt, so verbieten die Gesetze, dass ihre Söhne oder Töchter, die ihnen durch diese Gesetzesübertretungen geboren wurden, sie erben. Noch sollen sie ihre Verwandten erben, die mit ihnen bei der Gesetzesübertretung Gemeinschaft gemacht. Auch dürfen sie über ihr Vermögen kein Testament machen noch es einem Beliebigen vererben , *. Das sind wie in einem xegXAatov die reinen Gesetze der Christenheit. Die Gnade des Herrn sei mit denen, die sie beobachten, in Ewigkeit. Wer sie übertritt, sei fremd der grossen Herrlichkeit des Himmel- reiches bis er Busse thut und sich zum Herrn wendet. Seid treu im Herrn in eurem Glauben und rein in eurem Wandel. Betet für uns, ihr Sühne des Himmelreiches.
) 15={0 Mul sms X) nal AAs xsls jedes cars 5—e): als esl .nAAsls Ad Nha caes NU. nAAsl 1h22
Stimmt mit Bruns-Sachau $108, die noch beifügen: «Eine + (sx coh5hi verwittwete Frau kann nicht das Weib des Bruders ibres Mannes werden ».
* nut hoo N .]h fua) of ams Weal Ws . otros „ach hh! No ,.onols Ad No ..20o212 mad No . oA. has La? lies lam el Sormso eines Lo . aasla nisi No . Loue : (om Ai ol ocui3 ‚al yohd hs Wo 1523 pià : Am Hs sunas cada cel CIE oh Malo. ele 1o 803 I oe ‚rd (e) 25h1s (922942 chia No . domes 35 (po woAxl> ell : emomeh kombiniert aus dem Text + ex? eel (2h50330 reso da ~SD ASS bei Bruns-Sachau 8109 u. P. 43.
Analecta Syriaea e eodieibus Musei Britanniei excerpta. Edidit | Dr. M. Kmosko
Praefatio.
Cum anno praeterito Londini operibus diversis syriacis descri- bendis operam dedissem ', curae mihi imprimis erat, ut opuscula in- edita Musei Britannici in codicibus addititiis contenta investigarem sub respectu citatorum e Novo Testamento, imprimis ex Evangeliis desumptorum. Re vera haud pauca ibidem inveni opera, quae non tam pro contenta in iis doctrina, quam potius ob citata ex Evv. desumpta, pretiosissima documenta pro historia critica textus sy- riaci Novi Testamenti mihi suppeditare videbantur. Permittente igitur doctissimo redactore “ Orientis Christiani , quosdam textus publici iuris faciam, in quibus haud exigua copia textuum, “ extra- canonicorum , reperitur (ut voce a Resch invecta utar), quorum plurima ex uno eodemque opere desumpta esse videntur, e Aid csescapwv famoso (T), Tatiani encratitae foetu. Sed antequam rem tractandam aggrediar, quaedam praemittere cogor, quibus usum textuum adhibitorum iustificem.
Notissimum est, si de Novi Testamenti translationibus syriacis agitur, quaestiones praecipuas circa mutuam earum relationem inter se et ad T agitari; quaestiones sunt perquam difficiles, cum citata authentica ex T perpauca nobis praesto sint, commentario vero Ephraemi (E) armeno ? solum summa cum cautione utendum videa-
' Gratissimum mihi incumbit offieium publicas reddere gratias ministerio I. R. Austriaco cultus et educationis pro stipendio itineri scientifico mihi in- terveniente facultate theologica Universitatis Vindobonensis benignissime collato, nec non cl. professori A. Ehrhard, cui ob permulta consilia utilissima intimo . me gratitudinis affectu obligatum censeo. * Evangelii Concordantis expositio ed. Gr. Moesinger. Venetiis 1876.
ORIENS CHRISTIANUS. II. 3
34 Kmosko
tur. Licet T h. Zahn doctissime demonstraverit commentarium hunc pro fundamento T habere, longe alia oritur quaestio, si de axplBeta citatorum ibidem allegatorum agatur. Translatio etenim armena commentarii E tunc temporis facta est, quando Evv. canonica iam dudum in usu ecclesiastico vigebant; hinc haud improbabile est mul- tas illuc correctiones irrepsisse. Ex altera parte ipse textus T haud ubique exacte citatur, uti hoc lectiones diversae a Hill ‘ collec- tae abunde probant. Porro pag. bl E legitur: “ Ordo et solemnitas Apostolorum Domini, quod sine dubio syriace idem est ac }maJ
eL lax, los, quae rubrica in breviariis syriacis “ Commune Apostolorum , (Res, ) denotat. Cum porro breviarium Iacobita-
rum nullas partes exegeticas exhibeat uti v. gr. latinum, nec ibidem Ephraemi commentarius unquam citetur, valde probabile est com- mentarium Madraza aliquod reproducere Ephraemo adscriptum. Appendix porro E ^ Preces , inscripta cum addititiis S. Ephraemi sententiis consequenter phrasi ya;9/ san, ads ^ eiusdem S. Ephrae- mi, introductis sat aperte innuit E armenum potius compilationem ex opere S. Ephraemi quam integrum exhibere commentarium, quod charactere rhapsodico et rhetorico eiusdem confirmatur.
Alia adhuc quaestio est, utrum S. Ephraem in comm. Evangelii exclusive T allegaverit? Quaestio porro haec difficillima est, nam a duabus pendet aliis: 1) an Ephraem Evv. canonica noverit, 2) an T opus haereticum fuerit. Evidens enim est Ephraemum ut virum orthodoxum ex opere haeretico sanam doctrinam haurire non po- tuisse; igitur aut supponendum est T opus orthodoxum fuisse, aut dicendum E non continere textum antiquissimum T, sed ab aliquo orthodoxo purgatum. De orthodoxia T uti etiam de haeresi Ta- tiani multum disputabatur. Notum est Zahn T opus orthodoxum, immo hyperorthodoxum declarasse, sed puto id eum immerito fe- cisse. Iam Goussen * publicavit heterodoxam corruptionem M 3 $ 4 in commentario Ito'dadi episcopi Haditensis Tatiano vel potius Diatessaron adscriptam; addo invenisse me Londini opus ab aliquo apotactico saec. IV compilatum * Librum Graduum , inscriptum, ubi T exclusive citatur et moles magna citatorum iyxpaterav spi-
' Hamlyn Hill Dissertation on the Gospel Commentary of St. Ephraem the Syrian, Edinburg 1396. (Introduction).
* Goussen Studia Theologica. Lipsiae 1895 in Appendice Apocalypseos sahidicae pag. 64. Cfr. LR Harris Fragments of the Commentary of Ephrem Syrus upon the Diatessaron. London 18%, pag. 17.
Analecta Syriaca e codicibus Musei Britannici excerpta. 35
rantium allegatur, quae hinc inde ex, operibus apocryphis deperditis originem traxisse videntur, ita ut T saepenumero nil cum Evv. ca- nonicis commune habere et indolem apocrypham et haereticalem prae se ferre videatur ‘. |
De altera quaestione, an Ephraem Evv. canonica noverit, pa- riter dubitatur. Recentissime F. Crawford Burkitt? de- monstrare satagebat E solum T citare, quod fere idem est ac di- cere E Evv. canonica ignorasse; Burkitt quidem explicite haud id asserit, sed F. H. Woods dissertationem in vol. III * Studiorum Biblicorum publicatam refutaturus, qui se vestigia manifesta usus Sp in operibus E invenisse arbitratur, dicit: “ This view is so incon- sistent with the results at which I have arrived that there must be somewhere a fundamental difference between his method and that pursued here. The difference can be stated in & few words. As Mr. Woods himself tell us he trusted to the printed text of the Roman Edition both for the text of S. Ephraim and the ge- nuineness of the writings adscribed to him: if I have come to op- posite conclusions, it is of the evidence afforded by the MS au- thority upon which the Roman edition is based , (pag. 2; cfr. pag. 23 ubi dicit: ^ We know that S. Ephraim wrote a Commentary on the Diatessaron, while on the other hand there is no evidence which even suggests that he wrote upon any of the separate Four Gospels. It is therefore the Diatessaron, and not the Four Gospels, which we should naturally expect to find quoted in his genuine works. But Mr. Woods (p.115 v. c.) goes so far as to say, that very few of S. Ephraim's quotations accord with the text of the Dia- tessaron, where they differ from the Peshitta? No more striking instance could be given of the result of trusting to uncritical edi- tions in matters of textual criticism „).
Huic tamen sententiae a Burkitt propositae haud pauca obiici possunt. Etenim commentarius E ipse manifesta prodit vestigia lustrationis criticae. Sic, ut saltem quaedam innuam, ı 1 S 1 apud Aphraatem (Af) semel sic sonat *: om, loo Ho Maas, : No, pel
' Opus hoc Deo dante anno proximo in vol. III Patrol. Syriacae publica- turus sum.
? S. Ephraim's Quotations from the Gospel. Cambridge 1901. (Texts and Studies ed. I. Armitage Robinson vol. VII, n. 2.
* Pag. 105-138.
+ Ed. Wright 167; Patrol. Syr. 8,15. E contra p.13 (21,10) textus ca- nonicus citatur. Ceterum ipse Sc innuere videtur textum syriacum ordinarium
36 Kmosko
JASso ^ uti scriptum est: /n principio erat vox, quod est verbum „. Lectionem autem hanc haud arbitrariam esse sufficienter probatur ex E p.89: “A principio erat verbum. Cave, ne verbum vile hoc loco intelligas idque tam exiguum existimes, ut id vocem appelles ; vox (lo) enim ab initio non est, quia vor, antequam pronuntiatur, non est, et, postquam pronuntiata est, itidem non existit. Itaque non vox erat Verbum...., E igitur lectionem Af expressis reiicit verbis. Porro p. 136 E dicit: Petrus Christum non negavit, nam Christus ei non dixit: “sine fide, (Illes 2o same M 14, 31 Sc), sed ^ modicae fidei , (a 5031 Ss Sp Af Gr.). Igitur lectio falsa T reiicitur et ei alia, textui graeco conformis substituitur.
Quodsi catalogum operum genuinorum S. Ephraemi a Burkitt o. c. pag. 20 propositum perlustramus, inter alia poémata exegetica genuina etiam Sermones de Crucifixione invenimus. Certissimum au- tem est ^ Sermones de Crucifixione, a Lam y editas ‘ pro fundamento Ev. S. Ioannis habere, cui relationes synopticorum ordine et forma a T diverso insertae sunt. Hanc quidem rem data occasione in paginis 4 Orientis Christiani , fusius exponam. Observare sufficit exstare carmen longissimum lacobi Sarugensis de Passione, quod duplici sub respectu saltem ordine rerum gestarum differt ab Evv. cano- nicis, cum Petri negatio in horto Gethsemani accidisse referatur et Christus non ad Pontifices, sed immediate ad Pilatum ducatur, ubi vestibus exutus chlamide altaris operitur ?, unde Iudaei ansam in- veniunt condemnandi eum, quippe qui rem sacram tetigerit, coram Pilato adiuretur a Caipha et morti tradatur. Certum pariter est Iacobum Sarugensem T usum esse, uti hoc Deo dante probabo.
haud antiquissimum fuisse. Nam :, 1 81 sonat. fANx Joo vo] Las et JAN» ut subst. masc. constituitur. E contra t, 1 814 Se legit: |ANso «e Kuno loo leo, ubi JAN.» ut subst. fem. adhibetur. Hinc haud im-
probabile videtur, in «1 81 JAN» pro [Lo masc. substitutum esse. Confirmatur haec opinio ex doctrina euriosa Syrorum de incarnationis mysterio, quae im- primis a Iacobo Sarugensi et in breviariis Iacobitarum proponitur; ea enim | ao (2 vox Gabrielis Mariam salutantis) per aures Virginis in corpus eius ingressum esse ibique mansisse tenet. Doctrina autem haec supponit textum Sc; nam ipsa diversitas generis grammatici subst. [ASS &nsam dedisse videtur distinguendo Verbo ı, 1 81, quod erat in principio, et :, 1 S 14, quod caro fa- ctum est. |
‘ Hymni et Sermones I, 637-714.
* Similia legi in uno codice Londinensi Sermonem de Passione S. Ioh. Chrys. adscribente, ubi tota narratio condemnationis Christi eadem fere ratione rhe- torice exponitur.
Analecta Syriaca e codicibus Musei Britannici excerpta. 37
Ex omnibus his Ephraem nihil prorsus habet, sed Ev. S. Ioannis presse sequitur, quod vel simplex comparatio poématis cum Ev. 3. Ioannis instituta abunde demonstrat. Ceterum collectio a Bu r- kitt congesta haud sufficienter ampla est, ut exinde res evinci possit, nec exempla ab ipso allata rem indubiam reddunt; restat adhuc, ut omnia Ephraemi opera genuina accuratissime hoc sub respectu examinentur.
Pariter ambiguum est, an Aphraates Evv. canonica noverit. Zahn in suo opere doctissimo Tatians Diatessaron perfracte ne- gavit contrarium. Si tamen quaedam sententiae Afis perpendantur, thesis Zahnii ne probabilis quidem apparebit. Ut de genealogiis taceam ‘, quae p. 465 et 472 ed. Wright in forma genealogiae Mat- thaei allegantur, sufficit duo imprimis Af's effata perpendere, quae sat ostendunt eum Evv. canonica novisse. Pag. 123 ed. Wright
(=P.S. 6,13) dicitur loo No] nis, | mo sso : Meo; [Mio [ad * Eliam volatile (avis) nutrivit,. et Ioannes locustas volantes com-
edit,. Manifestum est Afe™ M 384 in forma canonica respicere. E contra textus T correspondens abunde notus est, licet haud ubi-
' Difficile est admittere Afem genealogiam Dni ex opere Africani comper- iam habuisse. Af etenim dissensum genealogiarum M et X ignorasse videtur, licet teste Eusebio Africanus hac de re ex professo egerit (Hist. Eccl. 1, 7); porro comparato catalogo Afis cum notulis in commentario Bar-Sali;i praeser- vatis, maximae apparent differentiae. Africanus enim Lucae genealogiam ad- optasse videtur, Af Matthaeum sequitur. Verba Bar Sali;i e codice bibl. Bodle- ianae Hunt 247 fol. 22 vo transcribimus: oN un [AME . oes] a n2 :.97
AO 2D Goa. : asks Ana Ped le NAM Asad 9l, lıas/ VEL SCC AN Loos 5/2 90,9 game Sol uees]anaes|o | aas 55 ved 3 LABS oa su jos, ep fecjoco Jams . Sasà para) cx «Africanus tertio ponit Malchi, prout etiam Mathan tertius ante Ioseph ponitur: Joseph filius Heli filii Malchi. In exemplaribus autem syriacis quintus ponitur: Joseph filius Heli filii Matthat filii Levi filii Malchi. Et Africanus adhue quinqua- ginta personas ponit in Luca ab Abraham usque ad loseph, in exemplaribus syriacis vero 56 sunt». — Afe contra ail (p. 472 ed. Wright): «Et Eli'ezer ge- nuit Mathan, et Mathan genuit Iacob, et Iacob genuit Ioseph », et pag. 473 ab Abraham usque ad Ioseph 43 personae ponuntur. Ceterum exinde, quod Af dis- sensum genealogiarum ignorasse videtur, vix aliquid concludi potest. Supposito eum praeter T evangelia etiam canonica novisse, certe Ev. ab ipso adhibitum
ad Sc accedebat; impossibile autem non est codicem Curetonianum genealogiam utramque eandem habuisse, ut codex D, cum quo tam saepe concordat.
«
+ - € +2 <a
38 Kmosko
que constans sit. luxta Bar Salifi enim (vide Harris o. c. p. 17; Hunt 547 fol. 60 v? b) lass Lasso fad. eMNXes[ls “Cibus eius lac et mel agreste „. Codex Iso' dadi Cantabrigensis e contra legit (Harris l. e): Ipods fado Less abd oof.“ Cibus eius mel et lac montis ,. Denique codex Bodl. Or. 624 excerpta ex eodem' commentario Izo-
‘dàdi exhibens fol.161° habet: [ado Ja, ease sol c) (ormbes
last, “ Diatessaron autem dicit: Cibus eius (erat) mel et lac dor- cadum ,. Cum quo conforme est citatum a Sachau in Catal. Bibl. Reg. Berolinensis ex opere anonymo expositiones metricas in Evv. exhibente exscriptum (p. 316): Jang, ado fas, aS rad, “ Dia- tessaron nempe: Mel et lac dorcadum ,. Difficile quidem dictu est, quaenam formarum, in quibus citatum illud allegatur, antiquis- sima sit; certum autem est, post Afem eiusmodi corruptionem in- troductam non esse. Unica enim haeresis syriaca, quam post Af em dogmata encratitica professam esse scimus, Mesallianorum secta est, qui de ieiunio haud rigorose sentiebant; S. Epiphanius saltem dicit: vnorelav 52 o09' Awe oldasıv. Hi igitur vix aliquam rationa- lem causam habuisse videntur, cur textum canonicum corrumperent.
Idem sequitur ex verbis, quibus genealogiam Domini absolvit. Dieit enim: (p.472 ed. Wright) max voa fo! viol] asso “ Et Ioseph vocatus est pater Iesu Christo ,. Haec verba unice ex Ev. À 3 § 23, repetenda sunt. T videlicet omissis genealogiis M 3 S 13 cum À 3 8 23 coniungens illum concoxit textum, qui in E p. 41 le- gitur: “Et ipse lesus erat annorum quasi (riginta, quando venit ut baptismum a loanne acciperet ,. Similia reperiuntur apud Af ?m p. 406 ed. W. (21, 9 P. S.) “ /esus quasi annorum triginta venit ad lordanem, ut baptizaretur et accepit Spiritum et exiit. praedi- care, ‘. E contra lectio “sol? (óvopd/evo pro évoutfero) reperitur
in Ss À 3 $ 23: om Ow. 0 so s +! „mil usa e + 0 95 xe? Nana. Scones “Jesus autem adhuc annorum quasi triginta, ut appellaba-
.tur, filius est Iosephi ,. His igitur praemissis patet citata Afis non posse simpliciter pro textu T venditari, sed plerumque ex solis in-
! Cfr. Clem. Alex. Strom. 1, 21. "Iv 6: Inouus éoyéueivos iri to flanttopa os erav À. Simile citatum refert Mordaunt Bernard in op. Clement of Alexandria’s Biblical Text. Texts and Studies, ed. by Robinson V, n. 5, p. 38 ex commentario Bar-Saliji. Cf. etiam S. Iren., Haer. II, XXXIII 3 (ed. Har- vey 1, 330): « Iesus autem erat quasi incipiens triginta annorum, cum veniret ad baptismum ».
Analecta Syriaca e codicibus Musei Britannici excerpta. 39
diciis internis erui debere, an citata illius T reproducant; proba- bile enim est eum praeter T aut omnia, aut quaedam Evv. canonica cognita habuisse, ad Sc vel Ss accedentia, unde etiam concentus aliquorum textuum ab ipso allegatorum cum textu evangelico dicto- rum codicum facile explicaretur. | His igitur praenotatis ad textum infra propositum pertractan- dum pergo, examinationem citatorum imprimis ex Ev. desumptorum suscepturus. Finis autem, quem prae oculis habui, is erat, ut osten- derem, citata e textu inedito ^ Capituli, Mariam Dei genitricem. esse probante, quamquam a forma ordinaria versionum syriacarum discrepent, analogiis apud alios auctores Syros haud carere, qui haud raro prorsus similes allegant textus. Hine patebit ea non esse arbitrio auctoris ^ Capituli, adscribenda, sed ex editione ali- qua “ Evangeli „ desumpta, quam redactionem posteriorem Diates- saron esse opinor, quae tamen textu arabico a Ciasca longe an- tiquior est. Ceterum nolo in coniecturis praematuris haerere ; finis enim rationalis talium lucubrationuin is esse debet, ut textus eius- modi sat multi edantur, et demum praeiacente materia critica sat ampla origo et cognatio eiusmodi textuum examinanda erit.
I. Demonstratio inedita probans: Mariam Dei genitricem esse.
Opusculum, quod infra exhibemus e Cod. Add.17.195 fol. 65 v°- 671r? exscriptum est‘, pertinente ad speciem Catenarum, quae ex- cerpta diversi generis passim absque ordine systematico congesta continent. Codex A. D. 886 exaratus in 12? minutis literis cursivis
conscriptus est et capitula (Las) ex operibus patrum graecorum et syrorum desumpta continet ?. Capitulum a nobis infra proposi-
' Cfr. Wright Catal. of the Br. Museum, pag. 1002.. Opusculum tamen, quod proponimus, in Catalogo omissum est.
* Magni sunt momenti excerpta ex operibus Mar Abbae discipuli S. Ephrae- mi exhibita, quae opere pretium est hic loci integra addere.
I. fol. 34 vo: ,ooas; beak Aly pass eO. finis wor [spas fitos MAL Ly j5° lei per orsi Lalo TOT Ne eo p Aol # Ns as :|AXe»[sa S. el, WP : ox Las yon grado No . [sasso eu eS, # Lax De eo iso [LI ve «Quid designat illud quod sanctis pro-
40 Kmosko
tum contra eos dirigitur, qui negant Verbum in mundum. venisse .et in Virgine habitasse ; itaque ad scripta illa polemica pertinere videtur, quibus Nestoriani impetebantur saeculo V et VI; aetas au- tem “ Capituli , accurate definiri nequit, cum nullum indicium chro- nologicum exhibeat. Citatum unicum ex Is. 9 $ 6 allegatum cum nulla translatione convenit; lectio : IA; |A«s;l, lello in sola trans- latione Syrohexaplari reperitur, sed reliqua prorsus differunt, ita ut nequeat dici “ Capitulum , versione hac posterius esse. Ex Evan- geliis citatur:
1. M1$ 23 sub nomine Isaiae, reapse autem in forma illa, qua citatum in Ev. reperitur. ex (osolo |.5 dflo col |AxeMs jo,
phetis dictum est: Tw confregisti capita draconum? — Mar Abbae, discipuli S. Ephraemi. Ex expositione Psalmi: Deus quare oblitus es mei (Ps. 74). Tu in fortitudine tua dividisti maria et confregisti capita Aegyptiorum et concussisti capita pharaonis in medio marium, et non solum hoc fecisti ei, etiam in cibum, hoc est in praedam dedisti eum populo tuo forti (v. 12 sq.) ».
2. fol. 44 vo: [asso fuer alias [iio sell Jo Some fast, «o W o erm! oue; al fo] win # aa) Jo aX col awd qe Linsso rA Me ASLo ce han o Sons # Sal DH. X, | 3o]3o Sos | farce pass fous fiato ec Sow [abo . ad loo Md, far fasses ex» Rs : Faro e.g Nasa [Lens Spo I . fasts aX PP ran Ion pel ods Sp 109 fare . Maras od ul oom Lt... yd > lima od Dorey No De Mojs[o sol ss Ado | A — sea o IL [x [ht wl Day oa pelo farce vol v5? NS Boo # Loss! so» «De eo, quod duplicem dedit Deus possessionem Iobo in hoc mundo et fllios vero in resurrectione ei reddet Deus dupliciter. Mar Abbae, di- scipuli S. Ephraeini ex sermone de Athleta Iob: Septem filios dedit ei et tres filias iuxta numerum priorem (eorum), quos habuit. Et cur ei statim duplicem reddidit substantiam et filios ei dupliciter non reddidit? Sed, quia pecora pro- inde ad resurrectionem non [ibunt], iuste egit ea in mundo... dupliciter red- dens. Filii autem quia more pecorum non praeiereunt, sed in resurrectione vi- vificantur, item iuste egit decem ei tantum reddens, quia primi praeservantur, quos in resurrectione in saeculo novo se recepturum esse testatur iustus». — Praeterea Harris in v. c. aliqua fragmenta publicavit ex « Expositione Evan- gelii» auctoris eiusdem; igitur Mar Abba, Epbraemi discipulus, opera imprimis exegelica composuisse videtur: commentarium in Psalmos et expositionem in
lob et alium commentarium in Evangelium, quem Harris o. c. expositionem in Diatessaron fuisse arbitratur.
Analecta Syriaca e codicibus Musei Britannici excerpta. 41
S qe» ach, dlatssa ^ Ecce virgo concipiet ct pariet. filium et vocabilis nomen eius Emmanuel, quod interpretatur : Deus no- ster nobiscum „. |
vole ] lectio ignota. Ss 02040; Sc Sp lioAuo .
9l, ] - Add. 14.721 Commentarius Philoxeni Mabugen- sis fol. 31 v^: asma 0040 lis Slo col [Axes lo exl [ass gard CAS qe» ash» £2 200.7, om Nelo “Per Prophetam dixit:
Ecce virgo concipiet et pariet filium et vocabunt nomen eius Em- manuel, quod est, cum interpretatur: nobiscum Deus noster „. At- tamen verba Philoxeni: cum interpretatur origine tenus in textu T defuere. Testis est Af, qui ait (p. 340 ed. Wright = 17, 9 Patr. Syr), «och, Neloisns ow l-oloo sSLo <p>! [AS o Ms lo» idol Sol ada) cas i “Isaias porro dixit: Ecce virgo concipiet et partet et vo- cabitur nomen eius Emmanuel quod est: Deus noster nobiscum ,. Sed ne quis existimet. Af?m textum arbitrarie mutare, alium addo textum ex officio Iacobitico Add. 14. 503 fol. 14 v° exscriptum, ubi lectiones omnino similes deprehenduntur. ax „> : 0/0 1557 Jasa/ man 94040 [....] feo; <>? Xe : SIL <p>! I\SoA> Jo olasaıs eM qe» vooks/, : Kojouss “Isaias annuntiavit dixitque docens sua prophetia: Ecce Virgo conctpiet, pariet filium ex Spiritu et vocabunt nomen eius Emmanuel, quod est: nobiscum Deus noster ,. Hine liquet lectionem «ec^/, “quod est, antiquissimam esse, re- liquas vero: yaa ji, (Ss Sc Sp) et maskx, (Philox. et textus a nobis editus) correcturas esse e textu graeco repetendas, cum ipsa lectio wenoA./, (Af et Brev.) manifesto ex 6 éoriv [om. peBepumvsuc- uevov] orta sit.
| ger N] = Ss Sc Af unde etiam liquet citatum nostrum e . textibus perantiquis desumptum esse.
2.1 S 30 M1 S 21 Narco} Lo idol, lallo Noirs lass. . Fan la. ln LoS osa) a Nana] . pasate ÀJ: INS Ms o au «oc Pa, 90 0. Von man „role les «ile vb» oo De “...5. Gabriel angelus qui dixit ad B. Virginém : Noli timere Maria. Invenisti enim gratiam apud Deum. Ecce enim concipies et partes filium et vocabis nomen eius Jesum, ipse enim salcum faciet populum suum a peccatis eorum ,.
Citatum harmonisticum À 1 $ 30 cum M 1 $ 21 connexo. Cum Sc et Ss desint, textus noster cum Sp tantum comparari potest.
42 | Kmosko
v ] La vM
ende do OAM eli Pal o ]= Sp M1 T 91. Textus pa- ralleli syriaci nulli mihi praesto sunt, S. Iustinus tamen simili pror- sus allegat modo &ropwpovevpata sua: ... xal 6 dyyedog TpOq «v maphévoy etme xal xaAécci, v0 Ovouæ aùroù 'Incoüv: aurog Y AP wre TOv Aady aóTOU and THY duaptiav aurav (Apol. 1 § 33) *. Textus igitur noster cum 8. Iustino omnino concordat; hinc tuto asseri potest eum e documento perantiquo derivari '.
3.A1 § 35 : Joo idol xL» JAnisog Lod ; Nl, oc Lallo e sol C»-Me, 00 find : pal coe Fady daro mad [LL paseo eos lol [addy oro oo Jason «aix “Item vero Angelus ille qui ad beatam Mariam missus est dixit: Spiritus sanctus veniet super te et virtus Excelsi quiescet super te, quapropter is, qui nascitur ex (e sanctus est et filius Excelsi vocabitur ,.
N LL] Sp « «dd
lA, 235] Sp lod; ; reliqua a textu ordinario haud diffe-
runt.
\ 4142-44 lisolo .. n1, lj] 00 pico Jars whi] pass wasadias flo Nas jM e» ...elaS [LL oix, oco, I DAI 2569 oho
euis one» Jar jon «545 “ Benedicta tu in mulieribus et bene- dictus fructus, qui in ventre tuo [est]... Et dicit postea [Elisabeth]: Quis dat mihi matrem Domini mei venire ad me... Cum enim incidit vox salutationis (uae in aures meas, palpitavit infans cum gaudio in ventre meo ,
Totum citatum ab omnibus fere textibus hucusque notis trans- ' lationum Syriacarum Evangelii valde discrepat.
Al [2225] = Ss (. Mae» orthographia arch.).
oc 4-30 ] Ss Sp „as, probabiliter ad specificandas benedi- ctiones, quarum subi. in primo casu Deus est, obi. Maria, in altero subi. homo est, obi. Deus; re vera enim 42-2 rarissime de Deo adhibetur, qui semper 4453 dicitur.
— SA go, ] corrupto textu graeco: KAI IIO8EN MOI in
? IIOIEI MOI
' Vide Resch Aussercanonische Paralleltexte. IV Kindheits- Evangelium pag. 114. |
Analecta Syriaca e codicibus Musei Britannici excerpta. 43
Lectio textus nostri in breviario Iacobitico reperitur licet haud ea- dem forma. Add. 14, 519 f. 8 v? legitur Li» (responsorium) matu- tinum ad psalnum 4X. x; in tono |4.5«45$, oo.
€ Mu OMA 90 loo Wed x39], 10.3
2? sau, NANA avido ASla Xj = alle Lo} 25 una DA 209 JS 11075) orto! Lox/
euo; Acl windos nol, as,
INa..o IADoAs Ma] IA as Joie Lito! nda 1519 oo „name ei JAsja No dui «Shu als
ib. fol. 10r°: llo aye : Loo Mx/o jrs Mao 2 fardfy Aaa Miao . 30009 Jia Assan 000 . food Lacy soda AS [co Pos i 0, Less ON a. vases
0 LOI
Lero/ Los Las :... Lom el 0
eR», nl) aX NA Way . Lom
1) Qui legatum suum Ioannem, qui ipsum baptizavit, e ventre matris sanctificavit et separavit: miserere.
2) Salutavit Maria Elisabeth et exultavit Ioannes in ventre et exhilaratus est: miserere.
3) Dixit mater praecursoris Mariae: Quis dat mihi matrem Domini mei visitare me: miserere. .
4) Benedicta tu Virgo sancta et benedictus fructus (n ventre tuo. Dixit Maria: Beatam me di- cent omnes generationes. Quem gesto! |
1. Surgens Maria abiit cum fe- stinatione ad montana Iudaeae et ingressa domum Zachariae sa- lutavit filiam Levitarum. Et post- quam audivit Elisabeth saluta- tionem filiae David, exultavit in- fans in ventre eius.
2. Quae cum ea vidisset, voce alta dixit: Quis dat mihi, ma- trem Domini mei ad me venire, quia cum salutatio in aures meas incidisset, exultavit infans. in veníre meo.
Add. 12, 145 fol. 47 v? (Officium itineris Mariae ad Elisabeth
[ «24M pe, pis els ])
S As co? er loss nol Leso/ idol wares ool, wy
Dixit mater praecursoris Mariae: Quis dat mihi matrem Domini met me cisitare ?
44 Kmosko
J et sic porro in aliis manuscriptis, ita ut de lectionis huius valore et antiquitate nullum subsit dubium. Quaeritur tamen quomodo . orta sit, vel potius quaenam sit fons eius? Breviaria syriaca eam fere semper adhibent, uti iam ostendimus; quaestio ergo haec fere est: quemnam textum citant exemplaria officiorum Iacobitarum ? Licet multa citata .e codicibus antiquis huius generis Londini col- legerim, haud diffiteor plurima horum valore serio carere, cum fere omnia metrica sint, id quod multimodas textus mutationes ne- cessario involvit; porro officium Iacobitarum haud unius viri opus est, sed collectio potius carminum ecclesiasticorum diversi generis, quorum alia manifesta vestigia usus Sp exhibent, alia e contra singulari modo cum T i. e. cum E et Af? consentiunt. Huc per-
tinent toni (Lo) vel hymni Joo dicti, Simonis diaconi figuli Ga- Sirensis prope Batnan civitatem orti, qui Iacobo Edesseno teste ‘ tempore Philoxeni multos composuit hymnos, quorum maxima pars non solum textus singulares, sed etiam haud raro characteris apo- cryphi continet *.
' Wright CBM p. 602b; Iacobus carmina Simonis JR , hymnos
dicit; plerumque tamen REN Lo vel simpliciter (2000 dicuntur.
' Ut de «liturgia Severi» taceam, de qua Resch in opere Ayrapha longam sed prorsus ineptam lucubrationem proposuit, cuius pars maxime notabilis est descriptio baptismi Christi. De hac ceterum proxime fusius agam. Iam placet
hic exhibere textum Kukiticum ex Add. 11,503 f.11 inscriptum: Joss, [spool +! ree) 9-94 "23 Dr) O ADO past laxe |.
ol . ox exl ooo Joli «aa; wog, fu Sas loo ados „0 . lla x [M DES 000 ot > fapao, [205 «e? eee No > ol D «asa. luo; x», JAD0A5y PIS NES Neo foll «e Sos loo 5A £2
D tox) oro js „mo ohia o Jane [os nell] : 00 fasoos ou lol fui was Bee, [Mods fla wlan, od Ju] —
0..0.. # |xositos arse | »/ Rai lon anan [55 [> : fap00, 9o fo; dos Lay ph Was loda ud ware wlan, go ful fas rad leo
# Nas] usa
Analecta Syriaca e codicibus Musei Britannici excerpta. 45
Igitur spectata auctorum varietate temporisque quo [Nason
lo ,IAusx (quae textus istos praecipue continent) orta sunt, iu- dicium in universim validum his de rebus proponi nequit, licet haud exigua adsint indicia auctores poématum istorum T adhi- buisse. Duo hie exempla adducam. E legit: Exaudita est depre- catio tua ante Deum (X § 15; p. 8) et infra: quomodo fiet istud (X1 S 18, p. 9; 13: quomodo potest ita fieri). Utrumque in breviariis Iacobitarum reperitur. In Cod. Add. 12, 145, legimus (e&5ex», |, ll). | 1) fol. 18r° Jax;, Ho Hymnus vespertinus
wage : Ni boss 1195 Praeceptum innuit Gabrieli et volans cito descendit et ingres- sus est ad sacerdotem in sanctua- Où x «99 amo :jayao rium et annuntians ei sic ait: Zacharias oratio tua exaudita -— oro: Aaswha/ Re Hi est coram Deo, et descendi, ut Ipo sil yhhulo . gioco LAmso annuntiarem tibi. Et uxor tua pariet filium et vocabis nomen eius Ioannem.
ASS om» pe, Wo . Aullado Aus
. gie ana), | olo
| jo «c»? PER Girl Sueca o | Nose d; One eo Lyc ax] 4. cloud) co N51 had pasoo uns, os. JA 9 9 o idolo . lado
. Na, [| <>? lA» L9, laos cs : loo |a..00 loo frais
l. « Vespere concilium cepit Ioseph de Maria, ut eam utpote adulteram dimitteret. Et cum dormiret, descendens ad eum archangelus sic dixit ci: O Ioseph, noli dolere de Maria, quia ex Spiritu Sancto gravida est, et ipse re- dimet mundum ».
2. «Et cum Ioseph ab angelo de conceptione virginis certior factus esset, eam ex Spiritu Sancto factam esse, excitatus surrexit iustus e somno suo et Mariam adorans sic ei dixit: Adoro puritatem tuam, fons signate, quia in te fllius Dei habitat et virtus Excelsi ».
3. «Et revelatione accepta de conceptione castae virginis Mariae, eam e Spiritu Sancto esse, magno cum timore ministrabat coram ea et cum singultibus supplicabat ei: Obsecro puritatem tuam, dimitte delictum meum, quia velut adulteram cogitavi dimittere te».
4. «Calumniati sunt Iudaei Beatam et Iosepho dixerunt, ut eam dimitteret, quia ex adulterio concepisset. Dixitque eis: Casta est, quia in sanctuario apud nos educata est et inde a pueritia sua pudica et sancta erat et e Spiritu Sancto concepit, id quod ab angelo didici ».
Uti patet, narratio ista cum protoevangelii Iacobi et aliis pseudoevan- geliis huius generis non omnino congruit. Textus plurimi haud raro magni mo- menti in officio « Miraculorum Domini» (3-5 dominica ieiunii quadragesimalis)
reperiuntur.
46 Kmosko
2) ib. fol. 22 v^. «na : [2005 qx la doe Aus : Hows D eoe las... . fed Jusdso . ono poro [Lee] od, erbe exp bojoll : fang Dex doo lool Isar) : Jon awlo foros Las elNo]o : Asl Ja a bly
290
Descendit angelus ab alto et annuntiavit Zachariae: Ecce, na- scitur tibi praecursor, qui parabit viam ante Dominum suum et gen- tes errantes reducet ad viam ve- ritatis. Respondit autem Zacha- rias et dixit: Quomodo fiet istud, ego enim senex sum et uxor mea plurimos habet annos.
3) ib. fol. 26 v? (Metrum: 12 + 7).
Salo >Les mas Loos fost * Jon ciaoo fis Naso : lagoon : Ja poro Naha! 5) AN phar, 21 ais + lo Ill aero al : Lies ond eM leo zx io poco diaz eM) Lily de lool # cA | un ljlso : Ihsan vlAulo lo, also wu; Selena. oc Al 1,7 Naso [| fa ms Naar . lo poro [47 Po aha look : 4€ lil, (ass # Sol
Zacharias sacerdos incensa po- nebat in templo sancto. Et de- scendens angelus annuntiavit ei: Oratio tua introivit et exaudita est coram Deo, et misit me, qui veniens annuntiarem tibi. Re- spondit Zacharias dicens ignito illi t: Quomodo fiet istud: quia ego sum vir senex et uxor mea sterilis nec fructus progermina- bitex ea. Ego sum Gabriel ar- changelus, qui sto coram Deo. Igitur quia modo non credidisti, quod tibi dixi, eris tacens nec loqueris.
Cf. Add. 14, 503 fol. 5 1? = Add. 12, 145 fol. 18 r^, cuius textum sub n. 1 exhibuimus, et alibi passim. Aliud exemplum concentus notabilis breviarium lacobitarum
inter et textus e T derivatos inveni in officio hebdomadis maio- ris, nimirum aenigmaticam lectionem Af iS: Isa; Ja; rma Slo
mayo «X fie I unes, 25 + “Et etiam Simon caput discipulorum cum negasset: Christum non vidi , ? etc.
' Gabriel saepe cognominatur hac ratione, quod epitheton ceterum S. Igna- tio Antiocheno attribui solet. |
? P. 143 ed. Wright (27,15 Patr. Syr.). Cfr. Zahn. Tatians Diates- saron p. 91, qui tamen allusiones Afis historice falsas iniuste dicit, Prorsus
Analecta Syriaca e codicibus Musei Britannici excerpta. 47
In Cod. Add. 12, 147 fol. 263 r^ enim legimus: (Off. feriae III hebd. mai. ^ [2&7 Ko „). |
Lans as aaa 00 IN Lions Hac nocte stetit Simeon inter | satellites, ut videret, quid acci- deret Iesu magistro suo. Quidam de turba, qui stabat, dixit Simoni: a <A) ens Au el, essoad Et tu discipulus es huius Filii Iosephi. Respondit Simon dicens el: Non es verax, non vidi ho- minem istum nec ei assentio:
# O35 Vases od dra HD [Wer aD, ol loo pos pais co
a lj, ads o eX Lis * Amas.s Jo Iso kan “> lio D. Al e
% > pal nds
Lectionem istam inveni apud Iacobum Sarugensem quoque, tam in sermone de Passione, quam in sermone de Negatione Petri. Idem valet de illa lectione notabili, secundum quam eX +»/
classe wine wun 4M us; 1965 sad pan (dixit Simeoni Petro [Dis]: Pasce oves meas et agnos meos et agnas meas *), quam lec-
tionem in codice breviarii iacobitici Oxoniensi Datok 1, fol. 235 r° col. b, et v? col. b, et Dawk 32, fol. 295 r? hac in forma inveni:
„rn Aulo > jul Dames À sà „0/ “NS N Qm 5 9 N O39 Od sol wlanse „info ways aM ws; 4M N ams Ji nà iso Solo . M dro
Nas] gS) das o] vol exe ts Pils xs ful di, Hs 005; “ Dixit Simoni dominus eius: Diligis me? Dicit et: Diigo te et tu Domine scis. Et iterum dixit ei: Si diligis me pasce oviculas meas et agnos meos et agnas meas, quia illa die, qua venero cum angelis, a te requiram oves, quas tibi commisi , (1 21 S 15-17). Notissimum autem est, distinctionem hanc ovium et agnorum et agnarum etiam in Ss inveniri. Iam ipsa haec exempla sat ostendunt, tempore illo, quo carmina et antiphonae br. iacobitici composita sunt, T adhuc in usu ecclesiastico viguisse, neque tamen silentio praetermitti debet exemplaria breviarii, licet maxima ex parte eadem contineant, pro diversitate dioecesium et temporis, quo conscripta sunt, magnam
falso reddidit verba haec Bert in op. Aphraates des Persichen Weisen Ho- milien, Texte und Untersuchungen III, 121: « Christus hat mich nicht gesehen » 9 x (+ Ia; vera lectio: LN lin ). ! ( 2], 15-17; vide p. 195 ed. Wright (= 14, 4 Patr. Syr.).
48 Kmosko
varietatem prae se ferre. Summi momenti sunt Datck 1, et 32 licet antiqua non possint dici; reliqua breviaria, quae citavi, plerumque imperfecta sunt; usu enim plurimae partes detritae sunt et haud pauca folia perierunt, unde nemo mirabitur me non potuisse uti uno dumtaxat exemplari. Quodsi cui numerus exemplorum insuffi- ciens videatur, habeat persuasum, me ea tantum allegare, quorum casu fortuito memini ; collectionem systematicam citatorum breviarii iacobitici, Deo iuvante, alibi edam.
Sed ut ad rem redeam, originem lectionis Tatianeam comprobat
etiam Ss, ubi À 1 $ 42-75 sonat: lj[9 ee raw lars [355 eo Auf Lo Na, e» Ma lo » wha {LIL 35 ox, wy e eu . 00$. 25 9 lo ely Jo o Soo £0 92> Jos yy INS; |Lo a EE AA. 9 [^x Lod qx mas Kill, ae) padaa ^ Benedicta es in mulieribus
et benedictus est fructus, qui [est] in ventre tuo. Quis fecit mihi Matrem Domini met venire ad me. Ecce eniin ubi incidit vox sa- lutationis tuae in aures meas, cum gaudio magno exultavit infans in ventre meo. Et beata quae credit, quia impletio erit eorum, quae dicebautur ei a Domino ,. Altera huius citati pars certe textum T servavit apud E p. 17 allegatum: “ Beata erit, quae credit, quia fiet impletio omnium verborum, quae facta sunt ei a Domino ,. Hinc concludi debet etiam lectionem «x 42» amo quis fecit mihi ex eo- dem fonte procedere, ita ut altera lectio quis dat mihi nil nisi alia sit translatio textus graeci orta ex TIZ IIOIEI MOI pro IIOGEN MOI, prout etiam 3? (Ss) et jan textus nostri variae versiones sunt verbi égxipemaev. |
Lectionem Ss inveni in homilia quoque inedita S. Ioanni Chry- sostomo attributa, quae invenitur in duobus codicibus Londinensibus Add. 14, 515 fol. 3 r° et Add. 14, 516 fol. 1 inscripta: Lao, las» (aee, Mao V 55h] po foot U wafaslos] vio. Proh dolor, textus homiliae istius multis laborat lacunis, cum uterque codex ab initio valde mutilus sit, et licet alter alterum suppleat, haud paucae ad- hue manent lacunae. An sermo iste re vera S. Chrysostomi sit, erui nequit; stilus quidem imitatur rhetoricam S. Ioh. Chrys., textus tamen Evangelii ab eo citati haud is est, quem Ioh. Chrys. citare solet, et tam a textu recepto, quam ab Sp valde differt. Sic 4 1,
§ 18 sq. citatur: ls July fes ud 10019 lan Iyer [aoo Wy fraud, vba Jooe : [acsi ol alea o vo Docs Lage vlAulo Jaco ful
Je on Lisols co, hors Nol Jo “ Quomodo sciam futurum
_ Analecta Syriaca e codicibus Musei Britannici excerpta. 49
esse id, quod mihi nuntiavisti, nimirum filium mihi fore, quia ego senex sum et uxor mea plurimos habet annos. Et Gabriel dixit Zachariae: Et eris tacens nec loqueris, donec re vera fiant ea, quae
dixi , À 1, 43 sonat: vlad ILIL was xls A m ous : PN Lio / “ Dixit enim ei: Quis dat mihi matrem Domini mei venire ad me ,. Verba pariter angeli X 1 § 28 sic redduntur: lis mao „ass viso
Ll», oo las]; om *— Dominus noster tecum — eam docens domi-
num esse hominem, quem conceptura erat ,; hinc liquet auctorem vocem syriacam ante oculos habuisse 4», ut legit Sp, nam graecum xuptog sensum hunc haud necessario postulat, cum ex adverso Sp per > xuptov graecum reddens Christum aperte innuat; scri- ptor igitur e salutatione angeli Christi divinitatem concludens Syrus fuisse videtur.
5.229 S 10-14 [Azo «Ll : Lise flos; LoS gesso) > 000) Lam Sa bols ead ran [alarm jad Fame [ade [57 Nao Bones lod eM wor nm 2 02995 oue e lana feno [ide ga ll, Pat Iesol> aco ljojiaz quus Noa (oh ans IL? “ Angeli glorificabant dicentes ad pastores hoc modo: Gloria Deo in excelsis et super terram pax et spes bona hominibus. Annuntiamus enim vobis na- tum vobis esse hodie Dominum et Christum in civitate David et hoc est vobis signum: invenietis infantem pannis involutum et po- silum in praesepio „.
Hoc in textu igitur S 14 praeponitur et $$ 10-13 verba unius angeli in ore angelorum laudantium ponuntur. Quoad formam cri- ticam textus Ja) lan (evdoxia) legit cum Sp, cum Ss Ioa;/ (pro- babiliter error editorum pro lie»;L, nam lle»;/ non datur) legat. Ceterum jag Isa» novit Af quoque (180 ed. Wr. = 9, 6 Patr. Syr.). Differt autem textus noster ab ordinario in plurali sam», quod ceterum prorsus logicum est, cum omnes angeli loquantur. Cum
hoc porro citato prorsus conveniunt verba lacobi Sarugensis, qui in epistola de dissensu Genealogiarum (Add. 14, 587 fol. 69) sic
verba eadem allegat: nm Jory : Loss. Karo [alise «o. Lexlll, rel T pari, adi joel, llo. ve “ Uti dictum est ab angelis sanctis
pastoribus; Ecce annuntiamus vobis gaudium quod erit toti mundo, Additamentum tamen ^ gaudium quod erit toti mundo, in textu nostro non invenitur, quod ceterum nihil refert, nam Iacobus Sa-
ORIENS CHRISTIANUS. II. 4
50 | | |» Kmosko ©
rugensis Evv. canonica et T perbene novit et utraque allegat, hinc non est improbabile, eum utrosque miscere textus.
Ceterum analogi casus, ubi T textum canonicum in forma com- pendiosa exhibet alibi quoque noti sunt mihi. Sic v. gr. aeque cer- tum est allegoriam 115 $ 1-6 de viti et palmitibus in T abbrevia- tam fuisse. Saltem Af, qui ad verba illa dominica ter alludit ! nunquam loquitur de JAaza (palmite) sed de JAa,, (viti) tantum.
rudy Jo LS guis Jhosos) pò Jausos . an wy Quo; Las LS Jes sand Slo + passo was
JASONS Joy : i$ Las Loa? Loads JA Do pro ar 9o, «Jamar on viole lio dillo dal sols lello abiag Ino ol 00 bin v? sol. N Mag au Mean! è paio oes 1: JA AS JNused La Son oma iolo fim om llo dal un Jor. Joy Ios 15009 uz MD + OBL BO PAS COWL i 06 los. W. Na RY J .oo Jos %90/ AI BO 0019 e Doi LS gs : olo Jis pro Lan! 21 yo se . Jos IIÙ Lolls chan «solio o9 No i ENT 00 à Sopllo fis I3) . kaday Is. : Lo. Jun, Jo. Sani Jus ils (9. lobes
! P. 303 ed. Wright (= 14, 48 Patr. Syr).
wi
Q
10
15
Analecta Syriaca e codicibus Musei Britannici excerpta. 51
Porro Ss demum inde a § 5 distinguit inter djmeAov (Aa, ) et. xXmpa (aaa), cum Af dicat! “Simus palmites (Hass) boni, ne eradicemur e vinea (]»-5), et ? “Qui non dat fructus bonos eradicabitur in vinea (| og>) et in tormenta proiicietur „. Unde liquet T verba haec castrasse et verba Evangelii de palmiti- bus omisisse, secus enim vitem et palmites confundere non potuisset. Aliud denique exemplum ex ı 21 8 15-17 supra exhibui.
Cap. breviter demonstrans Mariam Dei genitricem esse et Elisabeth sterilem quoque Prophetae genitricem, hoc est : Ioannis Baptistae.
Primo quidem adducimus beatum Isaiam prophetam di- centem ?: Âcce virgo concipiet et pariet filium et vocabitis nomen eius Emmanuel, quod interpretatur : nobiscum Deus noster. Item autem verax est etiam sanctus Gabriel ange- lus dicens ad beatam Virginem: Ne timeas Maria, inve- nisti enim graliam apud Deum, ecce enim concipies et pa- ries filium et vocabis nomen eius lesum *; hic enim salvum faciet popului suum a peccatis eorum ?. Ko enim ipso quod dixit: salvum faciet populum suum, significavit eum Deum esse, nam nil datur populo superius nisi Deus, ideo etiam Isaias praevidens dixit ^: Puer natus est nobis filius — et datus est nobis, ille cuius potestas super humerum eius. Et vocatum est nomen etus « Angelus consilii magni, Deus Gigas saeculorum princeps pacis, pater saeculi, quod fu- turuin est». Item autem Angelus ad beatam Mariam missus dixit 7: Spiritus sanctus veniet. super te et virtus Eacelsi requiescet super te, propterea, qui nascitur ex te, sanctus est et filius excelsi vocabitur.
! P. 105 ed. Wright (= 6,1 Patr. Syr). ! P. 106 ed. Wright (26,1 Patr. Syr.). > M1823 (Is.7, 14) —*31830s0. — M 1821. —* 15.986. — 18 35.
52 Kmosko
+ Joo sol puise JAusag LS $9An/9 06, Loflso uy Sol,
Lo! adi crei Lady oso mad III Lasaos Loos 9 Sol. fichi LX oiso oo luo «ano ko 0% JN oM chel) «o Le KLis s cina 9M oo Jun boda oS. Miao Jojo Ilias cls ua: loto Spy uno Lad capro us Nay 3S vo 06, Joss kabas Un po less las. go ml «99 lias AD ADI lo oo, queo laus uns] basis : joked pa» liis yi «Au Luis won ass épois azzo filo Lid yo IR: Jsoù Loos Lisa Ilo . uaminss Jile co qiio Las ooo . ul JUIL aio» opel) oS DAG 00). GINS Jixolo «Abs JN robsy cisviazy od o cogna vis opo] pò JAN oASS sise AQ" o9 + cd Lis Jo Ilias oo . Jody Nas 82.00 Joy uAul Ian La wo. Joo ooi] jans foco . umjard flops [as jan Ayla uaoday flo i Jar. Fam Mopar O79 Ing Las) go. Lui kuss Ilion Mopar eo Las . 15$ ug yo un, oo) Manny) uo JMsanly
u e
«x» I xl rio 31 eoulsl iso . JS OS do JoSNo-
Maole.I1N$e. Amaso las cul Ma Jun «Ju In
Uno ye? ka Je io Vo La U Jay Jan »
0619 ko ys? liso . Jo] Hann Lana qa] or Min}: Lad else binc pu e acaso Imjaso Las loias ap sans Jo, aD «19025 oj ans : Lsflsos Las Nubijag bo Qoo (Kao JAM oO us 0209 9 op xo + lio jam
10
15
Analecta Syriaca e codicibus Musei Britannici excerpta. 53
Item vero et post annuntiationem Gabrielis, illa, quae virgo et mater erat, occurrit ei, quae sterilis erat mater- que, salutans eam salutatione angeli, quae ingressa per au- res eius introducit prophetam occultum, ut notus fiat, ita ut mater eius a puero quem gestabat, cum virginem salu- tasset agnosceretur dicendo: Benedicta tu in mulieribus et benedictus est fructus, qui est in ventre tuo!, vocans fructum in medio ventre eius infantem Iesum. Denedicta tu nempe in mulieribus et benedictus fructus, qui est in ventre tuo. Nec retinetur usque hue, sed dicit postea: Quis dat mihi matrem domini mei venire ad me?*, et propheta ille ope matris suae « Dominum meum » appellat eum, qui in ven- ire virginis absconditus erat et sterilis Deum vocat illum, qui in medio utero virginis erat. Unde nosti eum « Du- minum » esse? Cum scilicet incidisset vox salutationis tuae in aures meas, pa'pitarit infans cum gaudio in ventre meo. Esto, palpitaverit; palpitatio naturalis fuerit, unde novit etiam cum gaudio eum palpitasse? Quod ipsum argu- mentum est. Miraculum enim est hoc et hoc maximum! Propheta e sterili, et Deus ex virgine, porta in porta, li- cet alterum alteri dissimile sit. Altera enim sterilis erat, senilis diebus, altera puella viri et matrimonii nescia. Al- tera velut templum prophetam utero gestabat. altera coeli instar Deum conceperat. Sic illum, cum baptizaretur nove- rat. In utero propheta, in utero Christus, idem utriusque annuntiator. Et quis est Gabriel iste archangelus, qui Ioannis nativitatem in templo Zachariae annuntiavit, nati- vitatem vero Domini Zachariae Virgini annuntiat. Illic Za- charias, hic Ioseph, cur utrique haud communiter annuntiat? Aut si hoc non fecerit, cur mulieribus aequaliter non an- nuntiat? Verum nou hoc fecit, sed illic Zachariae hic vir- gini annuntiavit. Utrumque iuxta regulam magnam, velut
1 X 1842, — * ib. 843. — ? ib. 8 44.
bon oosAS 9] luaSso . ama logos Lis) Son lj] + san U Acad Lo i LES : san I) 190,9 od: incorso I a INA wy ul. Luis Non Il? Jo pas DJ fia sa Last eon] ic ficos deos ul IS} maps
o,» Wan Lal 44 Jing: Soo? 0019 JA colat 5
: oo |J e hoa t WHO Jing Lohans BY los? .Lyoasà „De ossoso fl Aso dida Je Jordy Hus JADOAS uds Jo ko : bunny Loan pasha Wy 00 Wary Kio Io any + Jipuanro dui 19 + Jia Jay do Ho Dos 089 pus Jo. Jo bas Lo p00 „ ne HI 22 000) MARI L_sjlso lodo . oo, lax Lio ore lg? Vo. booisas Jos] JAvonal . bso Jos Las Dis? ed polly RQ ed wann. IsiazS lag Jio. boda + LI) A oo oo . 099 sas luasso Li lc dall Lao; Joyo . Liols jo 5052 wsiss Vas. 0 Aumanssy Sl» oy ALA Mel) Jun Iso los god Ai No . 00) Jo dll yaizo 209 00191 Mall Moro lio one) llle son asl. co Jo Lj puis oo Of Jo: + Sol Lamas : 44099 ons Lunso Liso Las ed ul) ax; Lad Koll! una 9 l3]lo 20/9010 Lusso pS Lisso 99009 RSA 2o Jo Lda puisses Lau wy Laos
JA Wy Gisolo qune» eM. Loos Jos Hand ua
^ ^ ' Codex: Avo Ns ual]
Analecta Syriaca e codicibus Musei Britannici excerpta. 55
naturae legem effecit; prout-enim vir causa est eius, qui nascitur, vir ut pater promissum recipit. Ubi enim vir in- venitur et ea, quae viri sunt non facit: Virgini illi virtute Dei ipsi superveniente revelatur annuntiatio nativitatis ; 5 et quia infans ille legi naturae subiectus non est, ideo sine viro annuntiatur, cum sit innupta et, matrimonium quid sit, nesciat. 3. Et cum tempus partus virginis advenisset, ut notum fieret eum, qui ex ipsa natus est, Dominum Christum esse: io hane ob causam angeli glorificabant, sic ad pastores dicen- tes: Gloria Deo in excelso et super terram pax et spes bona hominibus!. Annuntiamus enim vobis * natum esse vobis hodie Dominum et Christum in civitate David. Et hoc est vobis signum : invenietis infantem pannis involu- is tum et positum in praesepio?. Et ecce, modo his, qui in- telligentiam et scientiam habent illico manifeste innotuit angelos praescivisse, natum de Maria Deum esse, quapro- pter Maria quoque Dei genetrix est, uti angeli dixerunt: Natus est vobis Dominus Christus in civitate David. Hodie s ait et Dominus nempe et Christus, quod ab angelis cum glorificassent dictum est ad pastores. |
4. Nune vero postquam demonstravimus Mariam Dei genitricem esse, obturabitur os gratiam Dei quae super nos facta est negantium, qui proterve asserunt: Verbum Dei
112814.— ? ib. S10b. — ? ib. $11 sq.
56 Kmosko
cp? Nise; Go . JA AS Jin Lo Rad Jo JM so Cp) + Lao fa Shay cx a9 Lan gas 0007 RAS woos ro assoli ge Sos Lusso dans cas «eio 0019 so) 000 rizzo N. dM] classes Aule 30/9 ine + LS JADoAS A [so . Lol ia boo Us
Issa VS. Juris oo) „a Caml! os
+ Jin JADoAS vor olasimskAwo Aus olansisAos Lsons . ]N3o,25 iN. ge olama, Mas d$ Ai ‚Ko Roc jun
— — EEE ——
ot
Analecta Syriaca e codicibus Musei Britannici excerpta. 57
non venisse in mundum nec in virgine habitasse ; quod si igitue audire possent beatum Paulum ad Corinthios scri- bentem ! : Congnovistis gratiam lesu Christi, qui pro vobis pauper factus est cum dives esset, ut vos paupertate eius s ditesceretis, non auderent dicere: non est similis Filius Deo, nec virgo genetrix eius est. Nam quod dixit: propter vos pauper factus est cum esset dires, de humilitate incarna- tionis suae, hoc est de incorporatione ex virgine sancta valet, per quam incarnationem eius nos divites facti sumus, 10 charismatibus donorum, imprimis adoptione filiorum.
! 2 Cor. 8, q.
Le texte gree des récits du moine Anastase sur les saints péres du Sinai.
Publié par F. Nau
—— 6
I. Les manuscrits. — Nous avons trouvé quarante récits dif- férents attribués au moine Anastase et les avons numérotés de I à XL. — Nous avons utilisé les manuscrits suivants:
1° Grec 914, du XIIe siècle, fol, 162 r°-171 v? contenant les chapitres I à XXIX et se terminant sans aucun explicit.
2° Grec 917, du XII? siècle, fol. 109-121 contenant les cha- pitres VIII à XL, et se terminant aussi sans explicit. Les feuilles qui portaient les premiers chapitres ont été arrachées du manuscrit.
3° Grec 1629, du XVIe siècle, fol. 98-107 contenant les cha- pitres XIIT, XXII à XXVII, XXXI à XXXIII et XXXVIII a XL.
4? Grec 1093, du XIV® siècle fol. 150-153 contenant les cha- pitres III, XXXIX, XXIX, IV, XXIII sans le titre rept tov Zuva öpoug. Dans ce ms. deux feuillets sont transposés, la suite du fol. 150v? est au fol. 152r°. Les manuscrits suivants ne donnent plus de titre caractéristique aux récits d'Anastase qu'ils contiennent, ce sont des Patericon qui ont compilé ensemble des récits de toute pro- venance.
5° Grec 1596, du XI? siècle, p. 352 et 412, contenant les cha- pitres XL et XXX.
6? Grec 1598, du X* siécle, fol. 178, contenant le chapitre V.
7° Suppl. grec 147, du XIV? siècle, fol. 209, contenant le cha- pitre XL '.
8° Coislin 257, du XIe siècle, fol. 85, contenant le chapi- tre XVII.
' Ce manuscrit contient, du fol. 191 au fol. 219, non seulement des extraits du pratum spirituale de Moscus, mais encore des fragments de Daniel de Scété (Histoire d'Eulogius) et des Apophthegmata Patrum.
Le texte grec des récits du moine Anastase. 59
Enfin 9° Coislin 283, du XIe siècle, fol. 58 et 61, contenant les chapitres XVII et XL‘. Le chapitre XVII traduit en syriaque a été publié par le R. P. Bedjan Parad. Patrum, Paris 1897, p. 989. Le chapitre XL, traduit en arabe se trouve dans le ms. arabe de Paris, n. 281, fol. 287.
II. Lnportance de.ces récits. — Nous avons déjà développé ce point dans l'introduction à la traduction ‘rançaise et lea anno- tations ?, nous nous bornerons donc ici à donner quelques indica- tions rapides: 1° Les récits d’Anastase sont la source, non signalée jusqu'ici, des anecdotes anonymes relatives à S. Jean Climaque im- primées dans les Acta Sanctorum, Maii t. III, p. 183 et dans Migne, Patr. gr. t. LXXXVIII, col. 607-610 (cf. infra ch. XXXIV, VI, VII, XVI (?) et XX XII); 2? ils nous donnent quelques détails bio- graphiques sur leur auteur qui écrivait aprés 650; cf. ch. XXIX, XX, XL, II, XXXVIII, IX dans la traduction française; 8° ils nous apprennent que S. Jean Climaque est mort un an avant la composition de ces récits, c'est-à-dire après 649, cf. chap. XXXII; 4° ils nous font connaitre les ascétes du Sinai au VII? siècle dont quelques uns seulement étaient connus par Moscus et par S. Jean Climaque. 5? Ils renferment incidemment quelques détails géogra- phiques et historiques que l'on chercherait vainement ailleurs, et qui sont précieux par leur ancienneté.
III. Notations.
A = ms.grec 914 B= » 917 C= » 1629
D = » 1093
E = „ 1596 |
* = omittit ou omittunt + = addit ou addunt
1 = loco
' On trouvera le contenu de ces mss. dans l’inventaire sommaire des mss. Grecs de la Bibliothéque Nationale de M. Omont, Paris 1898. — Nous remer- cions M. Omont de nous avoir facilité l'étude et la collation des nombreux mss. grecs que nous avons dü parcourir. Nous remercions aussi M" Bousquet, vice recteur de l'Institut catholique de Paris, qui a bien voulu relire les, épreuves du présent travail.
* Cf. Les récits inédits du moine Anastase; Contribution à l'histoire du Sinai au Vile siécle, Paris 1902, — Lire au chap. XXXV: l'épigraphe intacte.
60 Nau
Quand nous renvoyons à Migne, sans autre indication, il s'agit du t. LXXXVIII de la Patrologie grecque, lequel renferme les œuvres de S. Jean Climaque.
Nous ajouterons en appendice le récit de la prise du Sinai par les Arabes, et nous publierons ensuite les récits utiles à l'àme du trés humble moine Anastase que nous croyons différent du précédent et qui écrivait dans la seconde moitié du VII* siécle.
Nous avons cru pouvoir identifier ce dernier auteur avec Ana- stase le Sinaite '.
? , ~~ ~~ N , ^J ‘ AVATTATIOU TATELVIŸ LIVaY SU Ouf, YT, TELS 21x 2007 Treat TOY EV Ztvx aylwy TATEOWY.
I.
AUD TIVES TOV TATE WV > 490 Aylou Joous Live TI) ToUTWV , r . pa , 8 e , 1 9 e déxa yobvuv avijagovto mpooxuvTiaat cis nv Gy(av xopuany, Eb dv 5 ele Ext meotertiv Ev saoxt. DOacavtes yoüv amd do aayyıroßö- ~ e , , PI] *, N, x 1
Awy 795 aylou HAía, NTÜovTs «vog evnwatas Eevrjs mx2X Tas To) xbruov evwdiag. ‘O yodv padane Édéxer Bri td dupiana 3 didw- gty 9 TAIALIVAILIS. Kai Aéyet «TQ 0 Yéoov, 9 x«i ETLTTATHS aurod, d5 Ett nislestiv OT oùx facts d edwdia urn Entyetos. [AnTiéTavtes ov tH vad, dod Aswasüsıv aùtiv Evdov ws x&- LLIVOY Tuods xatouevav xai To TID YAwsallov xai &Eeoy du.Evov SL éAwv av dualdwv. 'O o0v uabaths Ücaakpsvos, EpoB On Thv ontastav: à di yéowy iÜmpsomoinaev autav Aéywv: Ti podi), cé- xvov, ayyeAtxat duvauets eisiv, xai ouvdovdor uv eistv, ui detkiasns, aùtol Thy Muertpav qua mposkuvala Ev obpavoîe, ody NUE THY X0TQv; obrws o0v ws Ev xxp(wp dpépws eiseh- 4
Obvreg tv TH vadi, HUEavto, xai HOodtws * àvfjAOov eis tHY & (av
xopupnv Towlas Xormdy obons.
! Cf. Les récits inédits etc., p. 49 à 52. — * Cod. graecus n. 914 (A) fol. 162r,— 2 Oeutaux A. — * Lege allovies.
10
10
Le texte grec des récits du moine Anastase. 61
[dmv o0» «üco0z 6 masauovaors, cidev TH moócu max AÙrdiv óc9oEasuéva xai Adurovra xada note tè noóae ov Mwotws, xai Meyer mods auTous' |
Timote &heasasd: ! aveoyduevor; of di Ansty Boudduevor A£- Youcty ovyl. Tore Agvet TIÙS AÙTIUS* TITTEUTOV, dTTAGIAV TIVA ibeatandi, ido yàp ta mosowra dudiv Exidprousıv thy ddbav toU &yíou avevuatos: Badövres obv ac uetavorav xal inyn- cauevor (fol. 162 v?) «à mpäyua mapsxadesav undevi dn h- cacda:.
II.
"AAAore THAW Ev TH AUTH Ayla xopupi) molv T, poruvon 7 xaTapputwbi] * Und Tau mapdvtos Evous, REPOS ci dtaxovathe To) mapamovagiou üm&oyww Teopoovi,gas &mixoUDr tom iv TH va, Atywv undiv adıxsisdar tov xoumuevav aurödı 7. "O yoùv Tapapovipros vouisas Bri Toogdaffev aurdv è ualnThs aùrtod xal xartı dev, Buuiagag tov aytov Térov xal xAeigas Tac ÜUoac ave- yapnsev. TH cov vuxti avesın 5 pabathe 6 anoxpußels ^ &v Toi vadò ömws; mosouube > tag xavotjAas, xai nvixa NAdev eis thy TOOTHY xavdndav, aûTos 6 omtvOno ° dv Etivatev, xata Oelav xéheusiv EBiagev Td mAeupév adrod, xal EEnoavOn and tis pac éxelvng öAov 19 mÀ&itov aûToÙ, xal v) ula yeio, xal 6 els Tous, xai Émeviv uno Ews où ÉTEAEUTNOE. |
IIT.
9 P ~ 9 ^A e ^
Ev ui éoot7¢ émrehouuévns is aylas Ileverxootfjg vtwo- pévas &vapopkg Ev TH auın Ayla xosupîj "* xal eExpwvijcavtos TOU tEDEWG TOV ETLVLXLOV ULVOY TTS WEY aAITIOETOUS déEns 8. Gr mE- xp(ürsaw Ta don ravra polie tive pori Atyovıa Ex ^plvou: "Aytos, "Ayıos, "Ayıos, xai Epetvev 6 Nyos dragupeis ? xai v) Bon,
! &£ücacactat A. — * renvi poAOvÜst 7, xatao Srobet A. — atrofm A. — * Lege aroxpof:g. — * Lege rooausiEn. — 5 oxnvôrp A. — ' Caput illud invenitur in Cod. 1093 (D) fol. 150v et incipit his verbis: 'Ev rz ayia xopupî rod ôpous. — * (loco tie pey. 0.) adovra D. — * D* Gtacupets.
62 Nau ws nt Humwoov. Taurnv dì thy Bony, ou mavtes Tixoucav, à AA uóvot ol Éxeiva Td wta Eyovtes mest (v simev 2 xüptog è Ey ov Wra axovev axoudto |. IV. [150 ypévwv dAlywv, yéyovev xaT Enitponnv xuplov.év ^T, xaÜ Huas Eu Oavatixdv, xal Tekeurnoavros Tivés dalov ma-
* xal tapévtos Ev TH xXoluntnpiw Tv maTÉ-
Toòs ÉVAPÉTOU pov, tH Emapiov madly ETEREUTAGÉV TS 1v œpelestépwv ddeA- ody xai Erapn ? indvw tod oxnvwuartos * (fol. 163 r°) «o0 ócíou &voots ©. Meta odv pilav huépav TekeurYoavros &AÀOU Ta- toes, NAdov «o0 xatabisbar tò Aelbavov avtod, x«i ebrov ott &uéobwyev EE avrai à bis &vh c6 cxf,we|a to auedestéoou aderpod. Kita vouisavtes Tr Ex TOU cuuBavtos yéyovev nal où xatd tiva Oaupatousytav, AaBévres mad véÜrxav Emavw TOU cunvouatos Tov &deXpév. Kai Th ÉmaUptov mapayevémevor, üpov
m&Àw, Ott &méoitpev tiv &ÓsÀpów 5 mac.
Maddy ovv tattTa 5 Nyovpevos TTS uoviig Tapayiveta:, xal
eigeA0wv Ev TH uvhuartr Meyer TH Tedvente "ABBA ‘Iwavvg, &v di Gef, cou motos xal paxpébuos UnTipyes xal TavTAS ibaota- Cec, xat vüv Amoödinteis tov adshpév 9; xat AaBav «9 Aetpavov
To) &SEADOU, oixeiaus yeooiv Tibnotv Étave tod Véoovros. Kat
Atyaı m&AÀtw mods auröv: Báocabow tiv adeApev, RODA ‘Iwavyr,
xàv œuartunés tor, ads Baotater 5 Hess Tas amaotias Tod
xbopou. Kai an éxeivrg TTS Nuloas 7, oùx Ete arnédprpev cò TAHVWUA vo) adEADOU 5 Yéowv.
V.
Ténos éotiv duoyeonc xai m&vu ducBatos and EE pv tod &Yiou Spous, 6 Aeybuevos ToupBav *, Ev Tout ixd0n ts vis Yépwv Tavu Oaupactos, Eywv xai Eva i amv.
. ! Matt. XI, 15. — * D' évapérou et ray ratipwv. — ? Einxav abriv D. — * D* tod xv. — 5 D pergit: 6 dì Epudev aurov xatw Adv oov eAQovres Oadar &kov (Sic) pdtv Umontebcavtes, Aapóvreg tÜnxav abrov Enavm Tod yipovros, 6 6: madtw Epubev adrov. Ma00y (sic) oov..... — * A* xat ravras ad a0:Agóv. — " D' an’ ix. t. qu. — ® T'upsav
cod. 1598.
10
Cx
10
15
Le texte grec des récits du moine Anastase. 61
Idmv obv «üco0; à masapovdpras, eidev TA Tosswra RON dedotarutva xai Adurovra xaÜk mote Td rosowrov Mwatwe, xai Meyer mods auTous: |
Timote ibedraod:! avesyduevor; of di Aadeiv BouAduevor Aé- yousty ouyt. Tote Atyeı mods AUTIUG* TITTEUTOV, OMTAGIAV TIVÙ édeasasds, Bob yao Ta mosowra vudiv ExA&pmoustw thy débav Tod dyiov mveumaros. BaXbvres oùv avtd uetavotav xal dinya- cauevor (fol. 162 v?) «9. modyua mapextderav under iEn cacÜat.
II.
"AAÀott m&Àtw Ev TH auf dylx xopupn mplv T, porsvon À xa tapputmbi ? und Tod maptvtos Evous, Abends TIE Otaxovn tte 790 mapauovapiou Undoywv Tespoovigas ATEXDUËN tow £v TH va@, Atywv undev Adıxsisdaı Tôv xotuduevoy aUréoi 7. "O yoüv Tapapovioros vouicas Oct mootdaBev aùtiv è LalnTns aùtod xal xartAbev, Dupracas tov aytov Témov xal xAeïTas Tac ÜUpac ave- yapnsev. TH suv vuxtt àvéstn 5 naßnıns 6 amoxpufeis * &v TO vag önws; Tossputer > tag xavotAag, xal nvixa NABev eis tHyv TOWTHY xavorjAav, auris 6 omvbno © dv étivabev, xatà Delay xéAeusiv tBiagev Tod mÀcupóv abroad, xai EEnoavOn and «T; pao exelvng 5Aov Ti mÀ&YUov autod, xal T) ula KE, xal ó els mobs, xai Éuetvzv Nultnoas Ewg où eteAcvtnsEv.
IIT.
Ev uth opti Emitedovuevne TT ayias [levrnxootñs Ytvo- pévns @vapapäs Ev TH xOcT, ayix xopupy '* xal Expwvisavros vol iepéws tov Emtv(xtov Umvov Ts pevaAonoemoUg 06Enc ^" are- xolÜroaw Ta don Tavia gopeoà tim Dor, Adyovta &x Tpitou
"Aquos, "Ayıos, "Ayıos, xal Euetvev 6 Nyos dracupeis ? xal h Bon,
! i0sagasta: A. — * renvi porvvbsr 7, xatan oxolct A. — 3 auroßn A. — * Lege aroxoof:u. — " Lege roosu:iEn. — 5 az7v97e A. — ? Caput illud invenitur in Cod. 1093 (D) fol. 150v et incipit his verbis: 'Ev ti ayiz xopupî tod ópoug. — * (loco the per. 6.) adovræ D. — * D* Stacupete.
62 Nau
Ws tt nutwotov. Taurnv de thy Bony, ob mavtes fixovoav, kA udvot oi Exelva Ta wta Eyovtes mepl wv simev Ó xüptog 6 Éyov
WTA Arnbav axouetw |.
IV.
[Iso ypovwv ddlywv, yéyovey xav EmiTponnv xuplov. iv TY; xaÜ' nuc cu avatixèv, xal tekeurnoavros Tivés dalou Ta- tQóq Evapétou * xal Tapévtos Ev TH xoLunTapiw TV Taté- pev, Th Emavpiov m&Aty éteAetTnoév ^l, Tay aueheoTéowy &ÓeA- ody x«i itapn ? imdvw Too oxnvwpartos * (fol. 163 r°) tod ócíou àvôo6s ?. Meta oùv uiav Hudoay teheuthoavtos XAÀou Ta- 700s, nAdov «00 xatabéobar td Acibavoy abroad, xai eÙsov Ste uttoprtev €& auto 6 Bars avn TO oxtvwue TOU auehesTéoou aserApov. Eita vouisavres ott ix Toò auußavros yéyovev xal où ara tiva Oauvuatousytav, AaBovtes maAtv TéOnxav ExavwW TOU cunvouatos Tov &ÓtÀoóv. Kai ti éEmauotov mapayevémevor, eÙpov Tai, Ott amedinbev tov &deApdv à maf.
MaOdv ovv tadta 5 Nyoupevos ^T, uovîig maoayivetat, xal siseAOwv Ev TH puviua Atya To TeOvedte “ABBA “Twavvg, &v Th Swi) cou mp&oz xal paxpébupos Unfioyes xal navras iBaota- Ces, xat vUv Amoddinteig Tv &dEAgév 5; xai AaBav To Aetpavov 799 &OEÀ PIÙ, olxeiaıs yeogiv v0 Now in&v9 ToU Yéoov tos. Kai Meyer madiv mods mozóv: Bastabov tiv adeApdv, aBBà Imdvwr, xiv duagtwdés tar, alas Bastaber 5 Oeds Tas auaotias TOD xócj.ou. Kai an Exeivns «cf; Nuépas 7, our Ett amedirtev To Gxfjwop.x TOO &OtÀpoU 5 Yéowy.
V.
Témos éstiv duayeons xai m&vu dusBatos and EE utAtwy tod &Y(ou Gpous, è Aeybuevos ToupB&v ?, Ev Toûte éx&Ünc6 vie yéowv Tavu Üauu>os, Eywv xal Eva ualnThv.
! Matt. XI, 15. — ? D* évapitou et ray rariowv. — 3 Einxav abtóv D. — * D* rot oxıv. — * D pergit: 6 3: Eputev abzóv xatw madtv oov EAdövreg Babar Xov (sic) pydiv ünonrtügavt:g, AaBivtes tfÜrxav avrov éravw tod yigovros, 6 dì madtw Éoudev ajtóv. Mabov (sic) oov..... — * A* xax ravraç ad ad:Apiv. — " D' an’ ix. c. qu. — * TupBav
cod. 1598.
10
À
10
Le texte grec des récits du moine Anastase. 63
"EMévres 02 duo EExroußltwoes and Kuvotavtivouréhews kdeA- pot diduucr, aretatavio Ev TG aylw Spe, Ent tod dalou narads Nuov "Iwavvou Tod NYouuevou, x«l TOINTAUTES duo Y povous EV TO wovastnolwm, ameADdvtes Hovyasay eis tov Toupßäv. "Eva 6 yéowy à péyas ExaOnto werk TOK malntoü avTOd, x«l motf- savres auT60e yodvov tiva éeteAcUtncav. AaBévreg obv Ta Ael- dava autdv 8 te Yéowv x«l à uabntys aurod, Efadav abtods £y rivi onnhaiw. Kat meta utxods nuépac tedeuthsavtos tod Yépovtes, ws Ifibev ctv adriv 6 padntHs avtod (fol. 163 v?) ameAdwv £Ünxew Td Aetbavov autod utrov Tav dui Aabavey Tüv eExouBitéowv, xai tH tatty huéox, HMI Badeiv Ouuiaux tH yépovtt, eùpev Str amedsrpav td Acitavov abtod oi &Exouf(copec ix pécou autdv, xai éAurôn spddoa. Kat nadıv Aafov Eünxev UTS iv udow autdv. Kat nadıv gdm, cópev Ott m&Atv &méo-
prpav avre. Kai toto yeyovev Ex toitov. Tore oùv éx&Ünco
Banvav ! è uadntHs xal eis Eauröv Aéyov: aoa [Ah tiva atpecty elyev év TH Yuyî aùr99 6 Yéowv H tiva duapriav, ote obnot &oy&otot idob Toltov &utohvjav autdv Ex mésou autav. Tadta ANTON per daxsimv Aoyibomévou, tH vuxti Éxelvn inéo t roa aura oi ovo Eixsußitopes Akyovres‘ Llisteusov, dvbowre, 5 Yéowv gou ovdi aisetizis Hv, ovdi aitiav thy olav oùv siyev, KAAX méheros doddos TOU Xpiurto0 Ertıv. EU dé nos où duexoi nc Ste duod yevvndevrwv Nuov xal ópo0 otoatevbévtwy tH Enıylo ? BaorÂer xal ipod arotabauévov, x«l duod tapévtwv, xal óuo0 TaptoTa- uévwy TH Xotota, Ywproar Nhuds xai Üctvat aAAov édov Hudv. Kai taùta Elus xal Axousas 6 adeAnds, mAnpopoplels eddtacev tov Ücóvy. VI.
‘O &BBà Maptuotos ? dre Exoupeusev tiv otov matétpa Nuov 'Inavvnv tov nyoupevov cixoraetij Umapyovta, Eaßev avtdv x«i &àmTjÀAUEv mods tov oTUAOv The xal' nuäç épíjuou «ow &pà
! Opivüv A. — * Lege extyztw. — * Cf. Migné Patr. graeca, tom. LXXXVIII, col, 608. | |
64 Nau
l 2
, , . , p = NE , Imavwny tiv Zaßalınv | iv Th TOU l'ovddà éphuw ? «40 Tnvt- xadTa Otavover, Zyovrı pel iautoi «ov 4B3a Zrepavoy tov Kat- radéxnv > pabntiv. ‘Qs ovv eldev aùtobs è yépwv 6 ExBalrns, avactas tiaBev Diwo xal EBadrev eis uixoxv Aatxavyny xai Evupev * . Oo n - 9 - Pr * , . , ~~ L]
120g (fol. 164 r?) T66xg «09 Labnrod xal noracato avtod thy yeipa, tod dì &BB% Maprupiou ToU Emiotétou X000, oùx Zvubev coUe mous. | |
'EsxavónAis0r, obv 5 aßkäs Etépavos ini tq nodypari, perà dì td &vaywpfiaat tiv dBBà Maotuotev xai tiv uan vvv aùrod, Spratt Otopa ixi) Oeworous oxavdadtabévta ov idtov wadyntHy 6 appa Iwavwns, Atya adr: drari toxavdaric0ng; miotevoov, éyw tig Éstiv à mais oùx oia, AAA’ yo Nyovpevov tod Live idetaunv xal tous nédac Tod Hyouudvou Evia. Meta oùv Teo- TUPAKOVTA ETH, YEYOVEV NYWMEVIE NUGV KATA TT,V npopnTelav Tab YEDOVTOS.
Où uóvov 62 5 aBZa "Imavvng è Eaßalıns RAMA xai 5 aßBäs Etoatiyos 6 &yadeistos xa(mtp undanod EEspyömevos, Thy Hue- pav Ev f| Exovpevrato è affa o&vvng mpotpnxev.
VII.
Ap£Aet YoOv ^ Ev u4X. eiszAOévtwy Evraüda mepimou &baxociovy Éévov, xai iv to xaßelesdar avtobs xai &cÜ(ttv, Pemoet è cto; rate Nuov ’Iwavvns tive xovdoxoupeutov > avaBeBAnudvev "Iou- datxois aıvösva xal meortotyovta xal ttovotagInads emttaccovte vols TE uayeioors xai oinovdmotg xal xeAÀAaolcat xat Aotrol Umoup- vois. Metà ovv 7d &reAberv tov Aaóv, xabesbivtwy payeiv Tav
6
Utapetdiv, Ébnteito Exsives 6 Tavrì meprtpéywyv © xal ETITATTOY,
xal oÙy ebrioxeto’ Tore 5 TOU beod davo: 6 89125 TATH TjAGV Aéyer "Edoate xcov, ovdev Eevov émoinoev 6 xóptg Mwdofic, eis
cov idiov témov Clazoviicas.
! Cf. Migne. Ibid. col, 720-721. — * Cf. infra cap. XXXI. — * Cf. Moscus, cap. CXXII et CX XVII. — * Migne col. 108. — ° Vox graeco barbara, ait Migne. — 6 6 ravrayoù megttpiywv, Migne.
10
15
Le texte grec des récits du moine Anastase. 65
VIII
Ev 7 Térw tà Apsehgou wanxev xai aBBag Miyanà à "IBnp9os wp? névre tay ameAdwv mods xJptov (fol. 164 v°). Oöros 6 Miyanı éxéxtyto ualnthv EüscáÜtov xaAoUptvov, batts év BapuAGw mapayivóptvoc, BouAömevos mestodevOFivar thy éautod y8ox !, Otnyhoato coco:
— 'Acivoüvzos oùv tod aß3& Miyand Tapiotato aUra xAalwyv 6 appa EoctáÜiog 1d yoov uvnueïov vOv Tarttpwv 7d dv aù- 7601, mavu duayecds x«l Émixivouvév Estiv, Aetometoiav ? Yao thy xat&faciw xéxtntar. Aéyer obv mods tov Evotabtov è aßßä Me
gati: Téxvov ?
, per: iva vidwuat xal xotvwvhow. Kai toutou yevoudvou, mart Atyaı at: Téxvov cidas dti émtixivduvds &a tty x«i ébóAtws0og n xataBasis tod uvnuetov, xal tav &o0& vo EVE Suvevers Toù Basata: * we xal narerdeiv urns méons xal &mo- Oavns >, GA dedpo © dywuev puxp&k pixpd. Kai xateAGévTwy aùtav, ÉTOINTEV EUY NY è Yéowv xal &onac&usvog Tov Eustadıov eimev’ Elpfjvv| cot, téxvov, xal ebyou unto iuod. Kai avaxAivas ÉQUTOV Ev TH TAPW ETA Tione y ap&c xal aYxAALaTEWS ART AUev mpóg xÜptov. | |
IX.
, > - 4 8 , - , » e 9 ~ ,
Ev «à noostonuméve ta Aosehacu, yéyovev xal 5 &BBa l'eop- quos 5 EmixAnv Apsekalıng ? à vfi; xaÜ Huds toruov meoipnuov péowv xauynua, men ob moÀAÀol moAA& xal peyada fuiv Ótn- yobvitar Oaunasta EE wv Doayta viva dteAdety metokcou.at.
Basdaseudeisns mote vfi; Ilæhaistivns 6000, yeyovev mod onavn 790 &Aax(ou Ev TH Ayla doct, xacTjAUEv oov 6 NYovpevos eis Ta AoseÂgou xai mtapexdderev Tov TOÙ Jeo &vbowrov l'ewp- quov Averdeiv Ev TH Ayla der. Mi duvnbeis obv tapaxodaa Tod nyaupevou ATTAIEY aby ur, xai ticevé xac avtov 6 Ty[oUp.e- vog eis trv ÉAatwbTxnv mapexider morficat ey," &v Toi Tibor
' Hic incipit cod. 917 (B) fol. 109. — ? Cf. Aswretpia. — ? A* tixvov. — * Ba-
, otacat B. — * axoûaverx AB, — € d:dpw A.
ORIENS CHRISTIANUS. II. 9
66 Nau
a 8
“ so , N, er or ‘ - . , - a T2) EAU UTGEV 74.03 EyYoUTIV, KA! AEYEL TGS TOV T,YOULLEVZY
(fol. 165 r°) f xpi aos 2 49345 Newsyıos Ei; iva nibov, rates. TOLTITWLEV EUYTV ETE EV El; mavsas TATTWUEV, Lote xo/. uu. S2-
+ = . 4 , PT LEV EX 799 Ehaisy Ose. llov,2avzo2 ov edyrv ti; Eva br.
£)JÜEnz ws ari aryf,s avedhutey z9 Ehatov, xai hévet Tp$22 7222:
i ^ . e n *, - OUXX2V (1X 5 YÉSWV AVTATTATE nai uetada nere | EIS TOUS Aat- mods Tous. Kai veursbévewy Tiviov, Esty, 5 nibos Tsd Bovey xxÜx mala véyovey ini Erissaisu. 'Edo2uATÉr, suv 3 Tvonuzvs; . , 4 il . * , £4 fF, e. ETOVIAATAL Tov Tiley Ez uiu ati 705 433% l'ewsvisu, 5 Tov zoo TS, ExAEtUZ RvELT 75 EJ.xtzv. é
, N - 1 . . ’ . 1 ^ o . Kai Asimov” inwvinaey AUTÈV TS GETTAVNS Tuov TTS dvix;
^ « " E ~ ~ Pa
A'LEVET xai 7a Éws To) viv Ev &
f, * Ya [d -— . . ATZETTWS " Er SVOUATL TTS avizs
Os DW M , N A m. > N «) N
üntoXwwÜtv XV Geartéxou.
X.
Toso ta dixaio l'ewsvin mastdarti nose into Zasaxrvoi
4 9 ^ a ~
TEVOVTES, nal ur SEY TS Tuuchsv 70) al@vos ToUTOU Esy RES 995- var auto, THY VAS nimmas TV Zyolav Yo 5 nv © Fobtev
Öuvantunv nai XXU(Ao) QRSXTENAL TH TixséT AT, 06v a9); é Serve Awoctsv74s, Aver evi £5 adesivi Aue co ii xai
,
resarav civ Souviy coito EUSTTES AVEATV iva viov, xzi cÓ-
a . . . - . 1 ^ D 4 - feussv iva ii aurwv giov Déhes xai ur, doxuigne ' cokedoar
GRAS. "Arerlwv osi 5 Easaxnvis xao sz 297$ 9 Yéswv xai
JY
robeuTas xai sah Ev, £ooxiuascw Tohedsat xal Eressv, xai
È eußtws &x aar, 73 652 29709. EI suv xai ÉVÉYXAS TS xséas
N E e . A 1 * 9 GUITAR TI TIS ETALSSIS O ATI) 75 VEVIVSS Ets AUTÔY.
5 e . ‘ 1 wN x e * PI Oro 5 rausuaxasss xai tov iotov uxÜrn-Tv Und aonidos
N N - . … > a x2597Ütwta xxi nor Aciniy anonveiy ufkÀowza ", cepaylcas c6
I! sur. Bowe ! xara B. fav R. - - ® xoipuacar B — ® 205:310; AB Cay ay Bom. uty AL? Guxsaazu A. - 8 Erizuts A, — * xxx piXdovia Aotzov 2xoflys xiv B.
le
18
5
25
Le texte grec des récits du moine Anastase. 67
cnuelw TOU otaupod àvéotnoev, xai thy (fol. 165 v?) aontda | Ws axoida yepriv oixetats xparthoac Oi£cy oev, xal TH Kann undevi Toto” eimeiv méyor TEAEUTTG auto waoryyetdev.
AII.
Oloz dì xai 6 Bavatos Toü uey&Àou Tolto Tattoos YÉYOVE, udidov 38 H uetaotaots H Ota Bavaro mods Conv alwvrov, &- vayxalov dinynoaobar. “Acbevijsas yao iv TH osnnAaiw aùrob 3 ele Töv
Aida iva xadéon ! tive dyamariv autos Adywv: Edd, iva ce
xai Avaxeimevos Ev trabim, treupev tive Zapaxnviv
astaconat * molv &méAUm mods xUatov. “Hv dè T) done are 6905 pira draxsora. Metà oùv duwdexa huépas Meyer TH mabnti auToü 9 yepwv avaxelmevos Ev TH Palin: LEreücoy xal moírcov Aap.moóv, IDOL yao oi adeApot tplacav: xal nomsavros tod adeA- poò TO Ouutatioatov, idoù eiotiAdev 6 Laoaxnvdg xal 6 ayant TOU Yépovtog Ex TOU 'ALÀ& tig td onmAatov, xal Toto as Evy Tv 6 yéowv xal aotasamevos autov xai peradaBav tav iov pu- srnplwv, avaxdivag gautov &mfjÀÜEv mods xUptov.
XIII.
Au fao? nui 6 &BDac Kupaxds rept tod «88% Erepavou TOU Eristatou avroi, Ott dre Emervev eis tiv MaAoy&v, Témos ? dé Estiv yetuadsos dvafatos aysddv xal dBatos £v & xayw note raseyevöunv, &méyet Yap TOU aylou dpovs Tavyiiera mike ja. Eomeinev protv 6 yéowy xodipévia cis Anotpoptiv AUTON, ovdiv yap &AÀo obtev. Kat foyovte oi yotadyouAAa * xai Nobrov xal tor pouv aùtà. "Ev utt oùv xafeltomevou xal Aumouuévou tod Yépov- tog *, lol 60% Acönapdov mapepybuevov xal xx det autév. 'EÀ- Dévros di «o0 Onpiov xai naßrtsavros mapa coU; médas auto), Aéyet mods aùtiv à yéowv: Tolnoov ayanınv (fol. 166 1?) xai u$ avaymonins 16v ivtavba, &XÀA& quiatov 7d uixpÀv xntlov Toùto,
4
! agnida A. — * unôiv tobrwv B. — ? Xapaxwóv A (pluries). — * xak£ot AB. -- 5 asraswuat B. — * Hic incipit cod. 1629 (C) fol. 98. — 7 zóxov B. — * yupoypuMot A. (— ypvdor C). — ? ws éxaÜnto 6 yípov Aumvdpevog C.
68 Naa
xai male tà Xarpoypuikıer xal &odieis aurd. Kal guewev adv ara 6 Aebrapdos ini irn ixava quAgrrwv ! ra puxpà A&y ava, Ewg ob Erekeurnoev 6 yépwv ?.
XIV.
"Ey 76 aUt@ témm 190 Mahwy& tuervev xai è deîos "Iwavwns è Zaßalıng pete oo uey&Aou Anumtpiou tod Baarhxod ? &p- uuiarpod. "Ev pu oÓv «Gv ipepov Oewpodar iv TH dupw tod yeappov * aupua peydAou Sodxovtos. Kai Meyer &Bfà Anun- motos TH peyarw &BBZ ‘Iwavwn: 'AméMousv «Gv Evredbev ph- rug adınndöpev Und coU Onpiou. Att npds abtdv &fà "Ioáv- vas: M&Moy nposeußupede. Kal orabévtwy aurav eis mpootuy NV Umdpyovtos tod Onplov ws And duo atadiwv abrüv, Idod dew- prtow abcd ond Oetas xedevaews bfwhévea cis 1d pettwpov Éws mov vepeddv, xal obtws pulidòv® eis v7» YT,» xaramesévra °, nat eig pupta uépn Stacxoomabévea.
XV.
‘O affa "Iwawns por Stnytcato è 'Puuetos 5 uadnths tod Sauuasion 7 "Im&vvou mod Eafairou 5, dcr xaÜnu£vev judy eis tà 'ApseA&ou, dod Ev gu yotpéyouAAos tedeia Tjvevxev Td texvov autis uixow *, Baoralovoa «043 iml tod otéuatos aves xal Zünxev abtd tupddv dvra ent vous rédac Tal yépovros. "Idv obw alts 5 datos TupAdv, Emzusev yaual xol morfoavros alroü mndsv xai yphravros tods dpladpods abrod, cie aveßAchev. Kai npoceyyicaca n pity, plansev tà ixvn 720 yepovros, xal VaBodoa Td Texvov mepinaroöv, àrie axıprüse. TH obv inay- prov job ploet mpdg tov vépovta d) phenp piav xoduBny cedeiav (fol. 166 v?) &xl tod otéuatos xónq noAAG cUpouca aurhv, x«l bromediacas 6 Bois, Meyer mods aoc [ébev fveyxas 10010; révtus ix TGV xqmiwy av Tartowv Exhebas «050, Eyd xAeli-
1 gudatyov A. — * C* è yigwv. — De Stephano illo cf. Migne, col. 812. — * fa- athexod AB. — * yerpdòfovs B. — * Lege foxKndiv. — xaréresov B, — 7 4982 (loco Oaup.) B. — * Cf. Migne col. 720. — ? A + Avia, — !° tißnxev A.
x
20
s
5
Le texte grec des récits du moine Anastase. 69
pata où towyw, KAMA äneAde, SÜcv ExArchag wurd deg würd TANN. Kal donep xararsyuvdtv «à Giov, EAafev thy xpaußnv xal ami yayev iv tH anni & 00 kpeidaro adtiv.
XVI.
"AXAott nad! &Baoxiag moXATS Jevomevne xarà thy Epn- pov, auvndpotedn aytin media aiyaypiwv xal mesinpyovro mávca mà uon ^v 'Apsekgou Emir toüca tod mıeiv Udwp xal wi eval- oxausa, Ay yap 5 Abyouctog pv. “Os yobv TjusAAev * näca d ayédn ada ti] Jiper kmó6XAucÜmt, avepgovrar eis aupuperav ? vpnhotetny réviuv av dodwy THs Éphuov, xal &revigavia ravıa na Coa éxeiva cis càv o9oavàv, tarpiyyicay * su dunadov Goavel mpóg tiv xtiomnv Borigavia, x«i dg Eml xüptov «ij, Ö6- Ens, où petésrnouv tod témov, pnoiv, LAMA map ala xatHAdev ' 8 derds dv ixcivo TH tino xal uovo ? xal olrwg Emtov x&z& THY puvhv 79 mpophrou thy Adyoucay mpl desi: Addver «volg xTh- VEGIV Tpopijy AUTH xal vois veoraois Tav xopdxwv Tol; EmtxaÀou- pévois adrév 9.
XVII.
'O abtds 7 &BB% ‘Iuévvns è LaBaitns puoi, dm xaÜnutvou pou mote iv &xoow&cen éphuw, mapesardv pol tig aderpdc Ex ^00 povasrnplou Émisxéheus yapıy. Aimpütuv oùv ar ® mas tyousty oi manépes; Kat Meyer: dix ev ey v cov xaAGc. 'Hoó- rox obv aùtdv xal mepl tives ddeApod xaxi, phunv xal vop.a Exovros. Kai Meyer por xal würds‘ misteusov, mácto, obmw annd- A&yr THs phuns Exeivas. Todto obv &xoócag EO elmov oùp’ ?. Kai abv 7@ eimetv ue ^5 009’ (fol. 167 1?) xarapépouat wo Ev ixotaser Unvov, xal Oewod tuautiv durpoobev tod àyiou xpaviou iotauevov xal Ebowv tov xüptov Ev mére T@v dio AnsTüv torau-
* Cf. Migne col. 608-609. — * B+ gna, — ? angüpıav A, — * ixpaöyasav B. — 3 pivov A. — * Cf. Ps. CXLVI, 9. — 7 Caput illud invenitur in Cod. Coisliniano 257 fol. 85v: è Üavpástos "Iwiwng 6 Eajaírng hpi Omyésaro Sr xaletop£voo pov. ....— ® adrov B. — * Erasum in B, cuius loco ponitur è, et infra è.
79 Nau
E ' e
6 buyassayoüsın !, itaipvne BAosoupot * 79 duua aùrod à TedEUTGIV xai Eudoiôs Meyer mpóg tiva Salevrta ? auto: Te NAdes wee; Unaye eis To axbros Td EEwresov oùx Eye Th mote TU mods Tj c,
Kai ottyodoyouvtwy Nuov tov dpwuov xabas estiv E006 £v To
Wenig wou A xupras. Qc ouv iplagauev atıyoAoyoüvres tig aùròv 4 To) einelv usoig pou ei xüpte ? Taoétdwxev TH ° 7 ind- TLOV iva EVTADIATWLEV AUTOV, OÙY eboopev AWÎTOI &mÓ TOLIUTOU
TOV OTELY OV xUupip TI mvebua 6 a83a> Etépavos, xai Emir ví save
mAoûtou xai d6Ens Tufyavovra.
\
XXI.
Tovtou 795 uaxaolov yéyovey Etaïoos È
xai Ev XöTUw xai Ev todmm, xat 6 éuds &fpàz Emtp&vioz 6 éyxAstatds 6 mo duo ypovwy mods KUDIOV HETATTÉS, OU THY TTS ATXNOEWS xal &cÜc- velas xaotertav xal ümopuovnw, moÀüUg av ein Adyos TOU dinyh- aha dari vocoUTow eketaxn, Wate un Unapyev ? iv aùro ci un meda ubvov xai doté. Toutm Ev &py als tod EyxAetaOT,- vat, dyyedosg xuplov imiotàs Meyer Ott tv mel’ bromovig dou- Asdans TG XpwaQ, abiodrar The dwpedg tod dylov mvesmaros, One TH yapımı Toù Hesü yéyovev, moAbv yao mÀo)UTowv xai pw- auopòv TY, éxAdubews Tod &Y(ou Tvesatos deLauevos 1 dia Tod Beiou putés. "Ebsmper xai Ta To) axdrous mveduata coUa dal- povas Teseoyomevous TIA A AXIS cis THY xe XK ay AUTO, xai more uiv mailovtas, mote di tTUntety aurtiv Foxuatovtas: ots Tivas ws ofa xaborAniapevos Ti Juvauet 190 Xot 00, moÀÀ&xie dp- üaAuopavGs iuuxtiipitev xai ws (fol. 168 v?) aduvatoug xatnu-
» 35 » t , e Pr , ~ x réduites. "E0og de hy TG oí £E nuov adrgi Tasadedmuevov, uy SUYTUYYAVELV EXTIS Avayans Tpò wpas Tetdomtns TU |, UATE 1 E =» >. e . ative on - 1 > + ^ xut TH olxi(p Unnpern, mpoyvode obv Gebbev tHv oixiav mods xupiov anodnutav Meyer TH éoméox tH olxelp pani 5 doddog too Xototod: Aüprov amò Evvuytov EINE xal otodbov thy duolda,
! Juyopxyodaw B. buyoypayotsw A. — ! Lege SAosupot. — * webivra A. — * axt- yov B. — 5 Ps. CXVIII, 57. — * A' xà. — * érWnrisavra B. — 9 Eresoç A. — ? drag nv A. — !° önfapevos AB. — !! B* ci.
10
15
10
20
25
Le texte grec des récits du moine Anastase. 71
nviaa dì Hate cò mio The yet aùrod, xd n è Utoos S&xcuAoG auroü xal Zomacev TO vevpov auto, xai Extote el moòs riva inısroAnv Éypapiv ‘"Opévatos à xavadyeto intypapev! Td ànodé- 74 9 \ N) e ^S ~~ f ~ e ' ciuov >. OÙ pv dì N 100 Yeod yaotg tod YEpovras UTEeywoncey, ETH Tata yo ToÀÀX Eresa onpera 6 beds Ot adtOD EnoinTev Ev olq more xal marpıxla tig sio7,Abev Ev To Ayla Poet Éyouca masyixiv thy idiav Buyattpa: xal pabolca mepl tod Yépovros NoeAqzev moosxuvfjoxt aùrév. Toùto di 6 Óctog o) xatedettato yevtobar: aa Aapov Eva óvouv otapuÂñc, andotethey aùri) 0v Üsackusvo; 6 Saiutov 6 Ev TG xopasiw Tpkato xpalerv ’AB- Bà ‘Opévru, Ti nAdes Gee. Kai shbas thy xbpnv, aveywoncev at auris.
XIX.
Atnyñoaté por xai è kac ABoduros ? è mowtompesButepas Times Tedeutdivtos Tod 483% Opevtiou, ixabnuela mAmctov aù- TOU Eyo cc xal 2 aßBäs Zéoytos à &n(axomog tod Arda, xal Ecepol tives TOY Tattomv: DeuTauevss oov THY KYYEAtxHY mapoucíay è yéowv, Aévet tQ Emtoxómt' Tolnoov euyny TATED, xxl vEvOuÉVNG ans ex Tg, mari ExabécOruev *, xal adi; Adyer maAtv à yéowv TH énisxérw" Llotqsov ey fjv. Kai yevoudvng tis edbyfic, Meyer Oemoets xópt d ué[ac mas ol xóoaxsc els ADov Evtaxd0a 9; xal idi y&2tt vol Peod, oùTe moocéyw aücolg ote 7 duvaviar mooct[- yisaı wot. Kai tadta (fol. 168 1?) cimav à&vT,A0ev Ev clotvy xal RP "pos xÜptov.
XX.
Ilxoıstaneda tedeutdvtt tH &BBX Erezave tH Bulavrio TH aroyaotovAaoly È ?
Mauptavod to stparnyoo, ^ Eyw TE xGi
10
°
6 &BB%S Ozobógtog è Emisxomes 4 iv BaBuAdivi yeyovws
Appos.
! Efoape B.— * axodustuov B. — ? Nomen illud invenitur in Mosco, cap. LXVIII, XCVII, CLXXXVII. — * ixafís0naav B. — * A* tis. — * wd: B. — 7 obta: A. — 8 Cf. Chartularii in glossariis. — * Cf. Theophanes A. M. 6145 (645). — !° yevopevog B.
74 Nau
, ETA TES T/L£2242 wy Ev TH EST TT, X172 THY » v .. sd à. 5 N à
* ^ fi . . - , * nod . 51232710 " 5 viso, 22: 77, Heiz ivano Mewiz, 223 72» ua- è * >
u
het uti isyiuenzi. Rai vous; 29750 Lazar cia:
5 * bd * ^ - - ", - or r - * T H u£z2U.2220) r, £i; sinn (kal, Sovksasves. Eifer 239 2272
- , LE ad ° TAMAUT, ELTINMEVIG
, . r [ * . pes - . * * uernuzyhes 3 Yi, mosihader abusi Ev TH THVABw, xai GE- a
922» yazısızas Ti 772151 D x . v .. * e +
£X uot 725 425531; E5rler ony 5 wahr
* ~ - , * - -
2 52 msayuz. Tit ares 2070
? 7 9
aizizy 793 Dolmass Gar avis Tv, xxi Ew TO civat
id Li *
i 4 a » e > % = , t Y , auziu tig Meizu z50Aesyizy xai wr, Sovdsusvay Uni suvtuyias »
LI
xvÜamziurz oizaxso x30T vai E7 a9 Tz. cle cT» 19) Z2obMxOZ UE- i ioo » Is eo | , à . Co v. 63 Cr» . N J rd 2% 23 N
XXIV.
. Y
v ^ . ~ + , , N ” Excyes fu Xa2axtéó2 «^u 2 heysuevos Mouve7s, Su za
9 , - - - > x) — as A^ * . | - - MN , walvovrss USI RITE AUYIOLZ TO YEUWW, &atevns (29691, Àr- , , , * v 1 - EAT + ™ GIOV aı,mlou RANTIISUS xaamods Eyayras, xai wy. |” Sates
+ e ~ v I - . PS AT , * = o xal 556 avesa qrozAtov ! iv tH radio xaT usos, xai RATS aiyxysiwv ésyoutvwy xai TIVÉVTUY 12
Oaufouutiou o)» uo), privi, Ext coi; ócwufvot Aéyer uot
6 Yí2ww "Exzapow xapu2U$ ets 75 UL SEDE 359 $gou; Sastazat Cuvion ?. Kaus5 guar tods wand: SUAAÉqowTOS, Txouov! 705 wovayod mods Eva TÉRELDY Too» nesaritovia Ta aipayorz (fol. 169 v?) xai uf, &üvrz «4X sisevinds zxteiv Bowvtss xai Atyavros Wo) mossi mazszyyéAAw Got nai sux Revy ate ua-
*
AÔUENIS 705 eralasız 19 529. EvAsy 1,755 XÀ210$ STL 09 Ties EX
$ 15) Wars; TOUTOV AAÀ NY Hudsav. Kai avaywar,saytss wou, Ti
' Hodie Tor, in mari Rubro. — * D' x2zz civ 6. — ? D+- 23703. — * 0 9i anis «v D. — 5 D' io: xax. — * D' ti irasprov et infra 49:5. — " 6 6: ua- Oni; iferAiya D.— ® 4pvoe As pw D. — * D' zy» air. et pergit sic: zest cod qoivizos Rat Ott Gvesg pov ttg O.wsiav iv, xa tva. ur 9x5 ouvruyias avizewatvrs Otagx:- 61307 ig tiv 705 Du... — '* zn[aóxow AB. —- '! yroakatov AB. — '! zzvvivzov A; zwov:ov B. — !? Sasrafeıs B; Basta: duvas: A. — '* Zxoo3a B.— !5 ézígosg B.
10
15
Le texte grec des récits du moine Anastase. 73
xal elreAde mobs pe Ott OéAw Avayaalov ti mote dettati! cor xai ova ebsucato 5 doddos Tod Xarsroü' &volbag yao xal eicehOwv TO Tomi, eUpev AUTOV aynparisavra xatà avatodàg tautòv *
xai àmtAÜóvra mpóg xüÜptov. XXII.
[lod SAiyou ypóvou ? 2AaBév tig Tav Tatéowy * Tôv ÜOtov pa- Ontnv ev Tai aylaıs vnotelaus xal Meyer avro: Texvov, ? xac Ayiaıs HUÉPDAS TAUTALS, TAUTAV TNY TOMTEÎAV XIATNIWUEV® mectthOwuey thy Éonuov xai mavtms atto nuds 6 Oeds 106500
6
Tia THY dovdwv © aùtol «Àv &vaywontdy xal AaBelv piav
3. Ieptepyopevwv di aurav Ent ta puéon tod 10 yeimaspov xedAtév xal devòpa
mavrolous xaotods Task Tov xatory Bagtalovta. Katedévrec
evyny ’ mas aco) 2609 n°, ópstv warm eis Babdy
ouv xal nAnTıaTavres ExokSauev « EvAoytioate matéoes ». Ame- x2lürsav dE nuiv: « Kañds fAÜace!! matépes ». Kal oov 76 Myw TAVTA dpavin yéyovev xal TO xeXdiov xai Ta dévipa.
‘Yrostoébavtes dì aviAlopev eis thy xosupnv toi dpovs dbev ibeacia eda To xEAAlov, xal idévTes aurd, TAAL xartiAdopev, xal rnAnstäadavrtes xal TOV autiv Adyov eimévies, THY AUTHY PUVNV x«i nue Yxsdouuev, xal duolts TA TAVTA Apavi YÉyovev. Tore Meyw 7H &Óshod: “Aywpev, téxvov, Evreüßev xal TITTEum tQ Xoroto dar ép dsov einov moo; Mud oi Oo0Àot tod Oeod da: x&AÀGs HAlate - xaAws abot (fol. 169 1°) nas 6 Xawords ? Erdeiv mods xuTOvS Ev TH u£AAowtt aleve Ota Tav Toesfelwv xai ixectQv xai idowtwv xai xÉTWY autdy.
XXIII.
? x et
| mer! &vro aytog Eywv wed’
> ~ 69 eo ~~ Mr, 1. Ev 16 yetutô5w mod Xiddn EauTol xat tov otxsiov padri v. Kal £v ue amosteilus © autev
' dat: B. — * oynuatizavia Exvtov war’ avatodig B. — ? zpó GAtywv ypovwv C.— * BY tav zar. — I C+ iv. — 8 tov Soddov A. — 7 edyetv A. — ? aurüv AB. — ? cf. Migne col. 812. — '* :añù B. — '! zer: AC. — 11 Z10:t: AC. — '* 6:0; B. — '* cf.
cap. XXII. — '* ax, — '* arostethavros A, anostrhac D.
16 Nau
llesızazsavris usy suv ws cíccazx T, xxi TÉVTE Biuata ave- wyızauny cis Exutey Léfwow Ilisweussv, sox arésyouat ei ur ASAIO ^72); TS ^22 VESSVTIS RAL TANTE Ut ED/ 7,9 va 9 ^ Ereude 2037, we EX TT dti za915;. Kai ëri5-5apsis |
| moAAR Tesidhepamevos xai Inchsas dx Ett tió2w 225v, xai- zuge 77 an 42922555 xzi 29Aov md gp ves.
XXVII.
Tig tov natéowy Tepworrev Exutsv xp) dAiywy qoówovw Ev
tive ome Aatw, TH teccapaxosTT, TOY Aylav vasteov. O
craBoros 5 ei TOI aywvılouevors * oven, ETAT, cwsEY ZAsy TO antıharov xopiómv And mod Edasous Ews TRS TTEY AS, xal TS VOUS xai Tov üovow xal TAVTA TH 20793, WITE un, 92150a: JaxTYÀOU Témov Tà gUvoÀow Ev TH anna Yuuvsv. Vasustvas 99v yev- vaiws Tov mets Ó YépwY, tiztv: Sut EXv din ue amobaverv
,
oux &téoyouat Ews cT, Ayiaz ésot7s. TH civ tpity Efdouaor
To ivy "TOY UvAI-
4 Ll
~ e , ~ oN 0 DE . 4 TOY &Yiov vrocttGy, 1920 dpi ans mowl TA US:
4 Urxwy Tedelwyv, Eogouevwv Ev TH sTIARIW ex aTWAEA TOY xo- "S , e . s . 3 , , , , oldwv, xal xabateo ws Emi moAduou Evrès eEEwswv, TITAG épé-
veusav xat Bascasavtes T0 orrAaiou Eyaysv a xaÀn N TOV Tetpaopüv Uropovi,, Els aa00v van nisas TAVTWS ? Eoyecat.
XXVIII. (fol. 170 v?) MéAdovtos ceAcutay 795 433% Utesavou 799
LI
» 1 et . ^ Kuzpw tov TO SUV EUSÌ ELS Ti AYLOV 6905 TUVEÀDÉVT OS, &V9 205 ELONVEIXWTÄTOU xai TVEVUATIS & tou LLE TOY DU x«i TATNS &oETT,S . . . 2% ^ A 8 . ^ 4 , * i. ?, _ XEX23 [LN ULEVIU eéBoacsey Yup Ex Bsasu.sy, olov TAYA oUbELS AV
, , , ‘ > 4 ‘ e NI , * ,
bowmwy édeusato xai Emi TOMAS uéoas Ota xol ac ÈteheUT TE" ví 00V TOV Ytwo27XóvTtOv THY Eoyaalav xai Tov Biov auroü, an , , er * , . a fo ~ EDUTYEIAVEV EIS ŒUTOY Aoyılöwevos OTL Aaa TIVOS YANV Ò TOLOUTIG sv , , r NN a . ~ avOown 5 TOUAUTN AVAYAN xéptéxegev. Kai toou PatveTat AUTO xat Svao à xdots Utépaves Agywy. Kup adehzé, ei xal Eoavonv utxodv' AA’ Guws eÙsov mtotagotéoav Nasdnalay mods Tov xÜptov.
! invstoav7zg A. — * tidos (l. ripas zavrox) B.
10
15
10
ve
Le texte grec des récits du moine Anastase. 75
enaupıav AntiAdov CnTov tiv Témov AaBwv cov iuol xal tà xu-
l
, , x , e 4 ? . Pr vita | usu, xai tov puèv Térov oÙy eùoov, THY dì ayeAnv TeV
alyayplov ebpov. Kai doapoivies ? of xuves, &nmlaaav tiv Todyov
anta aùrtiv bt. ATOS nv dv eimev Ott
Ov elev Ó yEawv, xal ÉYVO:
Ü , ”
EUAOYNTOS xüptoz, DU en mins aAANY Nuon &x TOU UO a TAC TOUTOU. XXV.
Kat éteoos dé Vaoaxtvas eimev moóz tive &dehpev TOV EvTADOS
OT: dedso sv Ewart, xai detxvuw oe xnti2v È
4
ava monto) xal xeÀ- evi tà puépn ? «o0 Metudo ?
xai EAIGVIWY abrgiv tig xopupiiv Tivas dpovs, delxvuotv aùro 6
Atov. "HxsAovOnzev oùv autod
Exoaxtvóg xaTW tig TOV yeiuappov xntiov xai xehAlov, xal Aévet * ~ , 1 N - SN 3 | el , , agio KateAde où pévos utimws dr tuti, Ott oux eiui Xotottavóc, puyn Y, xpuBn 7 5 avaywpnths oÙtTe yap ETbiunca note xa- tehOsty mods abriv. Kateoyouévou oUv tod adeApod mods aùròv, H2 evesyelas TOU Zatava xpaler AUTH è Lapaxıvös Àéywv: Aaße Ta savöarıd cou, aBBa, tt hoe * Apfixas avrà. Kal anostpe- nevros TOU &ótÀooU tig tà dnisw xal eimöyraz Oct ov ypilw ° auTa, EE éveoysing Avdunestosbev td mpócwmov auto Emi To xarerdeiv: Kal Ayavrov 70 anniov xal 73 xeAAlov yéyovav, punte TH povayoò te TH Lapaxıya fat pavéevta: "Epetvev oùv è uo- vayds ETÌ ToAUv yodvov OAñéuevos, xal Agywv Ste eitı Umépetvev
N eis TÀ drisw, Toro x&v ETalov.
AXVI.
rn yuvn tod Awt oroxpeïTa
Kai 5 Aeyópevos (fol. 170 r°) 'eópytos 4 dowdy !', Xototiavès xXÀóg dafioygev, OoüAÀog di Laoxzxtvod, dinyhTazo ouv Nuiv xal avide: bct moti xauYAIUS Bösxwv Ev TH Eofi«q 129 BaAnu !
e026v tiva yapadéov P?
TAVU xabiuevov xai xoatolvia putxoòv p.xÀA&xtov xal eimévTos wou mods avròv: Kupi evAbynrov, Aaï-
car pv 00x ÉÂAGANGEV, TY deux dè aÙtol yetpl xatecpoaytody pe.
! nyivapra B. — * Osauvris B. — ! x£xov A. — * adr B. — 5 625 B. — 5 M- muoo B. — 7 xz»2707 B. — * 00: B. — ?* ygiXw A
13 Düu B. -- '? yreadztov AB.
.— "9 51925790 A. — '! 'A02a1xy. B.—
78 Nau
xovwviav voi, alyuadwrors Exelvns TS Estjwou, eiyov Ev TH Ap- papi avw eis trv! Aylav ExzAnatav THY aylav xotvwviav Ne- pañlismévny Und xAediov. LloAAdxts obv Avnogounv TH xugtaxi, xai nüpirxov AtÀupkévov TO œxeuopéotov, xal EAunouumv mpl toù- tou. Kita nobdurnv xai anapıdusiv tac &ylac uesidas, x«i aopa- yileıv Ev xnotw xai daxtudAim «0 aoudotoy. Eita éAQwv 13) ers
~ 2 e 6 ^ AA D » 3 4 À ^, K 0» Ba - KUILAxT) " eUpov odas Tas sppayldas xai tà xAetdia. Kai &voizas xat ananÜuioas, ebocv masa ptis pepidas: Ev TOAAY, oùv &Oo- hesy (a 3 U.2U TUYYAVIVTOS, Th ETLOUTY) XUOLax 1 ETETTNIAV pot Tpeis uovayot xalevdovir, xal diunvhsavtés ue Adyousty: Avaetnbi, nass tati To xavóvoz. Eyw dè MIWTNTA wITIVS" tives este matéoes, xai mößev; (fol. 116 v?) oi dè sixov: nets éTuey of œuxotwoi ol &oy óuevot xoÀÀ xt; xal xotvwvoüvres. Kai
AOUTÔV ? UYXETL MEDIUVRTNS Tepi toUTOU' TÉTE Eyvwv bct où &yını AVaYWINTAi Tuyyavausı xal nuyapisınsa tH dedi cO yantsa-
/ ~ ~ ° ~ ~ ‘ 6 Kev TH yevei Nuov Toradta xeundm °.
XXAI.
‘O Touddas t6xog Éotiv amd te utÀ(ov cfi; aytas Batou 7. "Ev zoûtw oùv tuoi Exabéoôn 6 aßBäs Koouäs 6 Aopévtoz. "Ev ~ a ~ e = 9 ps e 9 ta e ~ 9 1 , utt oùv tav Muepoiv EbADev 5 xal els nuov ad’ Eautev ado- hecyToat tH 195 0:09 Oewoty eis tHv Eonuov. Kai xoÀÀà ua-
xoûvas ? tod xeXdiou woel utdta duo meotminter cis otouetov ?
amnAalou vtwóz. Kai doi Evdov voti; Tıvas avaxeruevaus popoüvcaG
10 x9A6gta, oOx oidev cite Cüvtas, cite atobavivtas. 'EAo-
aißıva yisato ov Urostodbat cig Td xeddiov xai ivéqxat Üuutactfotov xal obtws eiseddelv Tods TOUS aylous matéoas. Kai onuewsti- pevos xara THTAV dxoldetav tov Ténov xai Badwy oxoméhous, nAbev eis td xeAAtov, xai AaBwv T9 Üuutatfotov &xT,À0Ev, xai
TOAAK Üncvfcac tiv Témov xxi tà onueïx oùx TjOUvrr evpsty.
1 fortv B. — * "EA66:v oùv Ev ti ££; xupiaxî; E. — * adoA:oyna B. — * E+-vixtwp et * xa0:290v:t. — * Aurov B. — © yev. nuüv torodtous E. — * Cf. Exod. III, 2. Rubus ille ostenditur in monasterio montis Sinae. — * xai 2ropaxpivas C. — * stémov C. — 10 g:Stwva C.
10
10
Le texte grec des récits du moine Anastase. _ 77
XXIX.
Arnyoato naiv 6 &BBac L'empytos è l'aónu fite avinp bou xai Tav may Tatéowv ToU aylou doous Tuyyavwv, otimep VEWTÉDOU AÙUtod TUYYAVOVTOS, Tapayéfovev iviradba pnoiv Ti aderpòs Eni td anotabacbar ! uite THY ywoav aùtol, ute 76 Svoua Oaddtoas tivi avOownw, xTroamevos eüÀ&Berxv xai otw- THY TOHAUTHY, WOTE ÉXTÓQ AVAYANS OÙ Tayéws EÀA&Aet avOownw Aóvov où utxpdv, où miya. Xapévvog ouv aUTOU xai Tortigavtos gig TO [LÉTOY duo &xGv draxoviav, eddews à TA bEv ? TOS KUDIOV, xal TupévTos aùroi EV TO pv pei THY TATÉDUV' BETA play Nuépav
3 xal avoitavtes To uviiua éTwe
ETEAEUTNIEV AAAS TGV TATEOWY, 0x uev autdv, oùy tüpoutv Td CHUA TOD Tpotapévios ddeApod, peteveybévtos avtod Und «00 Oto) Ev TH y px TOv Covrwv.
$ o0» META TAUTA proiv Teoteipyacd eda EnimeAws Nbé- Ansav eineiv tives dai autos ! Tv à vidg TOU ? Mauotxtou Toü Bactkéws ov didowsev 7 709996 adToù év To) cpateoda: TÀ TEXVE zoo Mauptxiou Utd Pwxk Tod Tupavvou iv TG ‘Innodpopio ? (fol. 171r°) 16 xoAAQ 0520 Suvndeisa diadabeiv xai avtad- A&Eat xai Jodvar td tdtov aùrtig téxvov avtimpédwmov 7 Tod Bact- Aixod téxvou opayfivat. "Avdpuvbtvtog obv avtod Cinytcato alte
N Toopòs 10 mpüy|.a xal toute ydpiv priv ° NPETHTATO iautòv Toosayayety TH Deg, avriAurpov ^00 spayévros Unés aùrod ".
XXX.
Auryhoaté uot ó &BBas Mathias '° tt oixoüvTéc mou mote onsıv els "AoavoouAdy ini Td uetadiderv ue TH KUPLAXT] Thy aylav
' D incipit hoc caput ita: Ev tatcy tH uzyady povî toU opous Divx 70: ttg rt to axotabasOar, — ? xai owryv, ds py AaAsiv mote tiva Avyov xai pux20v 7, ply yjwpis avayans. [lotisavros dì aütoU els to pisov Ôbo ftr ev vij Staxovia ande D. — ? D* zv rar. — * ripimpyasauea imp:ddig, cüpou:v Ott avtos D. — * BD* tov. — * jxo0;ogio B. — 7 D* rpiowrov. — ® (l. zoórou y. 9.) axobsas D. — ? Cf. Euty- chii Annales, Migne Patr. gr. t. CXI, col. 1082. Iuxta caput illud XXIX, Anasta- sius monachus non videtur scripsisse ante annum 650. — Hic desinit codex 914. Quae sequuntur e codice 917 (B) desumpta sunt. — '" Caput illud invenitur in Cod. 1596 (E), p. 412 et incipit sic: 'Opo:ózoozov toórou xzi 6 aB3%¢ MarOtag din yigato por Ott oixoüvtog pou Tote qrolv ete ' ApavóouAav....
8) Nau
| Covnv Eautod xai dédwxev a97Q Atvov: AaBi xai! Cora. Kai
Cwuoauevos, evbéws avesti, * xal metemdte ayaXAbuevos xal
bDuvay tov Bebv. XXXIV.
OO 433% 3 ‘Avastasios 5 Tyovueves, Ebeatato tiv aB3av Imavvrv, xateoysuevov metà Tod ada Mastusiou and This aylas xoouzT,s (fol. 117 v?) x«i mpocxaretamevos Tov a33av Mapti- prov, xal aùtiv Tov maida, Adver mods Tov Yépowia: Eine ua, 033% Mastust, mébev Estiv è mais o0795; xat tis ÉxoUotucty
aùtòv; Tie Meyer mods aurdv à 453%; Maœptüsios AouAds sO
i
LI
ETTIV, TATED, xal arts uou, xai ixoupevsa autiv. Aéye Toes x016w Basal, 435% Maotuste, vis einer (Sic) Stt nY20wevov roù Live Soous Exoupeusas !; Kai akiws Svtws xai dixatos v2ot- D'RTEUTAV oi xaTÉoEQ Test TOO TAVITIOU TATIÎS Nuov 'Iomxvvou. oùtws Yap nam aperti) Exexdopr,t9, xai oùtws Ot£ÀauU pev, wore «010v deutesov Mwst ° dvéualov oi 400 Tönsu matéoes.
XXXV.
O aßBäs Maptustos à xousevcag tiv Óctov fuaov TYOUWEVOV, Euetve ypévous Tivàs Ev TH xóÀmq Tod &Y(ou ABB "Aviwviov
néoav THs Eouß>äs Oadracors, xai xaÜnuévou «0100 «0760. vt£-
yovev émiópou f, Tivwv Bapdapwy ayoiwy xatà Tav Ev vols SoEstv éxeivors olxoUvtm v, oftives Epöveusav EE tivas matéoas, Ev ols Hv x«i 3 xD Kévwy 5 KA av? rapa tixds xal YAITUX T22- parixdv mepixelmevos 9. Aaswv oùv TA awuara avTdY 5 AßBäs Mastupos, Tebnxev Ev oxnAatw tivi, xuÂiTas TH otiuari TÂdxa tedelav, mentypisas &agé£cto, xal emtyoabas ta ayta aùrtdiv dvé- pata. 'AntıAdev oov meta roro ExtoxéaoÜ0at tiv Tapov piTus Und dévns Y, &AÀou Onatou OtooUy 0v), xai HX0wv.edp: owas Tac
! C* xai, — * C+ xài ZÀÀaXo. — 3 Cf. Migne col. 608. — * Post haec inve- niuntur in Migne verba quaedam e capite VI (supra) deprompta. — * Cf. supra cap. XXXII et Migne col. 605: ws vcogavz va Mwszia. — 5 Cf. Moscus, cap. III, XV, XXII.
10
(dai
R
Le texte grec des récits du moine Anastase. 79
E0os yao Toro vol, Aylaıs avaywentats xai £v 77 Go] xal peta Oavatov, ote ÜtAouct paívsaÜnt, xal Ste Ü£Aouct xpómactoÜmt «f, duvaper Tod xupiou Nuov 'Insoü Xotoroÿ.
XXXII.
MéXXovtos ! mods xuprov mopeverdat Tod véou Hudv deuTépou
Mwiséws, tod tiptwtatou ’Imavvou tot ZaBaltou nyouudvou *
KATA TOV mepuotvòv ?
yosvav: maplatato aura xAatwy 6 aBBas Tewpytos 6 Emisxomoc, 5 idtog aûToë adeApes, Adywv' (fol. 117 1°) tt ob aoing pe xal ünayas. '"Eyo qoyéuny iva ov pe mpo- meupne: 0958 yap elut ixavès ExtóQ sou moipaivery ^ thy œuvé- Olav, w xüpté uou. Kai waAdov yw ce mooméutw; tore Meyer mods aùtiv 6 &BB&S 'loxvvrz Mn 0Atfou ^, unde pepiuva, &&v yao elbow Tasinatav mods tov Oedv, obx apa ge mANpwoat Evt- autòv ÓmtoÜtv mou. “Oreo xai yiyovev: Evrös yao déxa punvav &TTjÀÜE xal 6 ém(axonog mods xüptov: Tals mapEeADoUcats Taitare TOU yerugivos nudoats 6
XXXIII.
"Eyéveto x«i étesos Evraüda Nyovpevos "Ioaupos 7, avnp mveu- uatopspos x«l q kou ua lapi vo v meptxeluevoz. Kai youv napaduros
mus natezerto Ev TH vogoxouíto *, xai ÉTITTATA avTH T, Otanotva
nuov f, Ayla Deotéxos, Adyet mods autov: AmeAde mods Tv 7- qoipevov xal mots. cot evyny xal Uyiaivers. "EQTjA0ev ouv 6 rapxÀucUxóg Gupóutvog xal &mTjÀUE mods Toy MNyovuevov, xal xac oixovouiav Beod xpodcavTss abroad, ovdeis cüpéUr iva sbéAdy xai avolen avro, ei un è Nyovpevos. "EteAbévros obv ? xal &vol- Eavros aûtoù 1, Exsatnse TGV moÓGv auto Ó mapahutinds Àé- fav: Ovx ancduw ce, bct T) Ozotdxos Erneut ue mods où iva ue esaneuTnc. Bracbelg oùv TIA XA 6 Yéoov Um aùtod, EAuct THY
' Cf. Migne col. 609. — ? nyouévou B. — ? reprovvov B. — * ropivev B. — 5 \vrov Migne. — * Sequitur ex hoc capite Ioannem (Climacum) mortuum esse uno anno antequam scriberet Anastasius, id est post annum 649 (Cf. cap. XXIX). 7 ’Eyivero cu ny. C. — * Cf. Mon. Germ. hist. Gregorii 1 papae reg. ep. t. Il, p. 261 (de quodam Isauro). — * C + tod nyoupivou. — !° avr C.
82 Nau
dxtaxostwy. Kai aveAOdvtwy (fol. 118 v?) aurav év tH Ayla xopupîj, Nvixa tplacav thy eEwrioav aylav nerpav evda tov VOLO eséEato 6 Mudoñs, yéyove Oeod èmtacia xal Haunaroupyia noßepa iv TH dyiw cómo, x«i v Aagi Excivo xaÜ&mep TAAL ni Ti vonodesias, SAN Yap N Ayıa xopupn xal è Made Exeivos év uéow mupds Undpywv epatveto. Td di masddotov bre ovdels gautov EBAemzv &mtovia TY, pAoyiCémevov AAA ÉTEPOG Tov ETEDOV Emoa wo Too. Katandayévtos oùv Toù SyAou Exeivou, xai Bodiv- wos TO Kuote éAénoov ws Ent Wpav miav, ray Umeywpice TÒ mio, xal oóx 2BAaßn ! doll uta EE aùtdiv ote imatiov, AAA’ 7 uóvat ai paBdo abrdiv dixnv xnpoiv Hrtov év tH datacia, cita &rocpesÜcioat. "Epewav £youca To anpetov TTS xaUTTous xap- Buwvitovrat WS amd Tupds Eml TO &xpov aùrdiv, [L&DTUPOUT at NT tfjg Toravmns ata ciddag xal iv TH yGpz «TOv, dg Tévu puvnv &ofjat, STL opepov Ev TH Ayla Goer Live adv Küptoc pin Ev Tuol.
Kai oy xal tavtny thy ömraclav Ewpaxôtes tives Lapaxnvot ol avéntot oùx énioteurav ovdd itaugcavto Actdwoety auröv Töv &ytov TOTOV y&ptv TMV AUTOY xal THY Tiulwv TTAUOEV TOY ÉXEÏTE dvtwy. "Eyphy dì aùtods pa&AAov eimety Ott ci éBAxopnueïto 6 Beds mapà Tüv Xotetiavedy, oux àv Torabtag dnmTasias Emote Ev Taig Erxinolaıs aUTtGiv ws oucémote Etolnoev È COLE rap NU,
» =~ ,
oüre Ev KAM miote Y, cuvaywyî) Toudaiwy 7 'Ag&Bov ?. XXXIX.
Amytoato nuiv Imdavwng 6 darmratos Nyovpevos oo & (ou Spoug Eva *, Ste (fol. 110 r?) mpd ypévwv oAtywv éyové Tic na- papov&ptog Ev tH ayia xopupîj, xal aveAdövros auto DaAciv Bupiapma 5 Ev Ti) tomépa Eyıövioev ttaipyns opodpüis, dote xa- Aupdiivar «à dpoc Ts Aylas xopupfis °, ext The T) Tiocapas
! fiat B. — * Eroısev B. — * Ex hoc capite concludi potest quod Saraceni montem Sina possidebant quando scribebat Anastasius monachus, quin irridere cruces ausi non fuissent, et de flde Arabum sermo non esset. — * Amy. npiv 0 datos "loavvze 6 ny. D. — * B* ev ti) ay. xop. ad Ovpiapa. — © D* ti ay. xop.
e
ome ot
10
15
25
Le texte grec des récits du moine Anastase. gl
Emifpapàc.xal Thy dopiderav näoav To Tépou. ’Avolkas dé xal Ev eSpe SUo coperta uetatebivia Und tod Ütoü Bmou adtdc énistatat. (fol. 118 r°) Tara di nv tod aBB& Kövovos, xai &ÀÀou weyadou YÉoovTos.
XXXVI.
"Eteo6s me Otqqfjaacó uot, tt mp) Toy ypévwv KveAdövros pou amd cf Exvjwou Eis Td Aytov $202, 73d TEV Nuesdiv TTS ÉootThs Ths ayias xopupTig. Oewow £mutóv | we Ev Exocácct, Ev TQ tadatim Umdoyovta xai tiva SteowtdvtTe pe xal Adyovta: Ti évrad0a maoayéyovas nupi &BB&; euod dèi eimbvtos dar eig t)»sxüvncty TOD BastAtws xatabupims NAB:v, Meyer wor xai aù- tés" oUxoUv Edy xedeung ® dveAbe mods adròv movi? dilata ov dy ov, xal oùtws bcm aitrcets avtiv mastyer cot, Oreo xal v£- yovv. 'EM)ov yao part eis Exutov Ex tfi; Ontaclas, xai dLa- xolvag Ta doabevia, vcro ku. nv TOUS Tov dyrov Témov diotmodviac, xal Aasov TpsspUTsoov xal mácav Tv ypelav, kv AOov mod wees nutpas The toprîis xal Enoinsav * auvakıy Ev TH dyla xopupf;. Altnsauevos mao Bedv xal AaBwv Ta aitiuaté mov, we H TOY mpayuatwy reina dmédertev.
XXXVIL/
"Erepos dì TOUTWY TOY AdeAPGIV mo TOUTWY Tav TÉVTE Ypé- ^ , , - e , ~ , r^ » 2 VV. Yevót.evos otaxovrtf,s Ev TH Ayla xopupîj, EAooaïos ovéuart, '"Aopíwtog TG yévet, 007 amab ode dis, àAÀà oyeddv eineiv xa- tavixta, WS xabasds xai Gros, EAcye Gewosiv 14 MUO inima0i- pevov ev TH àYiw van TT Heinz vouobeotas.
XXXVIII.
"Eos éotiv "Appevloe, xabwg mavteg Eniotavtat, toi elogo- yesdar auyvws eis Td &ytov dpos tod Live. Ilpó youv Tüv elxocı TOUTEY yosvwy, sioTjÀAUev EE adtüv cuvodia peydin woel duy àv
! Lege éuaurov. — * Lege xadfars. — * Lege rpiv 7. -- * Lege exotnsa.
ORIENS CHRISTIANUS. 11. 6
84 Nau
*, Ev @ ameAUoUca
Movactyptov oov Omfjoytv amd | utÀ(ou n quvt, tod takewtou mapexddere Tobs movayobs, xxl EAU6vTES xai Außövres To Acitbavov, apav avrò iv tH ExxAngia, wpe nv Bel Toitn. WaddAdviwy ov adT@v try EVATIV Woav, XXoU- ousıy ws amd Padus pwvriv Aéyourav: "EAefigate, édetoate ?. Kataxohov0tcavtes ov xatà TOV Nyov TTS pwviis, NADov Ev tH 1&9, xai &volta ves eÙpov tiv takewtny Bodvta. Kal cuvtéuws AVEVEYRAVTEG, xai Tas otvddvas xal TÙc xnpias 1 Ota A Ug av EG, Newtwv aùtiv paberv Bovdduevor ta dpabevia xai tà cup vaa ? auto. 'O di under duvauevos ix «00 TAT02 THV oluwyav Otn- honda, mTasexdder aùdrods amayayelv avtov mods Tv doddov Tod coU O«mA&ccio» tov näsay nv "Agpuxry xoouhoavta 9. $ Y20V &mWyaow aurdv xal dinytsavts aùréi tà els tiv &vox Yevópeva 7 8
, Ép.ervev 6 wéyag Oahgootos > xacryGv xai
M
tasauubovuevos tiv voa. Kai mi toeig Nutsas mootoend-
pevos Olnytcasda: aut ?
Ta bpabevita aùta, pois ouv more Th Terapın Neo ouv, sropddcar” thy yAdosay adrod! Ex cod (fol. 120 r°) xA70ouz «àv oluwyav !*, xai Sinyovuevos abv vrai daxpiwv ! EAeyev- -
Evo dre nAdov tedeutiioat, &Dempouv tivas Allionas mapıc- Tapévous por Ov xai abtn mévn fj idda néons xoAdoews ya- Aenwrepa Unaoyet , ob¢ Tivas dodica T, Yuyn Etapatteto xal ouvertéAAeto !9 mods Éautiv. “Ev bcm obv masiotavté pot, Idol Bewpé duo veaviruous evetdets EAévTas, xal ws ubvov tledcato 10 emtonsev eis Tas yeipac abrov. Kai evdéws ‘7 woavel mexópevot avnpybpeda Upovpevor xal !8 toy
autos N Yuxr mou, cubos
Ripa mapepyémevo ? nuploxapev tedoveta ” puA&TTOVTA Thy &vo-
! E+ évé. — * E + tot zpoastetou. — ? E* ede. Sec. — * xeıpiag CE. — 5 oup- BeBnxbta E. — © xataxoournsavra E. De Thalassio cf. Migne Patr. gr. t. XCI col. 633-637 et 1423-1479 et Krumbacher, Byz. Lit. p. 147. — 7 yeyevrnpiva E. — * E +0 ebaopog. — ? E* atta. — !* Stapbpotv BC. — *! C+ xaX avapipetv. — 1? üuoyav B. — !* Ginynoapevos peta Saxpdwy xoÀÀGv C. — ! $ sidia yarexwtipa naonç bmapye xohasews E. (1. ónapyet) onzpysv C. — !? Eraparreraı xal ouvestéAkerar E. — !6 E* ev- ding. — 17 E+ ano tig vis. — !* E' xai. — !* E+ Kat avepyoutvey nuov. — ** te- AwWviag EC.
GI
10
25
ot
10
Le texte grec des récits du moine Anastase. 83
tiger Ex Tod yloves !. Kai anexAeioôn dvw wh Suvnbels xa- teNdetv. To ypévorc oùv éxelvote oùdels ÉTÉAUX TO Taparav xo NO var Ev Th Ayla xopupy *. Ev daw oov émolet tiv xavóva 6 mapxuov&puoz, mest td aU(og ? amevsatatev, xal mereveydels und TOU Beod, ebpéôn Ev ‘Pour eis tov &ytov. [létpov. "Idévtec dè «019» oi xAnpuxol eGaipvns yYevönevov év uéow aurav * eapu- Bhônoav, xai averOdvtes mods © tiv nanav dinyYaavro auröv wo yevéuevov. Kat olxovoulay dì Geoù eusedn Eywv Ev Th Cuvn aurod x«l TH xAÀsté(a Tav Quodiv Erriypapovra Aylas xopuphs toU Live. "O ovv datato; manag xoathoas autdv ÉVELDOTÉVNTEV enioxonov pus Tav méAewv Pwuns, x«i Nowtnsev autov Adywv. Tivos ypelav Eye To povactyotov; xal wadwy ott ypelav Eye Toü xTioÜfvar Ev auta Ev voroxomiov °, amootelAasg yprpata xal Ypanuara Extnse Tov VITOXALIOV, onudvag xal TA XETA TOV
7 8
Tapapovaoiov ', xxl Tov ufva xal Tnv Nutpay "Ev tovtw@
TH) vocoxonim &Y« yéyova VITOXÉILOS. XL. "Ev coi; ypévots © Nixfjta tod ma^pix(ou, £v Kapbayeın cf
Agpuxfs | ev TG moartwolw Ev xoAAais auapriars Craywv. OÙtos davatixod
, YÉYOVÉ Te roroürov Ümüua. Takewtng Tt ÜTjoytV
peydAou xatadaBévros thy Kaoüáyevav, cis xatavutiv EXO, (fol. 119 v?) idtacey év utxpQ npoaa tio © mod Tic xóAeoc, AaBav web" Eautod tiv iflav yuvaixa. ‘O oùv dei phovav ti cwnpia xal wetavola Tv & Opto mov da BoA os, Eppupe xaxet tov Tabew tv eis wotyelav eig THY Yuvatxa Tod yewoyoU tod olxoüvros Ev TH mpoactío, xal ped nuépas oAtyag Tod mereïv autdv, xoouobels
uno BwBadvos 15 Erekeurnaev. :
! D* éx tod y. — * D* tots ypóvot; ad xopupî. — ? aóyo; D. — * adrov B. — 5 eig D. — © yp. Eyer vosoxoutou D. — 7 D* quae sequuntur. — * Cf. Mon. Germ. hist. Greg. I epist. t. II, p. 259-261. Invenitur forsan hic narratio praepostera et proinde amplificata parvi illius doni, quod praebuit Gregorius I. — ? Titulus huius capitis est: x:pi tod taEswrou tot Ev Kapdayiwn trs “Aporxîis E, et: mpzypa c£at- perov xai Ov,ynua oov péyav eniyov C. — !* Kaprayévn B. — ! C* ts 'Agp. — 13 rpoaoteiw E (sic infra). — '* tot Boufüvos C. toU Bóp?2ovo E.
86 | Nau
avayxny THY Exet, oùx Lori eineiv dia YAuosns! Tas bduvac aù- TOV, &Ouva et otiua avbowrov paveoisar Tov péBov xal Tdv Toé- ov aûT@v: oux ore yelAn &vÜo mou isyuévra timely > thy mepi- aracıy xal tiv xAaubudv abTov. Lrevaloucıy yao 3 EË bvÜyw, AAN ovdele è EAEwY. Koxlouorv, &AA' oùx tar è axoswv. "Aro-
dvoovtat, AAN ox Eotiv 6 puduevos. Avaxadodvtar xal xértov- tat (fol. 121 r°) &AX' oùdeis à Bor av.
Med” à» xayw cuyxdAcabelg xai Ev sTevois xal oxotetvots xal.
oxy Oavatou amotebeic * Emevov atoduabuevos xai TUVEY ÉLEVOS and Woas Toltns, Ews Qoae EvaTns ^. Kal meal thv évatnv dou, óp&) Toùs duo Exelvous &Yíoug ayyéAous tabs eEayaydvtas ue ex TOU TWU.KTIS masayevontvous Éxeïse. Kai Tips ken TADAXA- Aeiv aûtobs, xal duowneiv, Ehayayeiv pe Ex TRS avdyxng Excivns, drug ueTavohow To eg. Oi dì amexoivavts mass ue Adyovtes. Matnv mapaxadeis, ovdelc yao Tv évtad0a mapayevomévwv éE£o- yetar N aTOAVETAL, EWS TTS Nuéoas Tfj; avactacews. Emine- VOVTOS oùv uov xal mapaxaAoUvctog xal ToÂAÀG deopévou, xal ue-
7, Meyer 6 els mods Tòv Ereoov.
TAVOEÏV YYNTIWG UTILITY VOU[LÉVOU "Avrıpwveig aùtòv dai petavoet * yvnsiws TH deu; 6 de amoxoubeis
Meyer " avtipuvnThs. Kal téte Aaßövres pe avnyayov ue &v Th YH xai
'AvttptovG, x«i woavel Oewod dr: dédwxé por debrav 6
nyaydv pe Ev TG TaDW moûs Td GHUd pou xal Adyouat mot, 0
ElceAbe dbev Eywptsôns '. Kal sdewpouv thy idtay puo onto wapyacitny xpiotaZdov anactpaTTOUTAaY, THy Of vexoky TOU suuaros eldéav N, damen BboBopov xai mnAdv SusdOv xai Lo- peoav. Kat Educ y épatvov 8 xal & 190 eiyov 799 ciae) Oei eis avrò. [ Agyovaw oùv mpóc mer ‘Aduvarév cor petavotiont, ci un Ore Tod owuatos Ev @ ' Nantes, TAAL oùv masexddouy TOD un eiveAeïv eis auto] "', téte Aéyous( wor miotevoov Y, eloeAe ©
16
eis td owua cou, iva xal &AAoUS wpeAñons ép olg écpaxae
! YXebrtns E. — * oùx isyboust ein avipwriva ixppacat C. — ? BE* yao. — * ine redet; E. — * évvarns E. — * BC* :oi; cEay. ad goparog, — 7 Urosgmpivov C. — 8 peravoëty C. — * an:xpiôn d ZAA0; Aivov E. — 19 eEZAU0:; E. — 11 tóíav C, — 1? xe
Av B. — !3 éduoytpava E, — '* C* []. — !* et elotoyn E. — !* otépa E.
10
15
&
Le texte grec des récits du moine Anastase. 85
dov! xai xpatolvta Tobs avapépoviac pe Exastov Tedwvetov * THY oixelav a&uaotiav’ td pev Tod pevdovs KAAS ? tod phévou, &ÀAÀo TT Uneonpavias, xai Amis Exaotov Tabos xadettic * idtoug TeAwväpyas xal popoAóvoug eye Ev TG Kept 5. "Ore oùv cuvexoatouuny UTO tivo * EE adraiv, eechoouv tobe dinfouvidG pe Bastalovras ws iv Badavetlw tivl mavta TÀ Hoya mou siet ayadov 7 Empata 3, x«i Et adTov Expisovtas xal àavrirTabi- Covtas tol; movnpois Éoyotg olg ° moocépesov TAVTA TÀ Tedwvia toù &épog. "Exdatavnbtvimv obv TAVIWY Tüv ayadav wou Zoywv, pÜdvomEev Ava TANSIOV TTS TUANG coU obpavod TO Telwvov cfi mopvelag ITTALEVOV, xai 37 XOKTHTAVTES ME, TIITÉEPEPIV TATAV atv moovelav xal cuuatixnv auaotiav Tiv Emoaka and dw- dena Etoug HAtxias. Adyousty o0v mpóz autobs oi ddnyotvTés ue: (fol. 120 v?) mavta ov! dra Huwotev Ev TH móAet omuatixà duaotiuata, Tuveymonsev avrà 6 eds, idlace yap EE adtaiv x«i aveywonsev amd Ts TéAews. Agyoust Tod aùtods oi xatH- yopot pou” xal LETA TO Avaywpfirar amd TTS médews cig mpo&ottov Enegev cis poryelav peta THS Yuvaixos TOU Yempyoù. Qs oov Toürto hrouTav oi ayyehot xa ovy eÙpov th avitatabuticar!? ayabev mou Epyov, apevtes pe, aveywontav.- Kat Aotxóv mapadkauBavouct pe où Alllones éxetvor, xal tUmtovtés KE KATHYAYOV cis THY Y7,v. Kat dtyacbeians THs fis, xatTHAQonEv did Tivwv otevay xal Copepady 1 timwv Gc xavadisxwy 1 ducddwv, Ews TOV xatayoviny Ev tots desuwt notors xal gudaxats tod 450U, vba Um oy oucty ATOXEXÄEI- cuévar at uy ai Tüv &umpveoÀGy TV AT aidvos xExotuninevwy xaÜme prsiv 6 'Io P. Eig yfiv sxotewry xal Yvwpepav eis vv cxétous aiwvicu o0 oùx tari péyy2s 0008 65% v Cwhy Bootav'® &AX oJuvn aimvios xxi Aimy ateleurnros, xai xAmuÜpóc &mxau-
17 19
cto; , " xai!5 Bouyuös aselyntos, xai ? otevayuoi axolun tor,
20
Exe? 9 oval dratavide xodloustv. OÙùx ® tori dinynsacdar thy
! avwoov BC; 090v E. — * xaà Aoyolstotvra tov avigwrov Exasto visi. E. — 3 de E. rari odtws xaü:Ezc Exastov xaos E. — * Cf. Ephes. IIl, Il et VI, 12. — * rivüv BC. ' xaAóv E. — 8 C+ ix vidtytos. — ? ot B. — '* C+ adc. — !! CE* tiv. — !? E* oùv.— 13 avtiotabpisa: E. — !* pofepdiv E. — ‘3 xxkavioxwv B. — !* lob X, 21-22. — 17 ovde tan E. — '8 aM: C ; E' xai. — !? axataravatos C, — 2° aa C ; E* ix, — " Kai oùx E.
86 i Nau
avayuny thy Exet, obx foci einelv ota yAwaons! Tac dduvag œÙ- TOV, &Cuva cct otépa &vÜpd mou paveswra: tov pößov xai Tov Tpö- pov &OvGv: oùx fact yelAn &vÜod xou loyuévra eimeiv > tvjv repi- ateo xat tiv xAaubudv autdy. Erevatovory vào 3 && bvÜyw, KAN oùdels è EXediv. Koxlousıv, AAN oüx for 6 axovwv. 'Amo- 5 Ovpovtat, AAN oùx Éc^tw 6 pudueves. Avaxadoivia: xal xéT Tov- «at (fol. 121 r°) «XX oùdeis 6 Banday.
Med’ àv xayo cuyxdAcabelg xal Ev atevoîs xai axotttvolc xal. oxt% Oavatou amotebeic ^ Emevov &mobuoóptvog xal cuveyduevos and wou Toltns, Ews Woas Evatns >. Kal neo «v EvéTnv pav, 10 dod. Toùg Suo éxeivous &Yíoug ayyéAous tobe eEayaydvtas pe Ex «00 ompatos ° masayevopevous Éxeïoe. Kai nobauny napaxa- Aciy autous, xal duowreiv, EE ac rev ue EX TTS avayans Exeivng, önws uetavontw tH deu. Oi di atexolvavio mpóg ue Adyovteg. Métny mapaxadeis, ovdels yao tev Evradda mapayevou£voy &&£o- 15 yeta i) &moÀuézat, EWS TTS Nuloas Tfj; avastasews. Eté- vovros OÙV mou xal mapaxadabvtos xai moÀAA deopévou, xal we- tavosiv yvasiws Umioyvoumevou 7, Meyer Ó els mods Tv Erepov. "Avitpwvelg auröv te petavoet * yynsios TH Oc; 6 dE &roxotÜelc
? 'Avtipuv®, x«i woavel Gewod Str dédwxé por dektav 5 20
Meyer avtipuvnths. Kal téte AaBovees pe avnyayév we &v tH YT] xa Hyayov pe Ev TO Tapw mpóg Td GÓUX pou xal AéVouol pot,
0
EiccA0c d0ev Epwpisôns 0. Kai &Üccpouv thy ididv pÜotv Waren papyapitnv xoógtaAÀov anactpantToUTay, Thy dè vexpäv TOD
ll
copatos eiddav ll, Gomes fóofopow xai xov ! duawen xal Qo- a
952&v. Kai iua épatvov "nal andws eiyov Tod eloeOety cis aco.
| A£vouctv ouv mpóg ut "Aduvativ cot uetavofica:, ei un ore
13 e ^ [ 3 , ~~ 1 fU.X2tES, THALV OÙV masexddouv Tod uh
TOU cwuatos EV © eiceA0eiv eis auto] !', tote Adyousi wor nisteurov i) eloedbe ©
16
eis tò awe cou, iva xai &AÀobg wpeAtons tp’ olg Edpaxag so
! YAóttne E. — * oùx isyboust yen avbgwriva ixpodoa: C. — ? BE* qào. — * éxt- tedeis E. — * iwatn; E. — * BC* robs :fay. ad ooparo; — 7 ürosymupévou C. — 8 petavocty C. — ? axzxpt0n 6 xAXog Aiveov E. — 19 :ETZA0:; E. — '! BiavC.— 1 zi
hov B. — 1? Eöusytpava E. — '* C* []. — 1 et etotoyn E. — '* atone E.
b
ur Im.
10
15
25
Le texte grec des récits du moine Anastase. 87
xal Enades ', T, otpdpwudy oc 60ev ce Eraßonev. (fol. 121 v?) Tore oov eldov éuautoy ott eloTjAUov eis Td ok pou OLX TD ocóp.a óc pou ?, xal eubéws npEaunv update.
I[aoex&Aet obv avriv 6 péyas OaAAkcootog ueradaPetv ? cpo- pic, xal où xatedetato, ubvov dì and vémou eis Témov év TH ixxAnola mapapintwy * Enurdv ini modowmov xai Eonohoyoumevog to dedi. "EAeyev év otevaypoig xai Caxpuor TIXpPITATOLS® oval voi, Apaprwäoi, xal TH xoAdoet TH pevoson aùrobe, xal pd MITA Toig KA TAULAIVOVAL TO (tov coua. IHomoag oÙV OUTWC huépas Teosapaxovra, aTTAle xabaods odg xÜptov, Tpoyvode Xp) prov Hucody thy idlav teAcuttv. Oi obv mopeußevres xal Éwpaxôtes Abıömıoror matéses, autol Nuiv Tata dinyYoavro mpedelas yaotv.
A ppendice
Occupation du Sinaï par les Arabes °.
"Orte xara Thy Sixaiav xalsıv tod deod 49 TGV Xapoaxnvov E0vos EETAGEV Ev TH AY Soet TOU Live, tod mapadafetv tov cénov, xal mann Amostivar tio tv Xpiotw mlatews Toùc Lapaxnvous TOUS TIIÙTAPYOVTAS ivravba Motstiavobs TpPÉTEPOV UTAPYOVTAS, Axobaavres oÙv ToUTo ol mAnaloy To x&ccpou Pa- pay x«i «tfjg aylag Batou, thy xatolxnotv xa) tag oxnvag Eyov- tes, AVvTjAbov sumpapıkor warnen els dyupdv Törov dvw tig THY aylav xopupnv, Ep @ modeuficar we EE Ubous sos Lapaxmvode Toùs Epypuevous, oreo xal memoinxawv: duws dduvathsavtes ert Todd Avsınasarabardeı TH TANDEL cÀv Tasayevouévoy, GEIWR«v EmuToig eis TO TOOTOUT Var AUTO xai TIOTEUTA GUY ŒUTOK.
"EE àv els prAbypiotos xa0' üncpoA ny tuyyavwv, wg elde Tv anosracizv xal THY amwietav TOV Puydy Tv duopuiwv auto Ytvop.évrv, WOUNTE dra TIVIG xonuvndous Emixıvöuvou témou, piva Eautòv xal zuyelv, aiserisauevos ua Xv tov Tod cmpatos da-
n x $ , Jay , 3 ~ , 4 as ~
Enad:;. xal avtog pitavorze, aduvatov yap gott peravofigar, et py dx TOU
sunarog iv fuaptes C. — * dia TOD aröparög pou ets to oûua E. — * yebcasda: E. * xatapintwy C; xatappintwy E. — " Cod, graecus 1596 p. 413.
85 Nau
varov, T| moodolvar THY m(otiw «o0 Xoustoÿ xal buyixds xtvou- vera. ‘Os oùv eldev aùtdv T) yuvn aùrtod eis gUYHY Tparévia, x&i Ove TOU poeood xai Enixiviuvov Témou ÉauTÓv xataxonuvi- Getv. méAAovta, àvéstn Gooualws, x«i xoattsasa Bratws Tv ipariwv ToU &vÓpóg, cüv mnyais daxodwv Toradta mods aùròv drettipyeto AéyouTa TH apa YAwTTn Lod mopeun, &vfjp wou XXÀé; Ti ue xatadiymaves THY EX vyrias FAtxias TH mÀsupO coU aulyaacav, Tl me plats el; ATWAELAYV UETÀ THY TÉXVWY TOU, xai uövov veauröv cuTai aywvitn. Mvfs0 rnc: tod deod tod uap- TUIOÜVTÉS Uol EV TI wo TAUTN, OTL OUX ÉTIINTA déAov Th xot cou, Aoındv un done pe wtavOyvar buy te xat coat. Mvi- nr ot: yuvyn cipi xal untws anoddow THY TistIv ou xal TH texva wou (p. 414), XX ci doe c0 &vxj pro a( aot xéxortat, güTov EWE TOWTOV xal TA Texva cou, naeh ocu cwWlwV TOTAL THY seautod duy». BAéme fms exor tfiov] d 0:66 amd coU Ev Nuon xoloews 15 xolua THs jugi; uou xal Tav Téxvwv cou, ott pévoy ceautov coat aywviin, Asimov goplfnct tov O:v, xai cpatov pe xai Ta maux cou xal tére Üraye xaAÀGs, rH ions Nuäs dppavà nodBata Eumsceiv eis Tas yeions ToUtwuv Tüv ÀU- xcov, &ÀAÀ& uiunca: tov “ABowau x«l mposéve[xe Quads Üuctav TH dedi Ev TH Ayla 16r 12010. Kai un anon vta ris eis T, iva amAayyviodi) è Beds Emi moi. Odgov tà Tixva sou vaca, iva ta Tod ainatos Huddy, cmon x«i cè à 0:ds. KaAóv quty tH deg Ota aoû mpocevey T, vat, xal un di avouwy eis &xoAetav tTAaVGOF- var und: Utd BasBdowy ystpGv mtxpG; Tiumonbfvat. Mh TÀa- viii, obx &moAdw ve &AX Y, xal od pevers ped nuov, N apáSets Kae xxi TH TÉXvX cou *.
Taùta nal tà votxücza Adyousa, Ereise Tv dvdow, xal EEE- veyxag TO Eines, Eapate xal aùttv xal Ta Texva «0700, xai oÙTUS xatapplbaz tautiv dirà Tod xanuvod TOO xatà vérov THs Aylas XOOUPTS &mEAÜQw ubvos ótec 0 n, TRS TOOKELUEVNS ATWAELAS, TAV- 49V THY Lapaxnvay doravrwv (sic) yeloas xal Anostavrwv TS mistews Xpto 100, HAA’ obToL bev notéy o xv, &xelvos dì ws 'HAtod éxeivos 6 mpopytns di aceBots dracwieis dekias, puyas cis td XwoenB, x«l abrtòs en’ Eonulats Hv mAavouevos xal Soect xal onn-
10
25
10
15
-
25
Le texte grec des récits du moine Anastase. 89
Valor xal tats nai is ys, peta Onplwv Cav, 6 Ex Anolwv Tovnowy Expu àv. IAavhmns Gv xal 0:20 Adtons, iva un yé- vatar TAAVAT ns x«l eiómAoA& tons, 00 Yap oixiav ÉTAT NE Aoımöv, où méAtv oU XOUNV, Ews dv mads THY odadviov wdormöange TOALV. AM nv int ypovots ixavols, Suorwpévos 'HAtoU x«i 'EAtocati xal ‘Iwavvn (sic) Ésnuitns buoi xai Beod moditns.
Eita émedy mapoddotov ny 40 Um’ aùtod cis Thy kauroü cUu- Brov TeroAunusvov xal eig Ta tautod téxva Ord Tod idiou Eipous yeyevnuevov, xat wg cixds aupıßaddev (p. 415) Tıvas, ei dom Tposedttato 6 Beds thy Taauınv aUTOD Oustav, T; où BovAbpevoc 6 Beds è ayadös xai prAdvbawas TANS IDIOT TAL TAVTAS, TI motel; moò Mueodiv &mex&Aude xal nooeine TG dovA@ aùtoù Ev TH onu thy Ex 790 flou avtod perdoracv. Kai £A0Ov iv tH Ayla Pare, nitarto xal pertdaBe tav delwv uuccnoley. Kai adsworttcavetss auroü év tH Meyopéva Eevodoveiw, maseytvovro mods aùrév TIVES Tav dolwy Tartowy, EE Qv oi mAeioves Cary, of KuUTsnTaL TOUT yevöwevor, ottives xal dinyrsavro ws ott #A06vVTAS tot doudou toU Oeod én aurnv TRY Gpav THs mods Tov Hedy Exdnuias, doa mobs Aylous matépas vo)c ivtaiba ws Beod uaotuoag Und tay DaoB&owvw avatsebevitag mpóg avrdv EdOdvtag, obariva; woavei thous Ota ypévou m2ÀAÀo0 Dearduevos moornyéoeue xal xaTns- nalero, xal Tas evdoylag Tao autdy édeyero, xai woavel éy TH ExxAnota cüv aùroîs dv obtws Ey ato xal TyyaAM TO. Tivas dì aurtav, xal EE œdTov tav dvaudtwv Tpo30óocus, xai tà yt xtv, xatepihet xai Tomaso, xal woavel els tiva Eopttv xal mavYyupıv Und TÉVTUY xadoupevas, zal soy aùtoîs mopsuó- pevos. OÙUTW yatowy tAaoas ÉTISEUETO, auvodo.mönaus EyYwv TOUS aylous matéous, xabws avuti; Taïta Epbiyyeto, xal mods coU; Taonyevoudvous dteAdyeTo.
Ottives nadanep Eywyz oluat, Öuvaneıs tives Uniayov Ayye- Aal, Ev oytuxte ópÜcioat av Aylov Tartowv, TÜV ivradba KAAGS Aywvirauivmav xai Tov arepxvov TIS vixns dvad naadévov, Tu. GG Xt xai 002052003! XaAdS, TOV EV TOIG tÓT2!G AUTOY AUT, - TAUEVIV TOUS TIÔTIUS AUTOV, Kal Ösikavros mods 0zóv TIP] ny xat Tatty Üünép Toùs TowNnv Otxatous.
Eine syrisehe ‘ Liturgia S. Athanasii ,,. Veröffentlicht von
Dr. Anton Baumstark
Ueber den Stand unserer Kenntnis der zahlreichen eucharisti- schen Liturgien der syrisch-monophysitischen Kirche hat Bright- man The Liturgies Eastern and Western LV-LIX eine dankens- werte Orientierung geboten. Ich erlaube mir im Folgenden die Reihe einschligiger durch den Druck des Originales oder einer Uebersetz- . ung allgemein zugänglich gemachter Texte um eine, wie mir scheint, nieht uninteressante Numer zu vermehren.
Die “ Anaphora des Már(j) Athanasios des Grossen von Ale- xandreia „ liegt, soweit ich sehe, vollständig und in selbständiger Ueberlieferung nur in der einen von Assemani Bibl. ap. Vat. codd. mss. catalogus II 212-218 beschriebenen Handschrift Vat. Syr. 25 (fol. 134 v°-145 1^) vor, einem 1482 n. Ch. im syrischen Muttergot- teskloster der nitrischen Wüste geschriebenen Missale, das den ordo missae mit entsprechenden Anhängen, 26 Anaphoren und eine Samm- lung von Gebeten zum Schlusssegen enthält.
Eine zweite Handschrift Vat. Syr. 295, ein maronitisches Mis- sale aus dem 16 Jahrhundert enthült, fol. 18 v? offenbar in Folge eines Blütterverlustes der Vorlage nur den Anfang unserer Liturgie bis zu den Worten 9/, Jra./ licia [sous einschliesslich u. zw. in zwei Kolumnen im Urtexte und - karsüni — in arabischer Uebersetz- ung. Eine dritte Vat. Syr. 297 bietet sie zwar fol. 49 r? 52 r? voll- ständig, ist aber Abschrift von der Hand I. S. Assemanis, gefertigt nach Vat. Syr. 25. Die Abweichungen, die sich hier in den rubri- kenartigen Stücken über die sofort noch nüher zu berührenden Res- ponsorien finden, haben mithin nicht den Wert wirklicher Varianten der Ueberlieferung, sondern nur denjenigen von Erlüuterungen oder Vermutungen des gelehrten Maroniten.
Eine syrische « Liturgia S. Athanasii ». 91
Der Text ist leider in der zuerst genannten vatikanischen Hand- schrift nicht all zu gut überliefert. Zwar, was dieselbe bot, ist, obgleich die Schrift mehrfach stark verwischt ist, bis auf eine ein- zige Stelle mit voller Sicherheit zu erkennen. Dagegen wies aug- enscheinlich schon deren Vorlage wiederholt Lücken vom Umfange eines oder auch mehrerer Worte auf, deren Ausfüllung jetzt nur hóchst vermutungsweise oder überhaupt nicht gewagt werden kann. Im Fürbittengebete ist in Folge noch weit grósserer Lücken und durch Umstellung und unrichtige Bezeichnung einzelner Teile eine heillose Verwirrung eingerissen. Auch an einzelnen Korruptelen im engeren Wortsinne fehlt es nicht. Endlich waren, wie durchgángig in syrischen Missalien und Sacerdotalien, die Responsorien zwischen Priester und Volk, sowie die Partien des Diakons von vornherein nur durch die Anfangsworte angedeutet.
Lediglich das unmittelbare Alter unseres liturgischen Textes würde ihm eine Bedeutung kaum verleihen, die unter so verhältnis- mässig ungünstigen Umständen zur Herausgabe desselben drängte. Einen terminus post quem ergeben für seine Entstehung zunächst unverkennbare Bezugnahmen auf die dogmatischen Entscheidungen der beiden ersten allgemeinen Koncilien. Noch weit über das Jahr 381 weist sodann das Fürbittengebet für die Könige und Fürsten herab. Wenn dasselbe um deren Bekehrung zu Gottesfurcht und rechtem Glauben fleht, so kann nur noch die Frage bestehen, ob hier vom monophysitischen Standpunkte aus mit Bezug auf eine dyophysitische, oder vom allgemein christlichen aus mit Bezug auf eine mohammedanische Obrigkeit gesprochen werde. Die Betonung des “ orthodoxen „ Glaubens möchte den ersteren Gedanken näher legen. Andererseits führt das Fehlen jeder Bitte für Katechumenen eher auf die Zeit, in der nach der mohammedanischen Eroberung ihres geographischen Bereiches mit der Möglichkeit der Propaganda Erwachsenentaufe und Katechumenat für die syrisch-monophysi- tische Kirche in den Hintergrund traten. Somit hat jedenfalls die Zeit des Justinianus, vielleicht sogar erst diejenige Omars oder Othmans als die Epoche zu gelten, in die frühestens die Abfassung der ^ Anaphora des Athanasios „ verlegt werden kann.
Schon mehr als durch ihr Alter wird diese durch ihre unter- stellbare Heimat ein besonderes Interesse zu erwecken geeignet sein. Mit der gleichfalls auf den hl. Athanasios zurückgeführten arme- nischen Liturgie fehlt jede Berührung. So weist aber der Name des angeblichen Verfassers unstreitig zu allernüchst nach Aegypten,
92 | Baumstark
und ebendahin weist mit aller Bestimmtheit das Fürbittegebet für die Bischôfe und den ganzen Klerus. In demselben sollen die Na- men zweier ^ orthodoxer , Patriarchen genannt werden. Nach den beiden monophysitischen Patriarchen von Antiocheia und Alexan- dreia wurden vielfach in der nitrischen Wüste geschriebene Hand- schriften datiert. Dieselbe Doppeldatierung begegnet nun wieder auf den durch Strzygowski bekannt gemachten Thüren der Muttergotteskirche des dortigen dair al-surjànî. Es liegt auf der Hand, dass sie die denkbar náchste Parallele zu unserem Gebete bil- det. Ich stehe keinen Angenblick an, auch hier den antiochenischen und den alexandrinischen Patriarchen berücksichtigt und demgemäss | in der Athanasios-Anaphora ein Erzeugnis der syrischen Mónchsko- lonien Aegyptens, näher der nitrischen Wüste zu sehen. Eine Bestä- tigung erfährt die Annahme lokal ägyptischen Ursprunges unserer Liturgie durch die Thatsache endlich, dass ihr erstes Gebet als * oratio pacis , von der ägyptischen Basileiosliturgie - im griechi- schen Texte an dritter, im koptischen an zweiter Stelle - neben dem jener eigenen Friedensgebete zur Auswahl freigegeben wird. Vel. Renaudot Liturgiarum orientalium collectio I 63 f. bezw. 12 f. Eine Beeinflussung durch die heimischen Liturgien Aegyptens verrüt allerdings Ps.-Athanasios ebensowenig, als Verwandtschatt mit seinem armenischen Namensbruder. Was der neue Text an Ei- genartigem bietet, liegt in einer ganz anderen Richtung. Zunüchst gliedert er sich scheinbar durchaus dem Schema der übrigen westsyrischen Liturgien ein, für welches die Jakoboslitur- gie (L.I.) d. h. die durch byzantinisch-antiochenischen Einfluss mo- dificierte Liturgie von Jerusalem massgebend ist. Mit diesem Schema gemeinsam ist ihm die Auflösung des Fürbittengebetes in- ursprüng- lich gewiss auch hier gleich viele - * inclinationes , und “orationes „ d. h. Gebete, die vom Priester während der entsprechenden Gebets- aufforderungen des Diakons leise, und solche, die nach denselben von ihm mit lauter Stimme zu sprechen sind; mit ihm gemeinsam sind der “ Auaphora des Athanasios, ferner beinahe alle Responsor- jen, namentlich das für L.I. und seine Descendenten charakteris- tische "Avec, deg, cufyuwpnoov u. s. w. am Ende des Fürbittengebe- tes, ebensowohl als die nicht minder charakteristische Form des Segensgrusses: 'H &yamw tot xuplou xal matpog u. S. w. im Gegen- satze zu antiochenisch-byzantinischem x xapıg tov xupiou "Incoù u. S. w. und ügyptiscliem 6 xugtog peta mavrwy. Aber auf der an- deren Seite ist nicht zu verkennen, dass Ps.-Athanasios unter den
Eine syrische « Liturgia S. Athanasii ». 93
— —— — — - ——— — — - -—_
zahlreichen Vertretern der westsyrischen Anaphorenzruppe eine einzigartige Stellung einnimmt. Gleich demjenigen des syrischen Textes von L.I. selbst ist sein Fürbittengebet nient für das Sche- ma der ^inclinationes „ und * orationes . geschatten, sondern otfen- bar erst nachträglich und nicht ohne Zwang in dasselbe eingefügt worden. Während sodann in allen jüngeren, L.I. zur Grundlage habenden Anaphoren die beiden Teile des Dankgebetes von den einleitenden Responsorien bis zum Trishagion und von diesem bis zu den Einsetzungsworten eine Tendenz zu mö,lichster Kürzung zeigen und in Sonderheit der erstere regelmässig jeden Anklang an seinen ursprünglichen Inhalt, den Dank für die Schöpfung, ver- missen lässt, liegen beide Stücke hier unverkümmert in einer den Liturgien des 4 Jahrhunderts ebenbürtigen Form vor. Aber nicht nur zu den übrigen Descendenten dieser Mutterliturgie, auch zu L.I. selbst tritt Ps.-Athanasios in bemerkenswerten (Gegensatz. Auf die abweichende Form des Aufrufes zum Friedenskusse bezw. der entsprechenden Antwort des Volkes, der Einsetzungsworte und des sie umschliessenden Berichtes, der Epiklese sei nur kurz hinge- wiesen. Von grösserer Wichtigkeit sind auch nach dieser Seite die beiden berührten Stücke des Dankgebetes. L.1. kennt als Inhalt des ersten nur den Preis Gottes um der Schöpfung im allgemeinen willen, durch die unbelebte Natur und die himmlichen Geister. Den Dank für die Erschaffung des Menschen, das Paradies und die Heilsführung nach dem Sündenfalle vereinigt das zweite Stück mit dem Danke für die Erlösung. Unsere Anaphora dankt hingegen schon vor dem Trishagion für alles der Menschheit bis auf Chri- stus erwiesene Gute und weiterhin bis zum Einsetzungsberichte ausschliesslich für die Erlösung.
Hiermit tritt sie aber wie in schroffen Gegensatz zu dem durch L. I. vertretenen palästinensischen Typus des Liturgie, so hart zu dem durch die Liturgie des achten Buches der Apostolischen Konsti- tutionen (A. K. VIII) und die Angaben des Joannes Chrysostomos näher bekannten antiochenischen und zu der byzantinischen Chry- sostomosliturgie. Mit der letzteren, A. K. VIII und der